inloggen

Alle inzendingen van Wim Niesten

248 resultaten.

Sorteren op:

Broek op Langedijk

hartenkreet
3.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.110
"Broek op, Langedijk", zei de agent tegen de halfnaakte vent en sindsdien kent van Den helder tot Gent goed ingeprent eenieder in ons rijk Broek op Langedijk…

de kat

hartenkreet
3.7 met 7 stemmen aantal keer bekeken 763
als je dan toch de kat uit de boom kunt kijken waarom zou je dan de brandweer bellen ?…

moeder

netgedicht
2.8 met 17 stemmen aantal keer bekeken 2.363
jouw schoot heeft mij eens gedragen in de kracht van jouw leven ik heb nooit om liefde hoeven vragen je hebt 'gewoon' alles gegeven nu zit je oud en stil in een lichaam dat niet meer wil je herkent mij niet als jouw kind al lijkt jouw vuur gedoofd, jij bent waar ik de warmte vind…

't is maar even

netgedicht
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 676
ik blaas de kaars uit weg alle schijn van de dag even rust de nacht is mij lief de aarde draait wel door om licht en donker de mens ook om zichzelf ik blaas de kaars uit even weg van alle schijn…

wel te ruste

netgedicht
2.4 met 7 stemmen aantal keer bekeken 711
toen ik haar kuste niet op de mond maar op haar buste blies een vleugje lucht gelijk een zucht 'wel te ruste' ------------------------------------------------------------------- Uit de bundel 'voor jou, van mij' van Josefien en Wim Niesten.…

Wetenschap

netgedicht
3.3 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.459
een schap vol wetenswaardigheden die slechts een enkeling verstaat biedt het waar van toekomstigheden voor Jan en alleman op straat geleerden met het hoofd gebogen krullen van vingers in het haar wegen woorden weloverwogen het lijkt 'n achteloos gebaar wetenschap te boek gesteld haast een dichterlijk cryptogram voor de mens of voor het…

de vrouw en de zee

netgedicht
2.1 met 11 stemmen aantal keer bekeken 672
wat zij zegt: ik heb hem niet weggestuurd onze liefde zond hem heen liefde... waar geen ruimte was misschien in een ander leven maar vind ik hem dan ? draagt de wind onze schepen uiteen of tot elkaar wat de zee zegt: ík draag de schepen maak de wind geen verwijten want dát ben je zelf kom, spiegel je in mij ik zal je de diepte laten…

vogels zingen weer

netgedicht
1.6 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.342
in het gras van de duinen lig ik te grasduinen met jou de zon op mijn rug doortrekt jou enig kou van de grond vochtig voorjaarsdauw vogels zwijgen verschrikt een korte kreet die hoort bij het leven wat heet de zon brandt feller warmt gans mijn huid en jij kruipt langzaam onder mij uit vogels zingen weer in jou ---------------…
Meer laden...