Echt, puur
zonder franje
in mijn denken
zit jij
niets kan
in mij opkomen
zonder te dromen
over jou
hoe zou het zijn
als wij...
niemand
die het weet
mijn fantasie
op hol
je ogen glimlachen
liefde
maar
je zwijgt woorden…
Ik spiegel mij
aan jouw gezicht
je geeft me rust
kalmeert mijn zinnen
waar ik jou voel
in het golven van gedachten
lach jij rimpels
om mijn ogen
je bent meer dan hartstocht
van bloeiend vertrouwen
en soms eb je weg
maar ik vloed jou terug
om niet te verdrinken
in woorden
een impressie achterlatend
in het zand
het hoeft niet…
In mijn schamel sloepje
zal ik oeverloze tijden varen
over wateren die niemand ziet
het stille roeien
over de rivieren in mijn hoofd
verre, eenzame plaatsen
in mijn diepste ik
kabbelende fantasie
vol zacht ruisende melodie
die leidt naar een warme open zee
waarin ik opnieuw mezelf mag zijn…
Licht blozend
lees je de teksten
waar haar hart
ligt uitgestald
veilig tussen de zinnen
glimlachend proef je ze
als snoepjes
Het medeweten
van vermoeide levensvragen
laat zowel waarheid
als illusie dromen
woorden, zinnen, lust
verzen smaken
als een kus…