inloggen

Alle inzendingen van Verhavert Martine

115 resultaten.

Sorteren op:

een rood vonkende hemel

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 238
het begint te dagen waarom een rood vonkende hemel mij laat rillen in ’t beleven hij draagt immers een teder verhaal als herinnering mee waar het hoogoplaaiende tot liefde vergleed…

in eigen ritme

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 119
in ontdekken ken ik geen bestemming stroom mee in eigen ritme soms ademhappend om unieke schepping…

kerst zal ingetogen zijn

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.353
in een trilling van licht blinkt de wereld zijn winterse schijn laat klaagzangen zwijgen verzinken in stilte kerst zal ingetogen zijn…

fascinerende kronkels

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 234
blijf mij halverwege ontmoeten nog groen in onzekerheid geniet van wat niet uitgesproken wordt maar door fascinerende kronkels wordt verwoord in plaats van te dicht bijeen begeerte te vergeten…

hard rennend

netgedicht
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 171
zigzaggend door ogenschijnlijk wil ik mezelf niet kwijt wring mij in de kijker om hard rennend warmtesporen op te wekken rode vlekken die als flitsend vuurwerk mijn verwachtingen blootleggen…

de tijd verhongert

netgedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 808
wanneer zij de tijd verhongert tot doodse dagen kan ik alleen maar smeken haar emoties uit te schreeuwen in plaats van ze op te vreten te purgeren zich vel over been ten Grave te laten dragen…

wezenloos

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 169
in zijn hopeloos verwaaien vliegen vogels wezenloos tegen het grijze kijkt de horizon verloren en tracht de wind zijn schaduw te hervinden waar enkel nog de droom van een zaailing valt te beklijven…

in laatste bloei

netgedicht
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 134
verdiepend in een glimp van iele kleuren richt zij zich in laatste bloei zodanig op dat het verruimde zicht haar vrij het licht laat ademen tot het schimmenschijnsel van een winternacht het leven tergend traag doet ineenkrimpen…

verdiep ik mij graag

netgedicht
2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 122
wanneer bij de eerste stralen van de dageraad diamanten worden rondgestrooid die met ontegenzeggelijk vele facetten me kristalhelder tegen sprankelen verdiep ik mij graag in de schoonheid en laat me doelbewust door winterse kracht omhelzen…

blijvende verbondenheid

netgedicht
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 263
daar waar eens twee werelden elkaar aanraakten ik alleen achterbleef omdat eigen benen niet de jouwe bleken bemerk ik in ’t verstilde van vergeet-mij-nietjes onze blijvende verbondenheid…

blijvende verbondenheid

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 166
daar waar eens twee werelden elkaar aanraakten ik alleen achterbleef omdat eigen benen niet de jouwe bleken bemerk ik in ’t verstilde van vergeet-mij-nietjes onze blijvende verbondenheid…

in zacht vergaan

netgedicht
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 151
waren zij door onstuimigheid heel even het noorden kwijt bij klare maan zullen zij in zacht vergaan hun koers verder varen…

met eigen uitbeelding

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 233
hij laat zichzelf niet vergeten houdt zich bij haar levend door met eigen uitbeelding naar hun onlosmakelijke verbondenheid te verwijzen…

zwaar zuchtend

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 154
in het grenzenstellend grijze worden gehechtheden losgelaten dwalen ze zwaar zuchtend in onstuimige draaikolken naar omwentelend leven…

hulstig mooi

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 191
in vlagend weer staat hij warm rood aangekleed zichzelf te verdromen terwijl wij alleen maar op kerstsfeer kunnen hopen…

tot de wind

netgedicht
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 272
dweepten druppels regen met de beelden plassen verankerden ze stevig tot de wind erover streek leven uitgerafeld in de nacht verdween…

word ik verder gedreven

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 262
weet me bij volle maan gedragen door het mysterie naar een wereld waar ik spelend met verbeelding word verder gedreven naar een intimiteit zoveel mooier dan de woorden die men eraan besteedt…

schitterende dromen

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 156
zelfs ontkroont pogen ze in hun wanhoop hoger te klimmen om achter de grijze wolkenstroom schitterende dromen onder ogen te zien…

overbruggen

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 212
verheven neem je me mee laat me zonder barsten en voegen doorheen het moment de hoogte raken…

in breedbeeld onderweg

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 258
jij en ik niet langer meer door donker omknelt maar wild en ongerept in breedbeeld onderweg waar wij door licht en helder liefde als groeiende bron van inspiratie leren kennen…

in koude windvlagen

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 192
ze dragen de herfst nog vaag terwijl de winter zich reeds vertaald in koude windvlagen die het nog omvattende naar zich toehaalt…

boomt niet langer sterk

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 116
wanneer de wind grillig snelt naar herfst dan voelt het leven sleet versukkelt het na korte tijd in aardse vergankelijkheid…

maar ze zwegen

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 113
het bleef stil toen ze elkaar in verdergaan begroetten één van hen had moeten spreken maar ze zwegen wilden alleen maar in schuifelende voeten een aarzeling horen die eigen gedachten verwoordden…

hij wacht

netgedicht
2.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 827
er hangt een geur van verloren waar werd gespeeld samen de schoolbanken gedeeld hij koud opgebaard wacht op de stoet die naar warme herinneringen tracht…

een liefdessprookje

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 359
toen zijdezachte nevel hen erop wees dat er een nieuwe dageraad aan de hemel was verschenen beseften beiden dat de oude berkenboom ervoor had gezorgd dat hun sprookje binnen de cirkel van paddestoelen als liefdesspinsel voor immer zal verder kringelen…

in haar verder aankleden

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 130
toen ze in het naakt begin zichzelf voor het eerst herkent nam ze me in haar verder aankleden zo graag mee om verheven te leren dat groei het leven beheerst…

met een steunstok voor houvast

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 163
noemde men mij vroeger een kilometervreter vandaag heb ik halverwege moeten opgeven omkeren naar wat was ging niet meer heb dan maar stilzittend met herinneringen naar de toekomst gekeken waar ik met steunstok voor houvast op de tast zal verdergaan…

de grens overschrijden

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 370
toen te eng dwingender dan ooit hun vleugels openden zag ik ze in hun steeds verder kijken de grens overschrijden op zoek naar een tijd zonder knellend keurslijf…

winterslaap

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 156
zelfs al lijken de bomen in herfstige tooi zich te schromen om hun naaktheid diep van binnen kennen ze rust sust een geleidelijke groei hun onzekerheid weg met dromen die hen een lente tonen waar ze in volle omvang hun eerdere gratie terug zullen verwoorden…

de waarheid

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 321
ze maakt zich stilaan op zodat men haar bovengronds kan uitkleden weten hoe ongedierte haar ziel heeft aangevreten…
Meer laden...