Alle inzendingen van bart

Die avond vertrok een auto richting snelweg en de honden blaften niet het dashbordvak was leeg op een kaart van west-europa na een pak tissues een aangebroken rol pepermunt er woedde koude oorlog in mijn hoofd we reden zwaar weer tegemoet tegenliggers voerden groot licht in de verte wij naderden de interzone niemandsland het…

volwassenen heb je altijd als volwassenen willen zien maar omdat ze zich met grote ogen als kinderen bleven houden en uit de schaal van je geduld moeheid brak, dreef je af naar een plek waar het nog ouderwets kan vriezen als ook de radio uitstaat. waar je 's nachts met wat geluk de wemeling van een snelweg hoort verdampen waar je moeder…

Onze Willem-Alexander is de Koning van dit land. Zijn positie is de waarborg van Oranjes hoed en rand. Máxima, de grote liefde is de keuze van zijn hart; haar entree charmant en aardig, dus ook de onze, heel apart. Na het oude komt het nieuwe, maar gelijk in geest en band. Samen gaan we bouwend verder; aan de slag voor Nederland.…

klaarwakker, zo dacht ik te lopen, op iets wat soms aandeed als het prettige van mos, om fluisterend te zoeken, te voelen het minste geringste: alle erkende bestaande variëteiten van schaduw dit uur van de dag, opdat men mij voegde, met nodige discretie, bij de lijst van gewone prestaties in het boek der vergelding, het grote jaarverslag…

Kom hier, dat ik je bijt, je als een appel eet, en - zoals dat gaat - van blijdschap niet meer weet waar ik mijn handen laat. Je bent een boomgaard, eigenlijk, waarvan ik graag de vruchten pluk, de bloesems ruik, zoals vandaag. Kijk maar: weer raak ik hier mijn handen kwijt, nu ik je in mijn armen bijt en als een appel eet, en weet hoe…

Er kwam een kaart. Er kwam een heel verhaal. Het heette brokken maken, maar eeuwig vrienden was ook mooi geweest. Ik schreef terug Nooit eerder met zo weinig woorden, om niet te zeggen geen. Ik schreef een o. Een bel van zeep. Het cijfer niets. Dat was niet lief, maar wel een schone titel voor een brief. --------------------------…

We vinden je mond zo prachtig scheef, maar eerlijk gezegd, je werd steeds minder. Geen blinkend hart meer, geen zuigende kracht uit je donkere leden. je lichaam een moedeloos volume, verloren voor onze aandacht, we moesten hier iets mee kunnen, hier hard op verzinnen. niets verzonnen we. de almacht verging ons. verstrooid als ze was door deze…

Soms denk ik: ik zeg u, zolang ik je al ken, hoewel ik heel gewoon geliefde van je ben en je nooit doet alsof je ouder bent dan ik, daarbij: het geldt ook andersom. Voor jou ben ik geen jij. Laatst zei je: ik zeg u, zolang ik je al ken, hoewel ik heel gewoon geliefde van je ben en het normaal zou zijn als ik je altijd joude. Maar ik vind…

Hier liggen we, een mond van elkaar verwijderd. in feite zou het nog kunnen, maar de spieren doen het niet, zuren hebben vandaag geen zin. na het laatste zuchten, gas dat ontsnapt uit onze ventielen, opgenomen in de schoot der onverschilligheid, toevallig, een prachtige zomerse dag zoals deze, grijns je, zo lijkt het. de lippen zijn definitief…

mens en dier in de vrije natuur een vriendschap van lange duur en met liefde betaal je de huur om te leven achter een muur die gevormd wordt door rust en vrede vroeger hebben wij elkaar bestreden maar die tijd zal nooit meer komen in mijn utopia…

overal onderweg laat ik woorden na als een uitgedund gedicht als een blik in jou richting en hier en daar zweeft er een zin - tussenin de schoongelikte alinea’s zacht uitgedrukt tussen alles wat zwart is overal onderweg wring ik me in letters drop ik souvenirs als kleine tableaus op zoek naar juist dat woord dat vertelt – waarom…

