Alle inzendingen van Ton Rijkers

Als God zijn woonplaats kiezen mocht zou dit geen religieuze woonplaats zijn Ook geen plaats waar elkeen om vocht maar aan het einde van iemands Latijn Als God zijn domicilie bepalen mocht waar hij kon uitrusten van geleden pijn Schiep hij de plek waar niemand zocht om er eventjes gewoon zichzelf te zijn Als God zijn woonplaats bepalen kon…

Zij keek mij zonder ogen aan en zag welhaast door mij heen Haar ogenlicht leek uitgegaan Inwendig dood, zo het scheen Lege blikken zagen door mij, als van een onbestaand mens In hemdje met jeans, als kledij uitte zij haar zwijgende wens Stille woorden, zonder klank zweefden uit haar droge keel Dan week ze van de mistbank haar blikken…

Donkere wolken glijden stil voorbij eventjes na het middernachtelijk uur Ik zie omhoog want de kust lijkt vrij uit te gaan zien naar het hemels vuur Wolken beloven in ’t nachtelijk ontij dat de hemel zich binnenkort ontsluit Ik sta even stil bij onze maatschappij en hoor van verre ‘t troostend geluid Donkere wolken boven dit tranendal als…

Door het lentelover ruist ‘t zacht gelijk de klanken uit het generlei Ongehoord door de buitenwacht kwam God plots ineens voor mij In de stilte klinkt ’t fluisterzacht als het kabbelen van het eb getij Ik heb louter liefde meegebracht want ik kwam plotseling voorbij Door het ruisen klinkt ’t gezang van misschien wel de andere zij Vrees…

Stille wegen donkere lucht zacht geregen en ik zucht Droeve uren en zware mist Al één uur en weer vergist Kille nachten bij verre maan In gedachten kom jij eraan Stille paden donkere nood dalende bladen Ik wil dood..…

Spanningen en wanhoop in mijn lijf en geen enkele uitweg kunnen vinden zodat ik steeds verder in ’t diepe drijf en duisternis mij tracht te verslinden Spanningen en verdriet in elke spier en verkramt mijn levensdagen leiden alsmaar maar in mij de gruwelijke pijn en die vreselijke drang mij te snijden Spanningen en ontreddering in mij…

In het verrukkelijke water zwemmen met de vrouw en kinderen om mij heen De vrede had niets van een requiem en betoonde zich toen nog niet zo gemeen Plots een hoge golf en daarna nog één en ik vluchtte in paniek naar het strand om mij klonken schreeuwen en geween ik rende…Twee kinderen aan de hand De stroming werd voortdurend heviger dan…

Jou zo zacht en teder minnen en je kussen steeds maar weer voert mijn hart je wereld in en laat mij bedelen om nog meer Jou zo zacht en stil omarmen en je behoeden voor 't kwaad wekt mij met een stil alarm en zorgt dat jij m'n hart verstaat Jou zo stil en zachtjes strelen en kusjes geven op je lieve lijf maken je huidje tot fluweel en…

Met een brokstuk in mijn keel en een welhaast gebroken stem voel ik jou, zo zacht als fluweel nu ik je voor ‘t laatst omklem Met het intens verdriet in mij en zovele tranen op mijn wang bemin ik je vandaar dat ik schrei en jou volg op je laatste gang Met de bloemen in mijn hand en slechts leegte rond mijn hart word ik verteerd en overmand…

In het eenzaam stille duister slaat een trieste donkere klok wijl ik zachtjes om haar fluister dwarrelt ook een enkele vlok Over het koele donkere stille ligt een bleek en stervend licht Geheel versleten is al het prille zelfs ‘n traan op haar gezicht Langs de stilte van de oever klinkt het fluister door het riet en het stille wordt nog…

Zachtjes sloop ik door het huis en hoorde er een plotselinge gil Ik dacht oei, ‘t is hier niet pluis en dus was ik eventjes muisstil Stilletjes bukte ik bij de bank en ik gluurde toen de kamer in Wat ik zag was werkelijk slank: een griezelig, langpotige spin Zachtjes maar niet stil genoeg probeerde ik het nachtslot vlug toen opeens de…

