Alle inzendingen van Wim Rhebergen

Ik ben een echte kleptokraat, dat weet u niet misschien. Maar als ik mijn verhaal vertel, zult u het zeker zien. Ik sta altijd en loer naar u, het gaat mij om uw geld. `t Deert niet hoe u erbij staat, arm, rijk of welgesteld. U bent een harde werker, verdient een redelijk loon. Daar ga ik wat van pikken, dat vind ik heel gewoon. Eerst pik…

Ben je een koe, een geit of schaap, dan mag je toch niet te lijden, we willen met verdoving dit zonder meer vermijden. De dieren hier ter sprake, die hebben ons verteld, dat het geweldig zeer doet, wanneer je wordt geveld. We zijn toch geen barbaren meer, zouden we kunnen zeggen, je kunt het dier toch veel humaner het loodje laten leggen…

Een bidsprinkhaan uit Stellenbosch, die bad er altijd flink op los. Dat gaf hem voedsel elke dag, maar ook een heel geruste nag. Hij bad ook voor de arme mens, zowel eigen Sint Nic`laas wens. En aan het einde van de week, voor dominee`s catechismus preek. Zo bad hij ook voor de regenten en verdwenen belastingcenten. Hij hoopte dat de hoge…

Daar in het Teutoburgerwoud leefde een slakkenjager, hij legde op de slakken zout, of ze vet waren of mager. De slakken hadden elk toch wel een eigen signatuur, dat is toch wel het mooiste van moedertje natuur. Maar slakken kwamen er te veel, ze teelden vrees`lijk aan, de jager werkte zich kapot en is toen dood gegaan. Moraal: Voelt…

Ik was op de begraafplaats, het was niet voor mijzelf, maar voor mijn goede zwager om er zijn graf te delf. Wanneer ik zo al wand`lend daar op de stenen kijk, aanschouw ik de jaartallen van levens arm en rijk. Daar liggen al de lieden, die al zijn heengegaan, de atheïst en vrome, schouder aan schouder saam. Ze kunnen niet meer praten…

Mijn oude pak,u ziet het wel, is op de draad versleten. Maar erger nog is het gesteld met mijn belaagd geweten. Waar moet ik toch beginnen om alles te herstellen en uitwissen het strafblad van zonden die mij kwellen? Eerst maak ik heel de zakken, die ik steeds wist te vullen met geld en heel veel goed en andermans z`n spullen. De mouwen…

Ik heb mijn kop verloren, geen been om op te staan, moet op de blaren zitten, met mond vol tanden staan. `k Ben bij de neus genomen, en ook een hak gezet, een oortje aangenaaid, krom gelachen van de pret. Ook heb ik niet een schouder, waar op men huilen kan. Maar wel iets in mijn maag gesplitst, `k word er zwartgallig van. Dan heb ik nog…

De veerkracht die nu wordt gevraagd van Nederlands bevolking, het hoedje van de koningin was daarvan de vertolking.…

'Gij zijt het zout der aarde' heeft Jezus eens gezegd, want als het zout niet zout is, wordt alles spoedig slecht. Nu moet ik dikwijls denken, zou ik dan strooizout zijn, gebruikt op `s Heren wegen, zodat ze ijsvrij zijn. Dat strooizout is zo grof, niet fijn geraffineerd, maar als we het gebruiken, loopt het verkeer gesmeerd. Het…

De dochter van de kruidenier, het lieve kind heet Ora, ze werkt voor halve dagen, voor de Partij Labora. Kom ik haar tegen op de fiets, dan roep ik: 'Hallo Ora, heb je wel even voor me tijd, of ga je naar Labora?' Het is voor mij een heksentoer om Ora te bekoren, dus ora et labora ik, misschien zal zij mij horen.…

Wanneer ik lees van P.C. Hooft, begint mijn bloed te stromen. Het was een man van groot statuur, voor ketters en voor vromen. De P.C. Hooft prijs die elk jaar aan schrijvers wordt vergeven, die groten uit de schrijversschaar en hem laten herleven. De eigenwijsheid van de tijd, is ons naar `t hoofd gestegen. We hebben allen groot en klein,…

Hier sta ik dan te staan al in uw tuin haar schuurtje, soms word ik helaas uitgeleend aan wie ook in ons buurtje. Men gooit mij vol met bladeren, dat valt dan nog al mee, maar soms is het ook mest, men denkt ik ben een plee. Het noemen van mijn status is toch wel overbodig, want wil men ergens komen dan heeft men mij toch nodig. Al…

Ik heb er weer zo'n zin in, Te schoppen tegen schenen, Op lange tenen trappen, En pootje haken benen. Ik heb er weer zo'n zin in, Recht voor hun raap te zeggen, En als het even kan, Het loodje laten leggen. Ik wil ze ook zo graag Eens op hun nummer zetten, En al wie mij belaagt, 'k Maak met hem korte metten. Ik geef ze ook zo graag…

Hier zit ik samen met mijn vrouw, haar naam is Arend Jan, gezellig op ons leren bankstel, met wijn, daar houdt ze van. We zijn nu al een jaar getrouwd, en een gelukkig paar, er was op onze huwlijksdag geen weigeramtenaar. We willen ook als ieder stel een familie gaan stichten, dat is nu ook al mogelijk, met neven en met nichten. De…

Ik zie, ik zie wat jij niet ziet. Zie jij nog wat meneer? Ik zie door al die bomen, het hele bos niet meer. Zoals de waard zijn gast vertrouwt, vertrouw ik niemand meer. Want om der wille van het smeer, likt kat de kandeleer. De appel die wel vallen wil, liefst heel dicht bij de boom. Het beste paard struikelt wel eens, wat helpen bit en…

