Alle inzendingen van Petra

Laat maar, Het is nu niet meer nodig. Ik heb op jou maar al te lang gewacht. Jij maakt je voor mij overbodig. Ik huil nu niet meer, Iedere nacht. Laat maar, Je hebt me nimmer kunnen troosten, Jij ging aan mijn gewonde ziel voorbij. M'n tranen en pijnen waren het grootste. Wat jij verwaarloosde, Wilde je niet meer zien in mij. Laat maar…

Twee blauwe duiven hangen aan de morgenzon. Op gouden wielen rijdt de dag. Ik hoor de klaarheid van haar kinderlijke lach. Over het water van een kristallijne bron. Want zij is opgestaan en rank omkleed. Met klank van stoffen, Jong van nieuwe tinten. Waardoor een kuise kleur haar lichaam omspint. En het is, Of zij in onschuld nooit misdeed…

Als jij er niet bent, Is het stil om me heen. Als jij er niet bent, Ben ik bang. Als jij er niet bent, Is mijn leven niet compleet. Jij bent mijn leven, Jij bent mijn weg. Ja, Van jou kan ik houden. Van jou zoals je bent. Ja, Voor jou wil ik sterven, Als jij er niet meer bent.…

Laat de dag van morgen zijn als nadagen van de geboorte. Stille verwondering en vrede. Laat mijn ziel zich koesteren aan dampende velden in de ochtend. Geef mijn bestaan de inhoud die ik eraan wil geven. Geef het lichaam terug aan de geest, Die verward is en vol van pijn. Laat de tranen het levenswater zijn van een nieuwe dag. Het razend…

Nog één keer heb je omgekeken, Toen wandelde je bloemenstrooiend, 't dodelijke wit gezicht geheven, De eeuwige tuin binnen. Buiten ben ik gebleven. Aan vele einders geroepen, Een antwoord nooit gekregen. Jouw bloemen zijn verwoord, In duizend nieuwe strofen, Aan jou opgedragen. Ik leg ze in de eeuwigheid, Totdat ook ik, De tuin wordt…

Woorden geschreven op papier, Over verdriet en niet over plezier, Gehaald uit mijn gezicht. Dat alles uit het leven bericht. Heel eenzaam en verlaten. Nooit iemand om erover te praten. Rimpeltjes veraden m'n wens, Van dit eenzame mens. Een smeekbede gericht in de lucht, Veroorzaakt mijn diepe zucht. Eenzaam loop ik verder in gedachten, Van…

Huil maar rustig uit, ook in het bijzijn van een kind. Huil maar rustig uit, Hoe gek die kleine het ook vindt. Een kind huilt toch ook als het pijn of verdriet heeft? Waarom zou jij dan niet verdrietig mogen zijn. Huil maar rustig uit, een kind moet leren wennen, Dat grote mensen net zo goed verdriet kennen. Huil maar rustig uit,…

Buiten schijnt de zon, Maar je ziet het niet. Je hart lijkt wel van beton. Je hebt heel veel verdriet, Mensen praten tegen jou, Maar jij hoort ze niet. Rondom je is alles koud, Omdat hij je achter liet. Men klopt troostend op je schouder, Maar je merkt het niet. Je voelt je jaren ouder, Omdat je nu geen toekomst ziet. maar je…

Liefde zit niet of ligt niet zoals een steen, Het moet worden gemaakt als brood of koekjes, Neem er de tijd voor, Anders mislukt het zowiezo.…

Einde van een nog te leven leven, Einde van een nieuw begin. Einde van dit veelste korte leven, Geschreven door een beginneling. Begin van het einde, Nog niet dood maar herinnering. Het komt overeen met het ander, Het vers einde en een vers begin. Ga nu weer opnieuw het leven in. Ik hoop dat ik niet zal leven op enkel en alleen een…

Laat de dag van morgen zijn als de nadagen van de geboorte. Stille verwondering en vrede. Laat mijn ziel zich koesteren aan dampende kringen in de ochtend. Geef mijn bestaan de inhoud die ik eraan zou geven, Geef het lichaam terug aan de geest die verward is en vol van pijn. Laat de tranen het levenswater zijn van een nieuwe dag.…

En de dichter loopt alleen over het strand, met zoveel ideeën in zijn getekend hoofd. Met alleen het geluid van eb en van vloed, zoekt hij zijn weg, zijn weg door het leven. Hij knielt, schrijft een gedicht in het zand, over de vrede waarin hij niet heeft geloofd. Hij weet niet waar hij die vrede zoeken moet, maar weet wel dat hij liefde heeft…

Waarom ben ik ooit geboren? Zomaar of moest het zo horen? Waarom doe ik mijn geliefde pijn? Ben ik zo of moest ik zo zijn? Waarom loop ik op deze aardbol rond, Moet het zo? Ik zak door de grond met deze verwarde gevoelens. Ga door de hel als iedereen? Ik geloof het niet, ik ben alleen met herineringen. Alleen met geluid, alleen met mijn…

