Alle inzendingen van PeterS

Veel koude ochtendnevel; adem van de zee het zoute gras belooft weer goede boter heuvels glooien nu nog tarwegeel maar avond kleurt al afscheid van de zomer Hij heeft de eend zijn nek gebroken gevild versterft hij in de vliegenkast niemand komt nu nog cider kopen appels liggen in de schuur te drogen Rook komt van brandend kreupelhout…

Ik ben niet Perfect ik ben niet wie jij wil zijn Ook al ik ben klein Ook al ben ik dan 1 meter 90 Evenwichtig ben ik op zoek Naar de juiste hoek Nog lang niet alles kunnen ontdekken Toch kom ik door de drukte in mijn hoofd op de mooiste plekken…

Ik mis je genegenheid, je verlegenheid je tijdloosheid het einde onverwacht overmacht niemand die meer zo lacht als jij.…

Theedoeken van tante Henriette hangen aan de lijn de wind blaast ze op tot ballonnen maar tante kan ze niet meer er vanaf halen de diepste slaap is komen neerdalen dus blijft de heleboel maar hangen geen kopje meer gedroogd door die frêle handen geen stukje cake meer bij de koffie de wind blaast herinneringen weg.…

Laat ons wachten op de nacht laat ons naar de sterren kijken op zoek gaan naar de maan laat ons in de waan dat we onsterfelijk zijn laat ons naar de eeuwigheid van elkaar nooit spijt.…

Ik heb een afspraak met de dood een contract getekend over de dag, het uur, de seconde ik heb het gedaan met een lach geen moment van twijfel mijn beslissing staat vast en zo ben ik niemand tot last ik kijk tevreden terug op het leven iets mooiers is mij nooit gegeven.…

ik ben gelukkig maar wat is geluk ? is dat elke dag leven Of is dat elke dag geven Je kunt dat niet bepalen Daarom...........schrijf ik verhalen…

Daar lig ik verslagen door woorden, zinnen in lengte van uren, dagen ik zou ze toch beminnen elk woord nee elke letter toch lig ik hier met de pen ter hand jouw afdruk nog in mijn hart ideaal was het allemaal tot ik struikelde over de laatste lettergreep het blijkt dat ik er uiteindelijk niets van begreep.…

De kamer krioelt van herinneringen ooit was er hier een druk verkeer van op en af, van heen en weer en telkenmale boven alles uit jouw stem die zelfs fluisterend hoorbaar was een mooier geluid heeft er nooit geklonken nu heerst er een luide stilte tussen ons beiden in alles is van jou.…

Een keer in de veertien dagen neem ik afscheid van mijn vader. Een lange man op het perron geduldig wachtend bij het raam daarachter ik. Van afscheid nemen hou ik niet en van wachten nog veel minder maar door het glas raken mij zijn vermoeide ogen. En ik ben druk ik pak een boek doe of ik mijn kaartje zoek hij wuift en kijkt mij…

Verwacht niets meer wacht niet langer neem het lot in eigen hand zo heeft ieder mens zijn eigen beslommeringen maar grijpt het leven aan hebben ze ooit anders gedaan bomen laten hun bladeren vallen tulpen bloeien maar even maar ze zijn niet dood van nature hechten ze zich diepgeworteld aan het leven dankbaar welke kans hen dit bood…

Denk aan mij als je mij vertrouwt voor altijd ben ik bij je ook al werd ik niet oud dat staat daar buiten kijk eens door de ruiten dan zie je mij staan kijk goed, ik ben nooit bij je weggegaan denk aan mij zodat je weet dat ik van je hou over de grens heen stuur ik je mijn liefde twijfels zijn er geen ik hield van jou tijdens mijn leven…

Wij omhelzen elkaar en delen wat plesanterietjes heel afstandelijk waar het vroeger zo intens en gemeend was zo blijven we even tot een laatste afscheidsgroet we keren onze ogen af en denken aan het onvermijdelijk graf.…

Niemand neemt het van me af jouw glimlach iedere ochtend jouw vertrouwen in mijn soms onbehouwen gedrag jij bent altijd naast mij door vallende woorden heen jij vangt ze voor mij en voedt mijn schrijven wil je alsjeblieft bij mij blijven dan durf ik op je te bouwen.…

Jij brengt mij in vervoering bij iedere beroering gaan sterren fonkelen jij maakt me gek van verlangen naar de streling van je stevige handen jij brengt me in dromenland als je lieflijke woorden in mijn oor fluistert en ik geloof je zinnen alleen jij bent in staat mij zo te beminnen als ooit een liefde levend was.…

