Mijn gedachten worden de baas over me
ze spuien wanneer ze zin hebben
ik word steeds minder stabiel
lijkt het wel
Ik val ineens uit, uit woede
uit frustratie die ik niet kan beheersen
gevoed door onzekerheid en angst
geplaagd door twijfels en gepieker
Het lijkt of ze mijn wil overnemen
ik mag niet zelf mijn verstand gebruiken
ik beschadig…
Het was een dag
de zon scheen
en om mij heen
vrolijk gelach
ben ik hier
op deze dag
met een glimlach
van plezier?
of lijkt het zo
mijn aanwezigheid
in deze tijd
is het maar show
ik ben alleen vandaag
alleen, dat is genoeg
even tot morgenvroeg
voel ik me alleen maar vaag.…