Alle inzendingen van Stanislaus Jaworski

In verband met de verbouwing van dit pand, zijn wij verhuisd naar de overkant, waar u ons kunt vinden op nummer 103 Met dezelfde zorgzaamheid en klantvriendelijkheid, die u verder in deze stad niet meer vindt dan aan deze en vroeger in de straat aan de andere kant…

Glas laten vallen, stuk laten gaan jou omhelzen, werkelijkheid behouden scherven vinden lang na het vergaan Vingers snijden en de wereld rood laten kleuren, omdat we menselijk zijn Jou toch nog kunnen verlangen Sterre de koude, de passie en het licht van de trein, die uit de aarde scheen Jij was daar, draaide mijn ring om en om tegen de…

Verdwaald zijn en ergens in het vierde kwadrant een ster zien verschijnen missend stukje van een puzzel Zonder het kleinste deel wordt het beeld nooit een geheel Het is als hard blazen tegen een uitgebloeide paardenbloem In planeten en sterren verdwijnen weerkaatsing van het licht voelen in de ogen van de ander, in een pupil jezelf zien…

Iemand ontmoeten, die toverkunstjes kent rijkdom verdelen en jaloersheid het is immers nooit genoeg Vanzelf "Mister Spaceman" zingen en wachten tot zij met haar Jupiter Mustang onverwachts komt…

Volgens mijnheer B. werd hij in de Dagmarkt 's-Gravenhage, Fahrenheitstraat, jaren geleden bevangen door de kou van een diepvrieshaan die hij onder zijn hoed had gedaan Op weg naar buiten sloeg het noodlot toe mijnheer B. viel flauw en de diepvrieshaan deed een laatste ultieme poging te ontsnappen aan zijn vreselijk lot Vanonder de hoed…

Een regen zo dun dat het haast mist lijkt Vallend blad, dat nog even schommelend rust op de wind In zich het groen van lente en zomer de heldere kleuren van de herfst Het blad bedekt de hongerige aarde voor de vrieskoude komt en de witte sneeuw als watten katoen valt…

Op weg naar honderd lust voelen te dansen op een verjaardagsfeest bevrijd van krom gebogen Zij beweegt en zweeft zoals in alle jaren voorafgegaan zij draait en leeft De tijd is een oude man in zijn baard nestelen vogels zij danst op hun gezang want zij heeft het overleefd Honger, oorlog, dood weten van haar bestaan Zij blijft van…

Die kleure verander en die warmste maand uit honderd jaar verdwyn as mis, wat sonder wind hang bly Die maan is aan die kwyn en daar klink die krake van blad en slakkehuis, dat in die oorschelpen van mense klim Dit vorm hom tot kristalle, slaan neer versamel in verstrengel herinneringe word vas nog eens uitgebrei vertel…

In de toekomende tijd genoeg hebben aan een halfvolle buik een kom water bij de hand Gevangen tussen jouw armen jouw benen mezelf zijn in de schaduw vanwege een te felle zon Het merg hoeft niet te koken de tranen in jouw ogen het vasthouden blijft wij ontsnappen niet aan elkaar…

Jij laat je niet vangen rook van een sigaret de geur in je haren Jij komt zeker en gaat schouderophalend voorbij Wolken stomen van licht gevuld met regen, terwijl de maan goudgeel zich vult met sinaasappelsap mechanisch van eerste koude persing…

De ontbijttafel had je klaargezet onderzetters, borden en eetgerei Ik ging even zitten op jouw plek wij hadden de wereld in twee gedeeld Jij sliep en ik dacht aan poëzie hoe ik uit kon drukken hoeveel en waarom met de smaak van wijn, walnoten en gorgonzola in de mond Ik hoorde iemand hoesten en liep naar boven, deed mijn kleren uit verloor…

Morgen terugkomen en kijken of gisteren veranderd is, achteraf een treurwilg wiegt met de wind Een engel gemaakt in de sneeuw een sneeuwman met steenkolen ogen versleten muts op en sjaal Zelf geschapen met koude handen rondgelopen met tenen, stampend koud naar de melkman gezwaaid Een poging tot vliegen gedaan een meter van de grond gekomen…

Hij schopt tegen een bal zijn voet rekent uit hoe de wreef en tenen zo te richten dat het rond geval altijd in beweging blijft Er is geen tijd dan een gat dat opengaat en het nu met nu verbindt Het blijft kloppen en tikken als een drogende, lederen voetbalschoen…

Ik ben wakker en jij ligt naast mij vast in diepe slaap, ik streel met mijn vingers in je geopende hand, word gevangen op je navel gelegd, op en neer Mijn hart klopt regelmatig en jij bent hier en zo nabij Neurie ik een haast vergeten lied iets uit de kindertijd, terwijl ik ademhaal? Ik zing zacht de woorden, die komen veeg mijn gedachten…

Het blad wentelt zich nog even in het licht dat bij de avond past dat het zwaarwichtig is en droog verlangt te vliegen, steel losgeraakt van de boom die goedmoedig wuift de overige bomen buigen Het land dat naar het blad verlangt naar elke nerf en mogelijke kleur Op het water leest een vis de toekomst van het blad die beschreven staat in…

