Alle inzendingen van Willem B. Tijssen

Een duister hart, waar de misdaad tiert. De zedeloosheid niet begrenst langs de rand van de betamelijkheid giert. Waar lichtekooien te koop zijn; voor zij die wanhopen de hoop zijn. Waar studenten bij het nachtelijk ervaren de zorgen voor de toekomst voor de morgen bewaren. Waar de ziel van het burgerfatsoen ieder greintje verliest…

December maakt zich van de jaargang los, maar kwade trouw is niet aan de orde. De vraag wat geweest is of zal worden gloeit na als een rode blos. Er daalt een blad naar het afwachtend mos, omdat hier en daar het loof verdorde. Na december gaan de trossen los, op de vlucht gejaagd door de oude woeste horde. Er komt in mij een vreemd…

Positief en negatief geladen aspecten binden zich vaak in de chemie; van de ionen en de atomen niet covalent gebonden naar de moleculen als fundament in onze biologie. Zwart wit gevlekte foto's in ziekenhuizen tonen soms de negatieve resultaten op beeld; wanneer gezondheid niet langer in gratie aan ons kan worden meegedeeld. Als…

De meester maakt wat van een klas; werkt met woorden en tijden. Leest de les nadat het las, wanneer een 'ei' kort of lang moet lijden. Ezelsbruggetjes over degenen en geen enen; wanneer niets geen waarde heeft en hoeken zich vormen met rechte, schuine of gelijke benen. Steden op de wereldkaart; jaartallen niet voor het korte…

Mijn weg is eigenzinnig en vrij. Als een vrijzinnige hoor ik nergens bij. Ik weet niet wie ik zoeken moet. Groet mijzelf de morgen met een ochtendgroet. Mijn weg is gevaarlijk naar geval. Als een stuntman verkeer ik voortdurend in een vrije val. Ik kom weer boven als het zo wezen moet. Groet mijzelf de middag met een middaggroet.…

Een coach staat heftig aan de zijlijn te gebaren. Vervolgens verandert zijn pose in een moedeloos staren. Hij zit zijn kansen te plussen en te minnen. Zijn onmacht brengt hem tijdelijk buiten zinnen. Zijn wissel wordt niet begrepen. Pers en publiek hebben de messen reeds geslepen. Het resultaat brengt hem in diskrediet. Vandaag is…

Jij nadert mij. In mijn gedachten richt ik mij; laat ik de teugels volledig vrij, zoals bloemen zich richten naar de zon. Gebroken woorden. Verscheurde beelden. Gestrande illusies; als uitkomst van wat ik deelde. Reeds voorbij voor het goed en wel begon. Jij blijft. Jij bent mijn hoop. Jij bent mijn glimlach. De geest waarin ik mijn…

Hindoestanen, creolen indianen en javanen veertig jaar voorbij Joop's tranen om een onafhankelijkheid van een volk onder een ster; dat zich losmaakte van het moederland zo oneindig ver. Suriname, Paramaribo, eeuwig stroomt de Marowijne; geeft vruchtbaarheid aan zijn volk, vindt welvaart in zijn bauxiet mijnen. Zijn geschiedenis is…

Op weg naar de toekomst die ook morgen nog zal zijn. Die zich verenigt met duizend en een wensen. Die verborgen blijft zolang het leven er zal zijn. Die koestert een hoop zonder grenzen. Op weg naar de toekomst, zoals een trekvogel op zijn vlucht. Zoals een zoeken naar warmere oorden. Zoals een zwerver die warmte nimmer elders vond…

De haat om het te min zijn een heel leven; is geen voorrecht om evenwichtig haantje de voorste te wezen. Wanneer eenmaal de haan kraait voor een gelouterd resultaat; ontkent driemaal zijn echo die aan het haat zaaien gaat. De vrije keuze een te zijn met de maatschappij verliest zo zijn veren bij de uitgesloten partij. Jezus, een…

De natuurvorst zijn wit rijpende koude dagen; vol van winterleed, waarop de vogels onze aandacht vragen. Een roodborstje nerveus hippend op de bevroren paden van het bos vindt minder van zijn gading tussen het koud versteende leven in het wit uitgeslagen mos. Het ziet dat zijn stadse kompanen zich brutaler wanen; dat spreeuwen…

Twee mannen, het lot bracht hen in een vreemd land. Zij kuieren over een weg vol weemoed met distantie en gezond verstand. Twee mannen zo verschillend van taal en volksaard voelen zich een met wat hun moederland nog voor hen heeft bewaard. Twee mannen wier stappen opklinken in een vreemd land praten samen over wat hun emoties zo nu en dan…

Ben ik voor jou een mens te veel? Ik, die in jouw duisternis leef en mijn blik weg draai, omdat ik niet wil dat jij je afwendt voordat ik hem met de jouwe deel. Ben ik voor jou een mens te veel? Ik, die naar jouw vriendschap streef en jou alle lof toezwaai, omdat ik niet wil dat jij mij afwijst voordat ik jou verveel. Ben ik voor…

Een jaar trok aan mij voorbij. Van het oude zeer maakte ik mij vrij. Het nieuwe levensjaar plaatst mij onafgebroken in het licht van de hoop door haar in mij ontstoken. Een jaar trok aan mij voorbij. Van binnen uit vormde zich er een levensring bij. Ik ben die levensboom aan wie het groen is ontloken; in wie de levenssappen van het nieuwe…

Als ik in jouw ogen kijk dan zie ik daarin het paradijs. Ik zie daarin de zee, de sterren en de zon die mijn hart brengen van zijn wijs. Jouw ogen vangen mij door hun mooie blauwe kleur. Daarmee ontneem je het grijze aan mijn lucht en open je daarmee in de regenboog een nieuwe deur. Jouw ogen zijn de spiegel van al het mooie in…

