Alle inzendingen van Wim Overweg

Wie op zo ‘n joekel van een veerboot stapt En dan de Finse Golf gaat oversteken, Hoopt vurig dat de boegklep niet zal breken, Dat er geen bout of moer of wat ook knapt. Na drie uur varen we Helsinki binnen, Gelukkig zal ik nooit een ‘hoofdprijs’ winnen.…

Ondoenlijk was het om vrijuit te praten, Bij elk gesprek trok wel een aan de bel. De KGB hield alles in de gaten Vanuit een post in het Viru Hotel*). *)Gebouwd van wat de KGB verzon: Een mix van microfoons en van beton.…

Met drie man moeten ze hem ondersteunen, Als men hem loslaat zijgt hij naar de grond. Wie zo zijn vrijgezellenfeest afrondt Zal vaker op een ander moeten leunen. Verstoken van een innerlijke rem Loopt die zich in het leven vaker klem.…

De koe die hier in Tallinn zit te wachten Op aandacht die zij – nogal wiedes – krijgt, Is fraai gebronsd, heeft goede zin, maar zwijgt, Al heb ik een idee van haar gedachten: “In Frankrijk hebben ze ‘la vache qui rit’, De Esten hebben mij, het liefst bien cuit.”…

Het martelwerktuig dat ik heb gezien Bracht mij ook op een stuk of wat ideetjes - Hoe men dat vroeger deed zijn leuke weetjes. Best leerzaam, zo ‘n museum in Tallinn. Bevestigd werd weer eens wat ik al wist: Diep binnenin ons sluimert de sadist.…

Een pijpenla met deuren op een rij, Een gang in een hotel is vaak voorspelbaar, Maar wat wij zagen was echt onvoorstelbaar, De architectenmoeder praat ons bij: Mijn zoon is één brok creativiteit, Alleen kan hij nooit goed zijn balkjes kwijt.…

Eerst denk je nog is ieder hier dement, Maar Esten hebben heel goed in de smiezen Dat iets wat warm is nimmer kan bevriezen, Vandaar dus een verwarmingselement. De Estse regenpijp zit volgens mij Er in de winter lekker warmpjes bij.…

Ik vroeg me af waar hub airport voor stond, Totdat ik van de vliegtuigtrap moest springen. Die achter mij begonnen al te dringen En met een hupje sprong ik op de grond. Het woordje is gewoon niet goed geschreven, Maar hup airport is ook weer overdreven…

Mijn nagelvijltje is geconfisqueerd, (Want in het straalvliegtuig naar verre oorden Ben ik in staat er één mee te vermoorden) Wat onderstaand signalement creëert: Wim Overweg, de terrorist pur sang: Tien nagels scherp en alle veel te lang.…

In Tallinn wemelt het van de toeristen Met camera ’s en malle selfiestick. Maar vrij snel evenwel bemerkte ik Dat sommigen de ins en outs niet wisten. Zo vroeg ons een Japanner die wij spraken: “Kunt u misschien een selfie van mij maken?“…

Het recht mag dan zijn loop hebben gehad, Wie door het Neerlands recht haast wordt verzwolgen Vanwege procedures die we volgen, Ervaart dat niet als een rechtvaardig pad. Geen millimeter wordt de grens verlegd, Ach, waarom gaat genade nooit voor recht….…

“Het kopje thee met hem beviel ons zeer, Straks gaan wij in Zimbabwe voetjeballen, Ik snap niet dat die lui daarover vallen, Mugabe is gewoon een toffe peer.” En wie niet met de man is ingenomen, Kan bij Mugabe op de koffie komen.…

Geen droomfinale als apotheose, Maar een die eindigt met een hinkstapsprong. Dit weekend ging voor Usain Bolt de gong, Een afscheid waarvoor hij niet had gekozen. Zijn schitterende ‘loopbaan’ overziend: Dit is niet wat zo ’n topatleet verdient.…

Ik ben van plan een afscheidsfeest te geven Voor ik voorgoed de beide ogen sluit. Van harte nodig ik u daarom uit, Wees welkom bij de rouwdienst van mijn leven. Persoonlijk ben ik ook wel heel graag bij Een feestje dat gehouden wordt voor mij.…

De anekdotes of die leuke quote, De speeches en terugblik op mijn leven, En of men hoog van mij staat op te geven, Hoor ik het allerliefst nog vóór mijn dood. Staat men van mij dan onzin te beweren, Dan kan ik dat nog even corrigeren.…