Techniek Techniek is toch zo mooi met moertjes en met boutjes. Maar mooier is het nog met mannetjes en vrouwtjes. Het is alles zo mooi, perfect gefabriceerd, het past als Piet in Griet en alles loopt gesmeerd. Nu wil men wel proberen twee bouten te verbinden, veel maklijker is nog het NOS journaal voor blinden. Wat ik maar zeggen wil,…

Ik denk over de vragen van leven en van dood en aan het kikkerechtpaar, daar in de poldersloot. Ik denk aan ongedierte, dat toch ook leven moet. ze hebben recht op een bestaan, maar wij slaan ze kapoet. Ik denk aan al die zinnen, gesproken zonder doel en aan TV verslagen, over ons aards gewoel. Ik denk wanneer ik eenmaal, hier niet…

Het meisje uit mijn dromen hebt u nog niet gezien. Mocht zij op Facebook komen, dan zien we haar misschien. Ik Skype haar en ik Twitter, of ga op Googletalk, ook stuur ik haar een SMS. En vraag haar voor een walk. Hier sta ik voor mijn Windows met mijn nieuwe GSM en Email naar haar Smartphone '`k kom met de laatste tram', Ik waak…

In`t Land des Laechelns regent het, op goeden en op slechten. De humor valt daar uit de lucht, met bakken,schuin en rechte. Een paraplu die kent men niet, men loopt met open mond, daar in de humor stortbui, dat houdt hen zo gezond. Spreuken 17:22 Operette van Franz Lehar…

Er was er eens een wrattenzwijn, dat wilde niet meer wrattig zijn. Het roeide zijne wrattensnuit door wrijven langs de bomen uit. Spoedig zal van dit wrattenzwijn, zonder een wrat, zwijn over zijn. Voortaan was het nu niet meer wrattig, maar werd instede vreeslijk kattig. `t Verdween uit lexicon en taal, want zwijn alleen dat stond er al.…

Eerst werd de tandarts pijnloos en jodengrappen geinloos, de wagens werden paardenloos en olielampen waardeloos, het koken dat werd vuurloos en ministeries stuurloos, sigaren nicotineloos, de verf werd terpentineloos, sinaasappels werden zadenloos, ons oordelen genadeloos, een goed dieet werd vetloos, de jeugd van nu wetloos, autobanden…

Een slak, die niet de vlugste was, die moest de trein nog halen, geraakte van het rechte pad, begon wat rond te dwalen. Ze kroop gestaag van kroeg naar kroeg, dat duurde toch wel even, en is daar door na sluitingstijd al in de kroeg gebleven. `s Morgens was zij de eerste daar, ze voelde zich ook vrijer, was `s nachts over de schreef gegaan…

Weet u dat, wanneer u wijn op heeft, u veel beter kunt denken, dus als u veel van denken houdt, er maar een in moet schenken. Het is ook bovendien gezond voor hart en alvleesklier, en als u er genoeg van drinkt, geeft het ook nog plezier. Hoewel gekomen bij dit punt, moet u toch wel bedenken, wanneer u dit niet lezen kunt, stop dan met…

Wanneer ik eens de vensters was, de vensters van mijn ziel, dan merk ik plots waarom het Licht bij mij niet binnen viel. Daar op dat venster zat het vuil, van vele,v ele jaren, en als ik het bijtijds niet was, dan blijft het zich vergaren. Ik zie terwijl ik bezig ben, de ruit zat bijna dicht, ik haal de spons er over en ik zie weer het…

Wanneer in`t bronsgroen eikenhout de bladeren gaan vallen, word ik steeds weer herinnerd aan onze jaargetallen. Bij bomen komen blaren weer, zodra het voorjaar wordt, maar ik zit met een kale kop, kom haren steeds te kort. Aha, één ding heb ik toch voor bij bomen in het bos, ik zit nog vol met streken, die laat ik op u los. Daar ik…

`k Snij voor mijn vrouw de rodekool, waar eens de kinderen uit kwamen, die baren we vandaag gewoon, dat is veel mooier, Amen. Hoewel als ik de kool bekijk, en ruik haar verse geur, de blaren prachtig in gelid en donkerrood van kleur, dan is het wonder dat ik zie, al snij ik haar kapot, in deze stomme rodekool, de vingerprint van God.…

De Twaalf Artikelen van het Algemeen Ongetwijfeld Sint Nicolaas Geloof Ik geloof in Sinterklaas, de bisschop van Myra. En in zijn zwarte helper, de enige echte Zwarte Piet. Die geboren is in donker Afrika, ontvoerd door de V.O.C. Die geleden heeft in het donkere scheepsruim. Die doorgaat voor dom en onnozel. Die elk jaar wederom…

Nu men de moslimwoning aan gaat passen, een schuifdeurscheiding tussen vrouw en man, met ook een extra kraan als `t effen kan, om na gebruik van het toilet de kont wassen. Dit is beslist verrijking van culturen, met deze schoon gewassen halalburen.…

Ik word nu toch wat ouder en ook slechter ter been. Wanneer ik mij een borrel schenk, gaat het meeste er over heen. Hoewel dit niet het ergste is, is het niet leuk voor mij, want nu moet ik wel dagelijks weer naar de slijterij. En ook het zicht gaat achteruit, dat merk ik keer op keer, ontmoet ik soms een mooie meid, dan zeg ik ´dag meneer…

Hoe zalig is het volk, dat naar uw klanken hoort. Omdat het lekker hard is, word ik gehoorgestoord. We dansen en we springen en zijn ontzettend blij, er zijn om zo te zeggen, geen stoute kind`ren bij. We gaan te keer als beesten, het zweet gutst van mijn lijf, dat mag de pret niet drukken, ik met mijn lekker wijf. Maar morgen is het…