Stille eenzaamheid daalt thans neer over niets dan vochtig koude straten Zij drukt haar stempel eens te meer op mij. Jij hebt mij immers verlaten Droeve eenzaamheid wint ’t terrein dat uit louter reine liefde is geboren waar water proefde als zachte wijn en elke blik op jou mij kon bekoren Enkel eenzaamheid woont er in mij zeggen druppels…

Rust maar zacht, lief klein kindje eindelijk zonder alle pijnen in je graf Geloof mij maar, iedereen bemint je omdat jij ons je oprechte liefde gaf Rust maar zacht, lief klein kindje kom maar van die intense pijnen bij Geloof mij maar, in de dood vind je onze levensschepper aan jouw zij Rust maar zacht, lief klein kindje oneindig grote…

In ‘t pikdonker aan je denken en jou dan weer voor mij zien Je mooie ogen die mij wenken Kom je weer terug, misschien In ‘t pikdonker van je dromen en hopen dat er wordt geklopt Dat jij de kamer in zult komen en je als m’n lieveling ontpopt In ‘t donker nog van je houden en je zelfs erg intens beminnen Doen of we zo trouwen zouden Ik…

In diepe stilte jou beminnen is wel het heerlijkste op aard tussen de dekens en ’t linnen dat is mij zeker alles waard Met al mijn lief, jou strelen is toch het heerlijkste te doen Zalig onder de dekens spelen wijl ik je hele lichaam zoen Zo vol tederheid jou kussen op die wangen naast je mond en op de beide lipjes ertussen tot de nacht…

Met je gesloten ogen dromen in ons verrukkelijk warme nest, mij aan je lichaam laten komen zonder enige vorm van protest Met ontspannen armen spelen tegen mij aan in ons zalige bed, mij je hele lichaam laten strelen zonder enige vorm van verzet Met nog alleen maar overgave zoek jij begerig naar mijn mond; heerlijk in onze lekkere enclave…

Lieveling je bent mij snel vergeten nu jij in de armen van die ander ligt Ik kan echter van verdriet niet eten en tranen stromen over mijn gezicht Lieveling ik had toch kunnen weten dat jouw liefde altijd te kort bestaat om werkelijk liefde te kunnen heten maar intussen weet ik mij geen raad Lieveling ik heb ‘t je niet verweten dat jij…

Laat mij weten als ze komen in hun heel lange witte jassen en ik dan mede word genomen om voortaan op mij te passen Laat mij weten als ze naderen met de dwangbuis in hun hand als ze stappen door de bladeren naar ’t gesticht waar ik beland Laat mij weten als ze kloppen op de deuren van ’t alleen zijn dan kan ik mij nog verstoppen in het…

O, wanneer ik naar jouw lichaam zie dan kunnen slechts mijn ogen glijden vanaf je kruintje tot ver voorbij je knie en laat ik mij door schoonheid leiden O, wanneer ik al je heerlijkheden zie dan kan ik daarna uren zitten dromen over geleidelijk weggegleden lingerie welke bij je enkeltjes is neergekomen O, wanneer ik jou dan nogmaals zie…

Stille nachten vol van donker, stervend geluid van het verkeer, sterren met hun ver geflonker en O, ik mis mijn lief zozeer Kale tijden vol van smarten, stervend geween zonder verweer, twijfels maken mij verward en O, ik mis mijn lief zozeer Lange dagen vol van wachten, stervend beeld dat ik vereer, 't eenzaam steelt mij alle…

Nog altijd droom ik, droom ik stil van jou met die droevige blik Kom terug. Toe nou Nog altijd droom ik, droom ik nu van ons met zo’n droeve snik Ja je gaf mij de bons Nog altijd droom ik, droom ik van ons bei met die tranende blik omdat ik uren schrei Nog altijd droom ik, droom ik stil van jou met zo’n zachte snik Lieveling...Kom…

Ritselen doet ’t stil niet meer dat is zij lange reeds vergeten Maar ach, de stilte van weleer zat vol trieste afscheidskreten Ritselen doet ’t stil niet meer zij wacht mij en ligt te staren in het duister steeds maar weer naar de pijn van duizend jaren Ritselen doet ’t stil niet meer ook in het oeverriet is ze dood Schoon het riet gaat…