De postbezorging haalt weer eens de krant: “De Staat kan ons nog heel veel meer vertellen, Wij gaan alleen nog in de stad bestellen.” En nú verhuis ik naar het platteland…. Geen postbus meer met blauwe enveloppen, Kan dát gesodemieter ook eens stoppen.…

Op een medaille werd er al gerekend, Een gouden plak, het liefst achttienkaraats. Zij liep al heel lang op de eerste plaats, Zoals gewoonlijk liep zij weer uitstekend. Zij denkt -want zij wil winnen, zij is sporter- : “Ach, was die race maar honderd meter korter.”…

Wat binnenkort is te verwachten: Of uw urine goed is of verkeerd, Wordt continu gediagnosticeerd, Al had u ook op dat moment geen klachten. Bij foute boel, dan wordt het heel gewoon: Uw eigen zeikstraal aan de telefoon.…

Wie woeste avonturen wil beleven En op een kermis in de CHAOS stapt Die krijgt zijn zin als er een boutje knapt En hij een tijdje ongeremd kan zweven. De fabrikant treft uiteraard geen blaam, Gebeurd is wat beloofd werd door de naam.…

Ik denk dat ik voor suikerziekte koos Als ik een ziekte uit zou mogen kiezen. Ik word al panisch als ik denk aan dialyse, Een nachtmerrie is schurft of netelroos. En dit heeft diabetes voor op griep: Het gaat van hypo- naar hyperdepiep!…

Die Dylan krijgt van mij een dikke tien: Een kampioen, een sprinter van jewelste. In theorie en op papier de snelste, Maar wou ons dat nog even laten zien. Hij kiest en wint - een geniaal idee De sprint der sprints op de Champs Élysées.…

De vrouw die bij de sjeik zelf autorijdt En er geminirokt op straat durft lopen Met van haar blouse één piepklein knoopje open, Is daar een hoer, een ordinaire meid. Wél heeft de sjeik – vrouwvriendelijk – een troef: “Mijn harem heeft voor haar een eigen poef.”…

Nou ís er vrouwenvoetbal op tv, Moet Inge weer poëtisch protesteren. Sportiever is het er dan bij de heren, Gelukkig doen de speelsters aan fair play. Soldaten van Oranje, ware krijgers, Leeuwinnen die de strijd aangaan als tijgers.…

Dan ben je groeibriljant en toptalent Om - naar voorspelling - kroonjuweel te worden. Helaas is hiervan niets meer aan de orde, Omdat je door rampspoed getroffen bent. Wat stralend leek verdwijnt in één zwart gat, Net twintig jaar en nou al haast schaakmat.…

Wéér lukt het me op duurzaamheid te scoren, Dit snelsonnet is energieneutraal. Mijn rijmsels zijn dat trouwens allemaal, Niet een is er die zich daaraan kan storen. Noem mij dan ook geen ozonlaagontwrichter - Maar Overweg, de groene ecodichter.…

Die wereldleiders zijn niet te benijden, Al is de catering nog zo perfect In Hamburg is er nauwelijks respect De sfeer is daar inmiddels om te snijden. Bekvechtend komt men niet tot een akkoord In Hamburg valt geen opgetogen woord.…

Daar waar het een oase is van rust, Wat dus voor altijd zo zou moeten blijven, Is het straks mogelijk je in te schrijven Voor kwaliteitslocaties voor de kust. Wél voor de happy few, gezien de prijs: In Zeeland komt het Patserparadijs.…

Van onverschrokkenheid geef ik geen blijk, Als ik het bij de sprints zit te besterven. Eén valpartij en alles ligt in scherven, Vaak vallen ze met velen tegelijk. Dus ogen dicht - het zweet staat in mijn hand, En wie er won lees ik wel in de krant.…

Benieuwd ben ik welk vonnis men zal vellen Nu 20 jaren celstraf is geëist. Welk vonnis straks de rechtbank daar ook wijst, Eén ding laat zich met zekerheid voorspellen: Als Desi weer met veel succes traineert, Dan wordt die 20 jaar ge-desi-meerd.…

Zoals dat in corrupte landen gaat, Men had geen boodschap aan de Lage Landen, De Russen kregen het WK in handen Door fraude, sjoemelen en door verraad. Het was mij al veel eerder opgevallen: Bij voetbal draait het enkel om de ballen.…