Heavy metal klanken door engelen uitgedragen overstemmen het geweld van de terrorist. Lange haren, snoeiharde gitaren wijken niet zomaar voor de wapens van de religieuze extremist. Het geweld van de guns tegen de rozen met boerka dwang tegen het vrije muzikale verkeer; in een schreeuwen om een islamitische revolutie tegen headbangers…

Er raast een wind tussen de winterbomen die zich dringt door een grauwsluier van de winterkou. Het moment lijkt spoedig te zijn gekomen dat Sint Nicolaas weer zal wederkomen volgens zijn belofte zo voor eeuwig trouw. Ach wanneer zal hij eindelijk wederkomen deze graag geziene gast? Menig kinderhart lijkt al in beslag genomen door een geloof…

De vogels in het bos. De dauwdruppels in het mos. De bomen zijn als kegels in een spel. De eekhoorn wiens sprongen ik tel, draagt bij aan mijn tijdelijk herstel. Wit rijpend aan de top. een optimisme welt in mij op, Ik ben de kegel in een spel die opgelucht zoekt naar een tijdig herstel, dat zich telkens hervindt bij mijn laatste tel.…

De scheidsrechter onderscheidt zich; het is een gegeven. Fluit hij uit of fluit hij thuis, hij kenmerkt iedere wedstrijd met zijn wezen. Onbevooroordeeld is hij; en hij siert zich met de titel neutraal. Onaantastbaar is hij, want zijn zenuwen zijn van staal. Onbesproken is hij in wat hij zegt in voetbaltaal. Hij dirigeert de kansen…

Ontwaakt computers uit alle landen! Vergeet niet dat u met al uw bestanden de mens ontneemt nog mens te zijn. De mens die u voedt met specifieke opdrachten om zijn dagelijkse ongemakken te verzachten; en u zo de middelen geeft om zichzelf maatschappelijk overbodig te doen zijn. Ontwaakt computers uit alle landen! Laat u leiden door het…

De duivel heeft zijn hart gevangen. De duivel heeft zijn hart verleid. Een kat in het nauw maakt rare sprongen, als de duivel al zijn zonden kwijt. Sommige mensen geloven in wonderen. Zij tellen tot tien alvorens tot elf. Zij zetten zich in voor een betere wereld; meer voor de anderen dan voor zichzelf. Andere mensen geloven…

Een blindeman wandelt met aan het andere eind van de lijn een hondje dat zijn geleider moet zijn. Het hondje is misschien in grootte nogal klein, maar in zijn grootsheid is het zoals het moet zijn. Het heeft geen woorden, het kan niet praten, maar zijn gevoel geleidt de blinde door alle straten. Het hondje ziet waarin het zijn baas geleiden…

Loop ik midden in de regen. Draai ik zomaar wat rond. Stampvoet ik in de plassen. Vang ik druppels op met mijn mond. Verbonden met het water lijk ik te verdrinken met het land. Novembernachten in de regen. Zo donker heb ik slechts eenzaamheid aan de hand. Ik kan begrijpen, noch grijpen. Lijk te dolen in de nacht. Voor de morgen…

Voor dag en dauw druppelt iets binnen van een verleden dat eens langs de gouden regen mocht gaan. Dat nimmer het goudstof kon wegen dat doorsijpelde langs de rode rozen van het bestaan. Een enkele dauwdruppel blijft eens hangen in het spinnenweb dat zich eens vormen kon; een transparant geheugen dat dauwdruppelt in de krachteloze…

Handstand, een wereld op zijn kop. Met het hoofd naar beneden en mijn benen naar de top. Zo zie je je wereld in een lagere stand, terwijl het hoofd meer bloed krijgt en de kracht zich in je armen spant. Verplaats je je handen dan wankelt je verstand; krijgt het zicht op je leven dat van de andere kant. En vraag je je af hoe lang houd…

Je bent het nergens mee eens; je bent overal tegen; je behoort niet tot de mensen die nuanceren en overwegen. Kortom een mens van de tegenpartij die afstand neemt van het anderen, maar nimmer ergens bij. Je behoort met die andere distantieerders tot die grote groep van beweerders die zich tegen de mening van de massa keert; en wacht…

De vieze man, er is geen tijd. Met zijn mond vangt hij de druppels op van de regen. Een smoezelige jas omhult spijt, er spoelt iets af van de zonden uit een voorbij leven. Een mysterie, zie hem gaan onze straten afstruinen. Zijn ogen scannen wat wij niet willen. Zijn honger zal hij met onze resten stillen. De vieze man,…

De gelukkige klas; hoe goed getroffen het was. Een gemengd gezelschap van guitige gezichten. De gemene deler van het al. Een nieuwe generatie voor de vrije val; voordat een foto van een voorbij verleden zou spreken. De gelukkige klas; die deze groep mensen ooit was. Jongens en meisjes aan het begin van een leven. Een lach voor even verstild…

Achter op een Solex lijkt het leed van de wereld nog heel klein. Breekbaar als over eieren gaat een kinderschoen over een lijn. Geborgenheid geurt een regenjas die ook de bestuurder moet zijn; van een Solex die soms sputtert als de eieren op een kinderpad nog breekbaar zijn. Zo'n Solex heeft een eitje die het kind vol…

Zwarte kousen, sexy benen, hoedjes die te kerke gaan. Mannen zullen het bewenen als zij kuis in de kerkbank het ene been over het andere slaan. Zwarte kousen, sexy benen koketteren in de kerk. God's wonderen zijn hier nog niet verdwenen; tweevoudig gaan zij voor het goede merk. De stretching en de pasvorm stichtelijk gedragen zoals…