101 resultaten.
Poëtisch lot
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 93 Bekoorlijk beeldend deelt de poëet
zijn vroede visie op het leven
zichzelf ontwikkelend tot profeet
met een edel eervol streven
waardoor de waarheid wordt gekliefd
in onverteerbaar wrange woorden
hij maakt zich daarmee niet geliefd
bij wie zijn boodschappen aanhoorden
niet alle poëten is ‘t gegeven
na ‘t werpen in de zilte zee
om zoals…
Praten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 82 hij praat maar alles is al gezegd
er is niemand noch die luistert
wat hij in taal heeft neergelegd
wordt inzichtelijk verduisterd
hij doet maar alles is al gedaan
zijn handelen is om niet
hij zou beter weg kunnen gaan
hij zingt vergeefs zijn lied
hij danst zij swingt niet mee
een choreografie voor een
steeds voor het grote nee
wanneer…
Rijk
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 151 Ze groeide uit een simpele stek
die bloem nog niet ontloken
en bloeide op de verkeerde plek
niemand had haar geur geroken
ze was zo voorbestemd helaas
en belandde in een vieze bak
in plaats van een vergulde vaas
vooroordelen voor het gemak
verspillen vaak latente talenten
en minachten de praktijk
dat kost de overheid veel centen…
Rituele dans
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 49 Geloof niet de leider die censurerend bezweert
dat die tank niet bestaat op dat hemelse plein
de weg slechts versperd door een moedig mens
wantrouw de president die twitterend sneert
die berichten in kranten zijn slechts schone schijn
daarom versterkt hij met malle muren zijn grens
bestrijd die laaghartige loochende lieden
over kampen…
Rokjesdag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 268 Mijn bril zet ik op voor
het fenomeen dat door
de lentezon verleide vrouwen
de wereld laten aanschouwen,
zich bloot gevend boven de knieën
daarmee prikkelend de fantasieën,
want met het verhogen van de temperatuur
stijgt de zoom, waardoor moeder natuur
ons toont wat gebleekt was in de winter,
nu hunkert naar pigment
en bijna elke jonge…
Samen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 387 De gedachte dat jij
aan mij denkt,
denk ik aan jou.
De gedachte dat ik
aan jou denk,
denk je aan mij.
Als ik aan jou denk
en jij aan mij,
dan denken we
elkaars gedachten.
Zo zijn we
altijd samen.…
Samen een
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 90 Dicht
dichter
dan bij mij
wil jij komen
als jij verschijnt
in mijn dromen
draag ik je op
zinderende
zonnestralen
van de zee naar
het zenit waar
wij ineen vloeien
tot het eind
ons omlijnt
jij en ik zijn
een teken van
een lijn waarvan
de uiteinden
in stralende
oneindigheid
samenkomen
als een cirkel
vol van dromen…
Schurend woord
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 Een dichter die schrijft
op schuurpapier
dicht daarmee
voor het volgzame volk
schrijnende wonden
in woorden en steekt
zijn zin als hij spreekt
als een dodende dolk
door het hart van de macht
overdenk het doel
van al het doen
een stap op het strand
spoelt altijd weg
een stap op de maan
zal eeuwen staan
ondanks de macht…
Sergeant-majoor
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 Haar billen in een strakke broek
beroerden mij door en door
haar borsten in een badhanddoek
daar waren geen woorden voor
zij zat naast me in de hoek
bij ons op het kantoor
zij typte brieven ik hield boek
de tijd trok een diep spoor
in mijn zucht naar haar bezoek
zingen wij ooit in koor
want zij die ik zo naarstig zoek
wordt mijn…
Solidaire strijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 Waarom mag ik me niet beklagen