De stenen van een vriendschap, geformeerd uit laagjes van verdriet en toch om de haverklap, verdwijnt dat weer in het niet. Het zijn gesprekken, onverwachts, een lach, een traan, een arm, een zin, bemerken het lag niet in je macht. Je raakt de roos nooit midden in. Zo moeizaam opgebouwd verloren. Hier vindt je wat, en daar raak je…

Ik kan niet meer, wil soms ook niet meer. Laat me toch, want het enige wat ik wil is mijn gezondheid weer. Maar ik heb alleen nog maar angst en verdriet verborgen achter een masker, zodat niemand het ziet. Mijn leven brokkelt steeds meer af. Ik weet dat ik steeds korter ga naar mijn graf. Zeker had ook ik met mijn gezin mooie dromen…

uit liefde ben je geboren, je eerste kreet was goed te horen. Daar was je dan op aarde, voor ons van grote waarde. We zullen alles wat we hebben geven. Liefde,warmte,genegenheid enz... dat mag je zeker van ons beleven. We zullen ons geven zoals een vader en moeder dat behoren te doen. Maar! Ook wij maken geheid fouten, maar doen zeker ons…

De lente is gekomen, de lucht is weer blauw. Terrasjes die langzaam volstromen, zonnestralen in plaats van kou. Vogels die hun lied weer zingen, mensen hun zomerkleding weer aan. Bloemknoppen die weer openspringen, Schapen en koeien die de wei weer in gaan. De liefde die weer opbloeit, speelt met je gedachten. Een gevoel dat langzaam weer…

Lopend op de weg van mijn leven Zwevend in de zee van tijd Moet ik geven en nemen Door het lot geleid 2 wegen die elkaar kruisen Dat moment vergeet ik niet gauw Een afdruk van de zon in mijn ogen Zo is die herinnering aan jou 2 wegen die hun weg vervolgen Hun kruising was slechts één moment In liefde was ik verzwolgen Ik ben blij…

Je hart verscheurd Een muur om je heen. De ratio spreekt Je zachtheid verdween. Nooit wil je meer voelen Dat gevoel van verdriet. Door liefde bedrogen, Nee, dat wilde je niet. Een hart vol met angsten. Door niemand gekend. Je gevoel kan niet stromen Wordt telkens geremd. Maar misschien is het onzin, Verbeelding, gewoon. En ben…

Bewegingsloos. Wachtend in het niets staat hij daar. Golven van klanken bereiken langzaam het diepst van de ziel van de danser. Langzaam ontwaakt hij. Wolken van tonen tillen hem op, laten hem zweven onwerkelijk mooi. Zijn lichaam, vederlicht, beweegt zich voor mijn ogen door een eindeloze ruimte Lichaam en geest schilderen een…

Als ik mijn ogen sluit zie ik dat kleine kind zo wonderlijk, zo mooi zo lief en zo bemind Nu mijn lieve engeltje kijk ik in de nacht naar een mooie ster die op mij wacht Want ooit kom ook ik daar ver weg bij de maan dan zullen we samen stralen en als sterretjes aan de hemel staan *peetje*…

Is jouw licht gelijk aan het mijne? Kom jij me achterna? Laat mij jou woorden geven in de stilte van dit leven zodat je nooit meer denken hoeft…

de tijd tikt voorbij, maar plotseling is het stil. lege batterij...…

Sluiers van nevel. In transparante schoonheid dansend op de wind…

Alleen, ver van jou. Mijn gedachten vervlochten. Mijn onvermogen ze te sturen. Jouw onvermogen ze te vangen. De grootste geheimen van de ziel, Verlangend naar de vrijheid. Verlangend naar bekendheid worden ze gelegd, op de golven van energie. Reizend met het licht, naar jou. maar ze worden niet gezien ze worden niet gevoeld, door jou…

Energiën, Vloeiend vanuit mijn ik, Beelden van schoonheid Ze drukken op mijn huid, Ze willen eruit... Banen van gekleurd licht Vertroebelen mijn geest. Wervelend in alle richtingen, Zoekend naar een vorm. Zo intens, zo enorm. Een beeld ontvouwt zich Voor mijn ogen. Een ontlading van de geest. Even zweef ik buiten deze tijd. Een moment…

Je bent nog zo klein maar hebt al veel meegemaakt. Je gezicht straalt en je lacht, toch ben je van binnen diep geraakt. Je geeft de indruk van een gelukkig kind tevreden, speels, maar al denkend kijk ik je aan. Nuchterheid komt bij me boven en ik wacht af, genietend van dit geluk want opeens is het gedaan. Plotseling gebeurt het…

Ik voel me veilig omhuld door 't donker de nacht omringt me met stilte en rust Langzaam glij ik weg naar een andere dimensie waar een serene stilte mijn innerlijke stormen sust Nu hoef ik even niet te voelen zijn lichaam en geest gescheiden van elkaar Tot het daglicht wordt geboren is de nacht van mij en behoor ik aan haar Ik speel een…

Het lachje speelt om haar mond Geheimzinnig zacht aanwezig Gedachten spelen in haar hoofd afwisselend tikkertje en verstoppertje Een stukje realiteit als antwoord op de vraag naar onbekommerd plezier Pak me dan als je kan P.…