Alle inzendingen van Petra

Voor in de tijd der tijden. Dat, wat je al die tijd vreesde en juist toch ook afdwong, is realiteit geworden! Je bent me kwijt. Hoewel ander verlangen, zoeken, kijken, angstig zijn en raadselen... vergeten, is slechts dat ene weten: ze is er niet meer. Ze verlangt niet naar me, op haar manier. Ze is weg, met al haar kenmerken en streken,…

Hoe ga je met een alcoholist(e) om? Die alles kapot drinkt: ingewanden en brein. Alles 'slikken en wegslikken' van ze... die niet 'anders' kunnen zijn. Gezellig, alcohol verdrinken de vrienden op loze, lege feestjes. Gezellig, alcoholist(e) achter het stuur: dooft een onschuldig kinderlijk vuur. Nog meer 'gezellige' reclame hiervoor…

Als jij, domkop, niet eens snapt, dat jij ontzettend dom naar buiten komt; ben jij, dom. Als je, begrijpt, jouw perversiteit, als intelligentie verstaat laat ik je in de waarde, dommer dan dom.…

Als ik opsta, in duisternis, weet ik, dat ik in de donkerte een lichtbundel aftast. Ik zal de aarde bestralen, tussen goed en kwaad. Met mijn idealisme, geest der gerechtigheid, voor liefde en vriendschap, begrip, warmte en hoop. Vrienden zijn niet te koop. Zij zorgen, dat de zon elke dag opkomt: de mooie momenten van de dag opsomt. Zij…

Leef je dag alsof het jouw laatste is, leef je dagen, alsof het je diepste adem is, leef je dag, als het je pure liefde is en vergeet nooit hoe diep, intens je jouw dagen leefde en hoe je leeft zo liefdevol jouw leven.…

Ik keek altijd graag naar je hoe je langs de kerkpilaren liep hoe je het boek op de tafel las, met de les van toen ik keek altijd graag naar je; hoe jij jouw wereld schiep.…

Voor mij zal mijn lieve oma Goossens altijd eitjes gaan rapen met mij in het kippenhok. Voor mij zal zij altijd zorgen voor koude chocolademelk. Miet Weijters bracht "de Fleur" en "de Schwung" in mijn leventje... als kleinkind tussen de vele andere neven en nichten Goossens. Ze was streng, maar ook lief: zij hield van witte anjers, "snoffeltjes…

De leugen presenteerde haar waarheid in de leugen. Het verraad en de waarheid kwamen toch wel uit. Niets was zo verderfelijk verraderlijk als haar vroom bedrog. De leugen bedroog zichzelf, door aan te nemen haar leugenachtige waarheid in stand te kunnen houden... . Bovendien: de energie, die ze verspreidde, stak menig donkere en duistere kracht…

Als er één ding overeind bleef in mijn leven, dan was het, dan is het: de dood. Alleen deze is rechtvaardig, zo ik meen. Alleen deze geeft liefde, zo het scheen. Ik zag het leven. Ik proefde verdriet en vreugde. Ik lachte en begroef mijn tranen. Ik weende tranen in grote, weelderige banen. Van ver meende ik een Licht te zien. Het bezag…

Ik zou zo graag willen dat een ander mens volgens mijn diep innerlijke wens zou verstillen bij mijn aanblik mij zou zien als volwaardig gewoon te bezien als een aardig persoon niet zo vol zorgen voor de dag van morgen maar zijn kijk houdend op mijn lach en beseffen dat ik ook behoor zonder dat ik alleen maar stoor maar wil behouden…

Liefde vliegt over levens. Over geesten. Liefde gaat over hart en ziel: al, dat erin viel...vult aan. Liefde spreekt in ogen, in stilte, in monden. Ze raast door hart, door het lichaam, wentelt zich in de buik. Liefde is onbegrensd. Gaat over de grenzen heen: van landen, mensen, huizen. Ze is behuisd in de woningen der wereld. Er bestaan…

Mijn geest is geest met alles. Mijn hart deelt uit al, haar goedheid en vuur, aan al die andere harten! Mijn ziel zal vele levende en dode, afgestompte zielen weer doen bezielen! Omdat ik leerde lezen, leerde schrijven zal ik evenwel door: voorlezen van mijn pennenvruchten de mooie, zuivere boodschap doen blijven. Ik zal landen aaneensmeden…

Elk verhaal vertelt haar eigen waarheid en leugen. Ieder mens kiest wat te vertellen en mee te nemen. Elk lot heeft haar liefde en haat. Elke God, al, de mensen, die verafgoden en verwerpen. Elke vis die eens wordt gevangen in het net. Iedere ster die opeens niet meer zal stralen. Elk woord in dit gedicht dat het tot de laatste punt zal…

Het verdriet van de zoon om de vader het verdriet van de dochter om de moeder zo diep, als het verdriet van de zoon om de moeder en het verdriet van deze dochter om het gebrek van haar vader die niet van haar kon houden zoals ze wilde niet meer kon vertrouwen op het bijleggen van geschillen is het diep verdriet van denken tekort…

