Alle inzendingen van Stanislaus Jaworski

In de etalageruit kijken een bekend en vreemd gezicht knipogen om te zien of jij het werkelijk bent Gelukkig het knipoogt terug met de vingers door het haar wenkbrauwen plat gestreken neusvleugels gestreeld Tijd om een foto te maken de wereld wacht en stopt de mooie kant laten zien rustig blijven ademhalen…

alsof het leven eeuwig is steeds onderweg en groeien liefde vindt een onsterfelijke weg de dood lijkt een verre horizon een beperking van ons zicht de wereld is rond en de maan vertoont achter de wolken licht…

De zon komt aarzelend op gaat sprankelend ten onder De liefdevolle eenzaamheid zal zonder jou, mijn lief nooit meer dezelfde zijn Ik zie jou zo graag zonder woorden fluisteren naar je ademhaling luisteren alsof voor de eerste keer een nachtegaal zich horen laat Gevangen tussen zon en maan ben jij het baken en boei zelfs op…

Ze zegt dat het het spreken haar moeilijker gaat vanwege het opstarten van het lichaam met de trits medicijnen Elke dag opnieuw het evenwicht uitvinden het valt niet mee, afwisselend is het wel voor de kleine, onmogelijke prinses Waarom ik van haar hou, ik weet het niet dat zal wel niet zo nodig zijn voor wie eens verliefd nooit meer liefdeloos…

Alles begint met een aarzelende pas die later zekerder en uiteindelijk nog weifelender dan de eerste wordt een soort bewust van licht zweven Soms zien we elkaar zwaaien even als de Koningin van Lombardijen zijn er Rotterdammers in de zaal? met de ene dan weer met de andere hand…

Hier wordt de stilte hoorbaar het kraken van takken de bovenste laag van de sneeuw We hebben thermopakken aan adem verandert in ijsdamp we hebben ons verstopt zijn onherkenbaar jij in het blauw ik in het rood Zelfs mijn arm ligt onwennig om jouw nek en schouder heen als jouw handschoen op mijn heup…

Neen, zeg maar niets meer probeer aanwezig te zijn in de warmte die je deelt ondanks de regen en de kou Gebakken als porselein om hoge temperaturen het breken te verdragen hardvochtig te zijn…

Kan wel zeggen tegen u de dooi komt eraan en voorbij de koude dagen, nachten De wens naar een Elfstedentocht voorlopig uitgesteld en februari komt er stillekens aan Heb u niet lief, deel slechts de warmte in deze koude dagen het kriebelen van aanwezigheid…

ik ben liesje heb twee collega's: die noemen boesje en moesje. samen zijn wij de zonnebos heksen wij verzinnen loesjeskaarten maar dan inside jokers. vaak komen ze schokkend over: beter je schaamhaar verliezen dan je passie dat is om alles op school te kunnen verwerken. van mijn overgrootmoeke geleerd vooral dat je om alles moet kunnen…

Er tatert een monstertje op los de parkiet tjiept treurig tjiep zijn vederen vallen langzaam uit de poes luilekkert in de zetel Wachten of de pilletjes gaan werken een Nieuwjaarsdag om tegenop te zien handen schudden, kussen geven uitspreken van onbegrijpelijke wensen Denken aan iemand van vroeger, die meer en meer uit louter herinnering…

Dit jaar maak ik voor jou appelbeignets van de schone uit Boskoop, gekend als goudreinet een beetje munt en een snufje kaneel het geheel verpakt in een deeg van Braziliaans kikkererwtenmeel Als kers op de taart een sausje van tahin theelepel gula djawa en het sap van een Marokkaanse mandarijn met een vleugje geelwortel van de Algerijn…

Een oude vrouw uit Weesperland die nam een oude pan ter hand en sloeg daarmee hard met heel veel zin haar goede man het ziekenhuis in Aan ieder die de rede wilde horen zei zij: Hij kon mij niet meer bekoren…

Zij doet haar dansschoentjes aan gaat op haar sterke handen staan de kuiten hangen als haar jurk ontspannen traag naar beneden. Haar onderbroek moet in de was straks samen het bad in gaan het warme water stroomt luid- ruchtig uit de chromen kraan. Op het kleine raam tikt de regen met een doek condens weggewreven geen ark van…

De kou kwam voor de regen uit bij heldere nacht en volle maan een lied op de achtergrond plaats viel niet te bepalen Het meisje met de naam Berk ze was zo willig en zacht als ochtendmist met ros erboven een eenheid met haar paard Een boom omarmen, sappen voelen stromen van blad naar wortels en de weg terug een schimmel met ruiter…

Jarig worden, een jaar erbij het overlijden komt steeds nader lacht zich krom, laat zich zien in wat verdwijnt en blijft in later. Zij zijn mij dierbaar de doden van nu, morgen en eergisteren en buiten begint het knisperen van bruine, kurkdroge bladeren. Hun troost is het vergaan van tijd het malen van de korrels zand tot zij…

