Alle inzendingen van Thea Hulsbus

Vandaag bekroop mij een verdrietig gevoel, vreemd...een mooie blauwe lucht, de zon. Begrijpt iemand wat ik bedoel? geen reden dus..zoals de dag begon. Ik heb zo veel, zou je denken, te eten, een dak boven m'n hoofd. Zo veel liefde te schenken, wat heeft mij van dit alles beroofd? Hopen maar, dat het morgen anders is, want ik wil wel vrolijk…

We hebben lief en leed gedeeld, in jouw gezin en in het mijne... Mijn leed was vorig jaar de scheiding, jullie leed was toen jouw ziekte... Ik heb m'n leven weer wat op orde, bij jullie ging het mis, jij bent niet meer... Deze week heb ik je mijn laatste groet gebracht, je vrouwtje getroost en je sterke zoon... Maak er wat moois van daar-boven…

Telkens overnieuw beginnen, achterlaten wat je lief was, de herinnering blijft, de pijn het gevoel de angst ook. Denken iets te hebben, iets moois, breekbaars, maar ach..., deuren sluiten, er gaan nieuwe open, maar het gevoel blijft. Pijn bij de herinnering, verdriet bij het gevoel en angst dat het je weer overkomt! maar... De tijd…

En weer nemen we afscheid, niet voor lang maar toch... Zou willen dat je voor altijd, altijd bij me bleef... Toekomstmuziek, geduldig zijn dus, maar even, heel even ben ik verdrietig. Gewoon omdat ik niet zonder je kan en je wil zeggen, hoeveel ik om je geef!…

Even een gevoel van verdriet, 'n traan van jou en een van mij, vloeiden samen en werden één. 'n Warm vertrouwen in jou en mij sterkt het gevoel van het "ons" zijn. Want ik vind jou lief en jij mij... Dus kussen we de tranen weg, gaan verder waar we bleven, op weg naar onze toekomst....samen!…

Je hebt wel eens van die dagen, dat je denkt, 'k heb zin in.... maar wil toch slapen. De rust valt, althans dat zou je denken, zachte handen overal, al slapend geloof ik heilig in mijn droom. Hij voert me mee in zijn liefdesspel, 'k laat 'm gaan, het bevalt me wel. Verlangen naar hem voert de boventoon, ik speel het spel mee, lief, zacht…

In het vroege ochtendgloren is ons kleine meisje geboren... Alles er op en aan, klaar voor een volwaardig bestaan. Hoe blij kun je als oma zijn met deze kleine poppedein. Het blijft een wonder der natuur, en natuurlijk ga ik ook voor haar door het vuur!…

Ik verveel me, kijk naar buiten, wat een regen...naar een rondje om kan ik fluiten. Wat zou ik graag zonnen, op het platte dak van de buren, helaas kan ik slechts naar buiten gluren. Maar morgen weer een dag... in de hoop dat ik dan naar buiten mag!…

Mijn kleinkind....tijd maar nog niet daar, afwachtend in spanning 't duurt lang. Uit ervaring weet ik, dat ik geduldig moet zijn, geduld is niet mijn sterkste kant helaas. Ben benieuwd naar dit mensenkind, dat ook een beetje mijn genen draagt. Warm in moeders schoot en beschermd, straks klaar voor de grote-mensen wereld. Maar als het eindelijk…

In gedachten en gevoel één, op wolken van liefde...met af en toe een drup. Aftastend het innerlijk, betastend het uiterlijk... als kijkend door een mistige waas van emotie! Je beroert mijn hart, mijn wezen, mijn zijn... het denken aan jou, maakt mij warm en 'k mis je meer dan ik zeggen kan. In gedachte zie ik je, voel ik je, ben je toch fijn…

Twee zielen...jij en ik Verbonden door vertrouwen, door te delen lief en leed. Jouw woorden in mijn gedachten, waar ik soms geen raad mee weet. Open staan voor nieuwe dingen, wat geweest is is geweest. Kijk vooruit en blijf niet hangen, aan het heden heb je toch het meest. Dus deze zielen jij en ik, gaan samen verder en kijken vooruit.…