Zijn idealen verbonden, verbinden mijn hart met zijn groot onverwoestbaar hart: vanaf het moment, dat hij zijn schildershand op mijn verbeeldend, fantasierijk hoofd, beschermend, maar ook vooral voedend legde... vanaf dit en dat moment, ontstond de band, en ook veilige vredige dichtersgeest! Ik, als kleinkind, hij als mijn lieve lieve lieve…

Al eeuwen verlang ik naar jou om van je te houden om met jou een huis te bouwen om bij jou thuis te komen; kortom: met jou realiseer ik mijn diepste dromen.…

Elke energie is een fascinatie een gratie van het lot telkens als ik jou zie of aan je denk ben ik het die mijn liefde voor jou de vrijheid in schenk.…

Al de momenten waarop ik het hardst vroeg aan mezelf te vechten tot in het vuur van de dood: het waren de mooiste secondes, minuten en uren: de allerheetste vuren voor water om van te leven. De momenten van vlagen in verstandsverbijstering: ik had het meest lief. Het waren de meest bijzondere tijden in het leven... van deze vrouw, -dan…

De warmte die jij draagt in jouw hart valt af te lezen aan jouw uitstraling hangt om jou heen deze warmte verspreidt zich van jouw hart tot mij en krijgt plaats verder in mijn gedichten en mijn gedachten en daden jouw warmte draag ik uit en draag ik in mijn hart. De warmte en bewondering van een leerlinge.…

Alle mensen die handelen ... drijven, in mijn opzicht, dat met 'mijnheer Duivel'. Ze trachten, beelden zich in, iets te bezitten, wat echt niet van hen is. Mijnheer Duivel is wel kwaadaardig: straft zijn eigen volk. Er wordt geen waarlijke taal gesproken: alle boosaardige dromen drijven slechts weg op een Babylonische wolk... .…

Liefde gaat niet alleen gepaard met passie maar liefde ademt ook in rust en vrede zodat warmte blijft en elk mens raakt uiteindelijk tevreden.…

In mijn gedachtegoed, in mijn beleving, zie ik jou nog lopen, jij, met jouw energieke pas, langs de kerkpilaren in schemerlicht waaruit ik mijn liefde voor jou las.…

Het was slechts te voleinden, uiteindelijk te volbrengen. Er was geen oorlog, geen strijd noch gevecht in mij: de haat transformeerde de woede het grote vuur tikte weg, elk uur. Het lag op de waarheid van iedere fractie in de seconde... mijn magie der geest, door menig mens bevreesd. Echter, alleen in heden haar innerlijke kracht loslaten…

Keer op keer zal ik verliefd op jou worden, zijn. Ik val voor je. Want jij treft me: bij eerste oogopslag, jouw verschijning. Je raakt me... jij smaakt naar meer: naar een fikse beet in een wilde aardbei.…

Maanden had Samsom op zijn wilde lokken gespaard: zijn grijns was eeuwig zijn leeuwenmuil om van te geeuwen! Hij leek zo gepast, zo charmant maar uit niks en niets omhoog gebracht... niemand had dan ook verwacht dat eerlijkheid en hoffelijkheid uit zijn brein waren gedacht. Bij het scheren van de wol waren zijn krachten niet meer vol!…

Het zwaard van de Aartsengel Michaël snijdt dwars door alle gewetens heen, alsof het zo scheen dat elk mens uiteindelijk zelf bepaalt het onderscheid tussen goed en kwaad... opdat de overwinning in zichzelf van liefdevolle, vredige krachten bestaat!…

Laat de rust over ons komen, geen oorlog meer voor, tegen of over elkaar uitvechten. Laten we samen vechten voor: mooie idealen, ontspannen gevoel tussen jou en mij, om bijzonder fijne en prettige gedachten uit te wisselen, niks en niets meer bedisselen tegen, over, achter elkaar, eerlijkheid in geheel het wezen naar het anders lezen in…

Het leefde in mij. Het leefde voort in gedachte en gevoel, al zo ontzettend lang. Lange tijden passeerden, gleden voort, voorbij. Maar ik bleef zij aan zij: van de mensen, die trokken over de aardbol. De mensen die vochten en hun lot bevechten, telkenmale. Met veel pijn en verdriet. Doch altijd met het hart in de ziel. Hoe elk mensenleven ook…

Ik droeg mijn innerlijk licht ver voor mij uit. Ik nam het vuur; bracht haar van binnen naar buiten, door donkere ruiten scheen een pril, steeds sterker, stiller wordend ideaal licht. De fakkel voerde haar doel, haar bedoeling veel verder dan enkel haar baarmoeder: zij bleek een al gehele, grote zorgende, verzorgende moeder! Mijn toorts…

Het leek alsof hij bleekte bij aanschijn van Gods glorie in de zonnige harengloed van Geert Wilders. Het heeft alle schijn van een modeshow: de foto's, de apenpakken mèt glimlach in camera's. Slechts deze uiterlijke vertoning stinkt in duisternis, want gouden wiegjes bekleed met diamanten stenen... schenen elke beeldspraak om eerlijkheid…