Een paardenbloem of twee gegeven geel op de palm van de hand. De wind zou gaan draaien er hing regen in de lucht. Samen wachten tot het over zou waaien het beeld vasthouden van een paard een weide, een hek en een man. Een stem horen, omdraaien weer naar jou teruggaan.…

Vandaag was de ware geweest bij mijn afwezigheid had jij uit de goedheid van het hart je over hem ontfermd. Wat moest jij anders? Er was niets romantisch gebeurd hij hield niet zo van vrouwen liet achteraf zich blijken.…

Laatst spraken wij van somberheid hoe de tijd op een gegeven moment met het voortschrijden van jaren stroperig en krakkemikkig wordt. De hersenen van jou en mij hebben geregistreerd en stichten als vanouds een nieuwe, herkenbare werkelijkheid terwijl een vage onrust ontstaat. Wij gaan door als lijnen evenwijdig aan elkaar en met de ijdele…

Om tot inzicht en terugblik te komen leren wat verschil en overeenkomst is ervaren wat tot wijsheid leidt. Nergens behoren, ergens verloren aanvoelen waar men wortelen kan bladeren en bloemen dragen. Geloven dat er een hemel is alle bekende doden weer ontmoeten of naar keuze herboren als regenworm de wereld van de mens ontdekken…

De maan in duisternis verdwenen het licht van de zon gedoofd daartussen de aarde voor altijd. Honden en wolven barsten uit in huilen zij weten waar haar zwevend lichaam aan de verre, hoge hemel staat. Nachtzwaluwen vliegen op haar aanwezigheid de vlucht van noord naar zuid bepaald vleugels bewust van aantrekkelijkheid…

Zij zegt dat ze liever alleen te veel pijntjes van binnen zij zichzelf niet meer kan zijn zodra iemand bij haar aanwezig is Achter niemand wil zij zich verschuilen moet op zoek naar waar het stil kan zijn zichzelf opnieuw ergens kan ontdekken worden kan wie zij wil ondanks alle pijn…

Op sommige dagen van de week lijkt er meer te gebeuren. Donderdag een etentje aan de haven op donderdag raakt de dood om op 31 mei terug te keren definitief dit maal. Op donderdag een dienst de banken stijf en ongemakkelijk. Wij zouden volgend jaar jouw verjaardag vieren jij glimlachte omineus daarbij zo zul je altijd blijven.…

Van zo hoog klinkt het lied met het blote oog niet te ontdekken hier is het gehoor dat richting bepaalt. Vanuit het goudgeel koren stijgt de warmte omhoog, draagt het leven in cirkels naar de hemelboog. Daar deel van zijn met jubelkreten om het geheel te voelen en te weten het lied leidt het pad naar omhoog.…

Het tegenkomen bij het koersen men merkt het nauwelijks naar beneden naar boven is een trager verhaal. En dan zo'n vraag of het een ietsje meer mag zijn het vleeslapje ziet er zo volmaakt uit zo zonde om het nog te versnijden. Het schikt zich graag naar uw smaak naar de texturen van uw tong en de geuren zij benevelen het brein en gaan verloren…

Zo zal één van ons zich deze dag herinneren, we zaten onder een boom een linde en het waaide om ons heen regende bloem- en kroonblaadjes die zich vangen lieten in de haren zich verzamelden in een hand. Hoe iemand de gele bloesem in de mond stak en kauwde ze sterk smakend vond. Natuurlijk was jij bereid te delen jij en wij, tong tegen tong…

Het kan eenvoudig zijn een simpel Indiaas recept kikkererwtenmeel en uien wat water en olie om te frituren Een mengsel van water en meel kruiden, de verhouding blijft geheim Uien in rafelige slierten gesneden lichtjes door het mengsel gehaald In palmolie gebakken en warm geserveerd een gevoel krijgen dat het zo hoort niet meer…

Verdwaald raken tussen alfa en omega een rechtlijnigheid vermoeden daar waar het heelal bol gaat staan Glaasje jenever gevuld voorbij de rand op de toog verwacht een vaste hand doet de spanning van onzekerheid ontstaan Hier gaat alles verloren, vervluchtigt in damp, slaat neer tot druppels aan de het plafond hoog en blauw Er…

Geur van mensen nat geworden in de regen de bus rijdt van hot naar haar Iemand komt een ander tegen glimlacht tot zij ook opengaat Het gebeurt haast gelijkertijd Er wordt geen woord gezegd alleen nog maar gekeken een moment vasthouden dat nu om geen antwoord vraagt…

De rivier laat zich zien. Het licht weerkaatst van het spiegelend oppervlak een ijsvogel maakt kringen in het water forellen knabbelen aan onze tenen tot jij iets zegt over de vraatzucht van piranha's. Zou dit beeld ons kunnen vervangen zich afvragen wie wij zijn en kloppen op de deur van ons bestaan, van hemel en hel?…

Je kan iemand omschrijven door te weten welke gazet zij leest een stem, die hoger klinkt met de jaren de nood, die zij aan spullen heeft Het mandje met de rollator gevuld met allerhande zaken twee kussens, programma's van de week in de winter handschoenen, muts en sjaal een warme deken, zij is voorbereid Vaak de weg naar een activiteit…