dat mijn werk zo wordt beloond
en moet ik het gelaten verdragen
dat een ander in weelde woont
wat rechtvaardigt dit verschil
ik moet altijd zo zwaar zwoegen
voor mijn bescheiden beloning
een ander leeft voor het genoegen
als een ongekroonde koning
wat rechtvaardigt dit verschil
die ander graait…
Stilstaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 Ze draaien gestaag
in eindeloze kringen
herinnerend aan
de onontkoombare
omloop van ons bestaan
de eerste wijst snel
op iedere tel
de tweede traag
op de diepere laag
de derde draait daar
dwingend tussenin
ze gaan elkaar
voortdurend voorbij
niets kan het verduren
of gaat er tegenin
zo rijgen seconden
tot minuten…
Strand
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 83 Staand op het zand van
een eenzaam ver strand
zoek ik vergeefs naar de bron
en die stip aan de horizon
waarop ik kan navigeren
om op het punt te arriveren
vanwaar ik ooit ben vertrokken
maar ik zie slechts in schittering
de dag mij bloedend verlokken
langzaam stervend in loutering…
Tijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 198 De tijd tikt zich
stap voor stap
van de kalender af
tot het laatste blad
valt verscheurd
leidt zij lijdend
naar het licht
bespiegelend
zij zoekt en speurt
naar inzicht
alles tikt voorbij
mijmerend
wijs wikkend
vol verwachting
die ezel droeg
zijn zalige last
toch niet te vroeg…
Tijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 de klok tikt tijd
weg voor allen
en laat slagen
in kwartieren vallen
bedenk tijdig hoe
het jou vergaat
en spiegel op
je eigen daad
want tijd is
nooit te laat…
Vakantie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 234 Op het zonnige zand
van het stralende strand
pogen bleke blanken
in het lachende licht
van de zomerse zon
op een kleurig kleed
tot Afro te verkleuren
hun wens is te bruinen
van tenen tot kruinen
en blond beige te vullen
met kroezende krullen
niet velen zullen
van kleur verschieten
een vakantie vindt
men gewoon genieten
men zal…
Veerman
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 200 Veerman, veerman, vaar mij over
naar veilige velden van Elysium.
Ik wacht te lang in transferium
in zo eindeloze zware strijd.
Ik verlang zo naar vergetelheid
en laaf me aan de lieve Lethe.
´t Is volgens mij de hoogste tijd
om laatste lasten te vergeten
en te varen over de stille Styx
om daar dieper dan in stromen
meanderend te mogen…
Veilig huis
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 Ik bouw een huis van zonnestralen
dat ik luchtig door Iris verven laat
zij trekt haar kwast in lange halen
zodat het in gebogen kleuren staat
tussen het wit van wolken zo hoog
omkranst het liefdevol en gastvrij
in voortdurend begripvolle dialoog
vorm ik veiligheid en maak vrij
niemand hoeft bij mij te vrezen
voor verdrinken of…
Verkeer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Ik bewoon een huis aan een stille straat
die met het passeren van vele jaren
zijn logistieke taak lijkt te bedaren
en merk dat verkeer niet langer langsgaat
steeds minder wordt er doorgereden
en dan ook steeds in dezelfde richting
geen bord roept op tot die verplichting
verkeer verloopt om een vreemde reden
ooit was de straat een drukke…
Vlinder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 147 Vlinder
Vlieg maar, vlinder, vlieg en vind vrijheid
en liefde voor die voorgoed is verdwenen.
Schokkend lig je, slaap je naast mij, bevrijd
voel je liefde op het hoogtepunt verschenen.
Ik doorzie het leven dat jij graag leidt.
Zonder twijfel slaagt jouw hoogste vlucht.