Van Hollandsche Spoor naar haven en strand een reis van binnen- naar de buitenkant De trambestuurder maakt zijn eerste rit hij, nog jong begint de dag met veel pit Hij rijdt als de autocoureur Stirling Moss trekt op, remt af, trekt op, rinkelt erop los Links slaat een paard met wagen op hol dat vindt hij leuk, hij is zo van het leven vol…

Iets op kunnen slaan uitzetten tegen een bepaalde rente Er van kunnen leven tegen het vergeten die kleur blauw in haar ogen…

Het begint in het wonderlijke dorp de vlucht van de vogel leidt de parade Op de grond een processie van geel weg naar het blauw van een vrouw met gedachten aan Pisa en Siena Maanstad wacht als een schip op het tij tovenaarsleerlingen zwaaien uit behouden vaart naar een vreemde stad Ver weg door een onbekend land varen zeilschepen mee met…

De fontein van de jeugd zou er zijn een heilige plek waar druïden huwelijken sloten, want daar verbonden aarde, lucht, water zich met het vuur van de hartstocht Een ijsvogel vloog in het blauw voorbij met een vis in zijn bek, opgeschrikt een forel plukte een vlieg uit de lucht viel in een cirkel van golvend water voor toeschouwers aan de…

Na de verplichte rituelen opschrijven waar ik aan denk vervolgens anderen daarmee lastig vallen en vernemen of zij dat nu ook hebben. In jouw blauwe ogen kijken en rode lippen trekken me aan, terwijl de lucht betrekt de zon zich verschuilt. Jou kussen en verwachten: een vonk overslaan tussen ons, een lichtflits en een donderslag. Afdalen…

Als ze blond is en je wil kastanjebruin, mahonie of zelfs zwart, dan wil zij jou wel ter wille zijn, een kleine moeite als zij straks haar hoofd op je schouder te ruste legt Ook al haar haren telt zij mee voor het kleurrijke in het bestaan jij mag haar doen wat of jij wil zij wil slechts overgave en passie Wie verliest blijft onderdanig…

Het regent pijpestelen de laffe, klamme warmte weggejaagd Nieuw blad wordt gevormd haarwortels, wit als melk Het verlangen is een wilde perzik smacht naar eetbaarheid De geur van Verbena op jouw huid van henna in het haar Een rode zon boven het schiereiland, dat traag zich uitstrekt, een lichaam van vlees, bloed en bot, dat sidderend de…

dat het begint met verbazen er iets weerklinkt alsof je met een paraplu de regen tegenhoudt ja die van boven maar je voeten soppen in de lekke schoenen de plassen zijn zo diep verlangen naar warmte droge kleren en een stem die zingt en hoort haar lied in het hart…

Op de lage tafel een vaas met bloemen van de rhododendron, paars en teer een hommel kroop in en uit en zoemde weer naar buiten in de zonnige tuin Een groene spin liet zich zakken aan een draad en wandelde over de tafel heen en weer en sprak in gebarentaal met mijn vingers Een cursus over verandering over stromen van energie en zin het…

Weeg het lichaam van de dode zorgvuldig tot in milligrammen voor en na het heengaan om te komen tot het juiste gewicht Adem driemaal in en uit op de voorgeschreven wijze de ziel vliegt naar verre oorden maakt zichzelf een nieuwe huid…

Negen planeten om een zon manen, satellieten tellen niet mee. Op de blauwe planeet zijn mensen bezig met de rookwolkjes van hun bestaan vrezen de hitte van de zonnestralen en erger nog wat schuilt achter de zon en dat daarbij elke vaste vorm van 99,9 procent ledigheid is vervuld. Een kindervuist opent zich heel even ware duisternis…

De vijver sluit zich af in een week een laag van twintig centimeter ijs Het water wiegt stil het ingeslapen leven dekt zorgzaam wat kikkers toe diep in de modder weggekropen Tussen jouw borsten en billen ontdek ik sporen van nieuw leven geknakt, geplet door luchtigheid scheppen dat is ernstig leven vlees en wil in evenwicht even zwak,…

Mits teruggezonden Het helemaal los kunnen laten een ballon met helium gevuld lichter dan lucht, een kaartje eraan naam en adres in blokletters met een kans op een beloning in het verre vooruitzicht…

Zij wil het laten zijn de verf, het nat papier In het besef dat alleen door haar kijken schoonheid ontstaat zich vastzet in de hoofden Zij stelt zich voor als een schaduw, die zich donker vallen laat hoewel de kleuren vrolijk sprekend zijn een weinig verdoft Het hoeft voor haar niet te fijn, dat glipt als zand door vingers heen vormt…

Het warme land dat in de nacht verkoeling zoekt, grondmist met daarboven paardenhoofden zij hinniken zacht en snuiven Er staat een man te kijken een jachtgeweer gebogen om zijn arm, een hond afgericht spiedt zwijgend mee Alsof iedereen wacht op de wind die hen bijeen zal drijven, de man de hond, de paardenhoofden en de mist…