Wat zijn we nog meer dan twee oude mannen twee oude zielen met een kilogram oud zeer twee oude knijpers die elkaar langzaam het leven uitzuigen alles wat we pogen te behouden valt in duigen twee oude mannen die elkaar het licht in de ogen niet gunnen en dan toch iedere avond de laatste woorden waar heb jij nog zin in zonder jou nergens…

Slappe koude thee verroosterd brood verschimmelde kaas dat is zijn middagmaal en dat niet één dag, maar allemaal alle dagen loopt hij gekweld hij accepteert lijfelijk het huiselijk geweld zijn dagen zijn geteld.…

Weinig woorden waren nodig al dat geschreeuw en gebral waren wat hem betrof volkomen overbodig hij zat rustig rokend in zijn zetel de wolkjes wegwaaiend dat was hij kort omschreven problemen in één gebaar weg zwaaiend hij is niet meer in mijn hoofd en hart leeft hij telkens weer.…

Elvis the king The king was alive op mijn scherm voor 3 kwartier Elvis was even hier hij rockte en swingde als nooit te voor hij raakte ieder noot even zuiver en zijn performance was pure sex in een zwartleren pak stal hij menig hart hij danste op zijn blue suède schoenen en vloog over het toneel Elvis mijn king love me tender tot over…

Je bent niet meer hier iedere nacht bezoek je mij in mijn dromen dan leef je weer, intens als altijd je was zo’n mens je leverde nooit halfwerk het ging je goed af en zo ook in mijn nacht ik voel je teder en zacht je kroop in mijn bloed maar je werd niet oud en toch voelt het goed ik zou je niet gemist willen hebben nee, voor geen…

In de ogen van anderen zoek ik steeds weer die van jou soms zie ik het blauw maar ze behoren je niet alles wat je in een ander ziet dat is precies wat het is en maakt me tot mijn maag toe ziek duidelijk hoezeer ik je mis.…

Vlinders vliegen vrij bestemming onbekend zoals mijn ziel zijn reis onderneemt ik weet niet waarheen vlinders zijn vrij mijn ziel zit geketend aan mij de reis ongekend bestemming onbekend.…

Het boek ligt er vergeeld bij het lijkt ongelezen dan komen er letters vrij en maken nieuwe woorden ze zijn zwaar, vallen uit het boek woorden altijd op zoek.…

Wat is winnen Is dat innen? Of is dat Binnen? Ik hou niet meer van winnen Ik hou meer van verliezen Dat kun je ook kiezen Dat kun je ook bepalen Noem het verhalen Noem het zoals jij zou willen Ik.....Ga geen tijd meer verspillen Ik pak wat ik pakken kan En dan Besef ik ten zeerste Dat soms het eerste Wat ik net zei Dat voelt als mij…

Wij gingen te diep diep de rivieren in, de dode valleien te diep een ieder in zijn eigen hart wij verdronken in onze woorden naar elkaar zo diep waagden wij ons.…

Op de bühne voel ik mij thuis daar speel ik een rol en iedereen applaudisseert dien mijn tegenspeler van repliek laat hem droevig of blij en buig netjes voor het publiek daar voel ik mij geëerd alleen omdat ik de tekst volgens verwachting heb geleerd daarbuiten ben ik naakt kwetsbaar onvolmaakt ik ken de regels niet en niemand…

De juiste woorden liggen in de vuilnisbak ik droeg ze even in mijn zak daar brandden ze een gat nog voordat ik het mooiste had gehad nu liggen ze op straat het is vuilnis beter dat ik ze laat.…

Achter ieder woord dat ik schrijf sta jij ja, blijf ga nu niet weg nu ik je het meest nodig heb blijf naast me blijf in me ademen geef me je lucht vul mijn longen voordat ik in mijn laatste vlucht mijn laatste lied heb gezongen.…

Zijn stevige handen pakken mij op een veertje, hij glijdt langs mijn lendenen en leert mij zijn opwinding kennen ik ben allang versmoord voor het eerst laat ik mij volledig gaan remmingen heb ik niet meer nooit eerder gedaan ik wil nog een keer maar als ik dan in zijn armen lig voel ik een onbegrensde vrede ik verlang naar meer meer liefde…

Iemand is de dood ontvlucht zo gaat althans het gerucht al tijden loopt dit verhaal en ieder maal in een andere taal het is natuurlijk niet echt maar niemand zet het recht als je ergens in gelooft lijkt het of je zinnen worden geroofd Sinterklaas bestaat en Elvis is alleen te laat.…