Met een schok slaap je in, bijna altijd
verstikt jou de adem, waardoor…
Vrije ideeën
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 82 In vrijheid brengt de journalist
het nieuws in beelden en in woorden
in vrijheid zaait de dichter ideeën
over het nieuws als specialist
in talige akkoorden
de lezer oogst die taalrijkdom
handelend in vrijheid
want niemand schrijft hem voor
om die ideeën te vermoorden
je kunt ze in taal vatten
door ze gevat te verwoorden
voor vrijheid…
Vrijheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 82 Jij bent jij en ik ben ik
dat is de dualiteit
beiden zijn wij vrij
jij kent mij en ik ken jou
zo ontstaat een eenheid
wij blijven beiden vrij
jij wordt mij en ik word jou
in vrije moraliteit
jij en ik worden dan wij
wij worden is een keus
in onze echte vrijheid
en heus niet periculeus…
Waarheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 204 In woorden als water
omwentelt de waarheid
de slordige prater
zijn niet weten tot feit
de werkelijkheid wordt
gewelddadig verdraaid
zijn waarheid een fort
zo vol leugens gezaaid
Zijn woorden zijn daden
die ons openbaren
ze zijn zwaar beladen
vervormen het ware
hij belijdt zijn moraal
en ethiek van de tijd
in een droevig verhaal…
Waarom zou ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 56 Ik spreek en ieder hoort
ik spreek maar niemand luistert
ik zwijg en ieder woord
wordt stilletjes verduisterd
door onwillenden gesmoord
ik schrijf en ieder ziet
ik schrijf naar ieder maar
niemand leest over mijn licht
iemand verbiedt dit inzicht
waarom zou ik nog
aan nieuws beginnen
in taal of teken
waarom zou ik nog
langer spreken…
Wanneer
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 226 Wanneer
ben je voor het eerst verlegen langsgegaan?
Wanneer
raakte jij mij voor het eerst voorzichtig aan?
Wanneer
streelde je en kusten wij elkaar spontaan?
Wanneer, wanneer
was dat ook al weer?
Wanneer
heb je voor mij iets aardigs gekocht?
Wanneer
heb je mijn warmte voor ’t laatst gezocht?
Wanneer
gaf jij mij de laatste keer…
Wapens van woorden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 113 Ideeën uit gedachten
worden de woorden
en krijgen de krachten
die allen bekoorden
die de werkelijkheid
uit ijle niets vluchtig
als de eeuwigheid,
als de lucht sublimeert,
klagend noch kluchtig,
stolt, uitholt of verteert.
't Woord wordt vlees.
In naam van 't woord
worden zonder vrees
weer mensen vermoord.
In ijl trillende lucht…
Weerwoord
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 907 Ooit was er een vlinder, zo’n zonnig zomerding,
dansend om je hoofd op het strelen van de wind.
Ooit waren er veel sterren, twinkelend, in de nacht
hielden ze in stilte over jou en mij de wacht.
Ooit was ook de maan goedlachs en vol van licht.
Zijn stralen in de nacht kusten ons op het gezicht.
Ooit was er een merel, jubelend en muzikaal,…
Winter sonnet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 Winter sonnet
De maan beschijnt de stollende stilte,
laat grillig groeiende kristallen in kilte
zich overgeven aan die krakende kracht,
laat slapen de slang in de lange nacht.
De winterse wind dwingt, dringt diep
en verkilt in stilte het kronkelend kristal
tot vriezende vormen in zijn ijzige val,
dit glazig gestold en gestilde poliep.…
Zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 146 Het ziekste zwarte zijn
spiegelt zijn witte pijn
van niet zijn, zwart wit,
wit zwart. Zijn niet zijn
is niet zijn zijn,
niet zwart zijn,
niet wit zijn, maar niet zijn.
Geen grijs,
geen wit,
geen zwart,
geen zijn,
slechts pijn.…
Zoekende ziel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Ik houd in de hand
waar mijn zoekende ziel
heden is beland
het kleine codicil
vol kerven van ´t leven
voorzichtig is het streven
nalatig zou zij kruimelen
en in een warrige windvlaag
tollend kunnen tuimelen
zo diep en oneindig traag
verwaait en vervaagt
jouw rauwe rouw de resten
nog kan het niet
het is veel gevraagd
door regen…
Zonsondergang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 Ik wil met jou
op de hoogste kruin
van het achterland
de dag bloedend
zien sterven
in de zee.
De natuur
verstillend, verkillend,
ons deert het niet.
Ik wil met jou
een bloeiende tuin
en in elk kwadrant
leven voedend,
zo tevree
verwerven.
In het vuur
van hartstocht gewrocht
zing ik mijn lied.
Ik wil met jou de laatste…