je lippen,
van helder-roze tot vurig rood,
raken de mijne,
verrimpeld en verdroogd.
het kindse druipt langs je ogen en
manen, als krullen in wolken en
op satijnen lakens liggen
oud en nieuw intiem in elkaar
geweven. emoties dartelen
van geest tot geest en de mist
wordt kleurrijk door de ochtendzon.
jaren zijn vervlogen, maar
sensualiteit…
Want
brandt het vuur mijn liefste
immers niet alleen voor
jou?
Ik weet het, vuur verkoolt en laat
geen vormen heel;
maar wat dan rest
is zuiv're as en als daaruit
de vogel Phoenix vliegen kon
zouden wij dan niet
onze eigen vleugels maken?…
Laat ons zijn
twee vlinders,
als de wereld ligt te rusten.
Laat ons bevliegen
het wonder van elkaar
in Amor's slaap te wiegen.
Laat me zijn
je liefde voor de nacht,
als de dag niet weet
dat wij elkander kusten.…
3.355
Bezig met laden