Als... een druppel dauw op het blad van de liguster zonnestralen ster en strepen parel vol beweging hangend vechtend tegen zwaarte kracht verend op stilte en pracht van wind... ben jij m'n ochtendkind…

Ik dacht dat het niet kon: dat iets wat je niet ziet je alle dagen draagt en sterker maakt. Alsof je spieren krijgt van liefde. En kijk, het klopt: Het hart van oma slaat nog altijd over als ze opa ziet. Maar nu hij oud is en te bed, misschien nog net de hemel haalt, loopt oma sinds een poosje krommer en vraagt ze vaker om…

Geschreven gedachten, ontmoeten mensen, die welgemeend, de openheid waarderen, en echt mens, durven te zijn. De zwakheid, wordt sterkte, wanneer hij wordt beschreven. Wij zeggen ja, tegen wie wij zijn. En ik waardeer een ieder die echt hoort en luistert. Ook wanneer we niet begrijpen, maar voelen, dat wij gemeend, samen, open kunnen zijn…

Ik liep langs de Seine. Ik voelde me goed, maar wist niet waarom. Ik was verliefd, dat weet ik nu. 't gevoel was goed, Maar 'k had geen idee waarom. Het was een ander. Hij praatte niet met mij. Maar zijn gevoel, vertelde zonder woorden, dat hij zich goed voelde. Hij wandelde met mij, langs de Seine. Hij was mij, maar ook weer niet…

Kind ernstig ziek. Niets meer een probleem focus op wat belangrijk is. Ik loop op rechte paden, niets leidt mij af. Ik weet, mijn kind is ziek, Maar 'k heb vertrouwen en richting. Als het echt nodig is Wonderbaarlijke rust, van weten wat belangrijk is, en wat niet. Ik ga op een pad, naar een bestemming, zonder gids, maar met…

Het leven raast tussen steden en terloopse slaapplaatsen elke dag een ander ontwaken mijn huis is waar mijn lichaam is in de steensteeg van vervalstad of in de luxe van het dollarhotel ben ik thuis waar mijn lichaam ook wezen mag. ------------------------ uit: 'Deze dagen', 1998.…

onrust giert, afgeleid, heen en weer schieten gedachten. In aandacht, accepteer, wat is. Aandacht voor wie ik ben, mag zijn Rust, in acceptatie. Hoop op beter, maar zijn in nu en sterk in mij groeit de hoop die rust gezaaid heeft en opkomt in mijn lente. Loop de berg op en rust wanneer, het mij te moede is. Bezoek mijn…

klaarwakker, zo dacht ik te lopen, op iets wat soms aandeed als het prettige van mos, om fluisterend te zoeken, te voelen het minste geringste: alle erkende bestaande variëteiten van schaduw dit uur van de dag, opdat men mij voegde, met nodige discretie, bij de lijst van gewone prestaties in het boek der vergelding, het grote jaarverslag…

Ik beweeg, het ritme van het leven, ik grijp, ik verlang, ik volg instinct. Hij zegt, is dat goed, kun je dat wel zeggen, kun je dat wel doen. Ik gil , ik wil, ik schreeeuw het uit. Ik wil, ik ben, Ik geef. Kijk mij. Ik rust, ik ben, kweet nie, hoeft nie, ik rust, in zijn, van mijn bestaan. Ik geloof, in mensen, in…

Er is een schip Hij is diep geladen. Het meer is breed, ik kan er niet overheen. Ik heb hulp nodig, vleugels te vliegen. Is er iemand thuis, alleen een gek, heeft een hart als dit. bevroren of open, verwarring, tegenstelling. ego..of toch meer. Ik wil de deur openen, de sleutel weggooien. Weinig tijd, en veel gevoel. Het meer is…

Loslaten is vertrouwen en geloven dat geduld uitkomst biedt. Geduld is geen dwang, geen tegenstand. Geduld is de dingen accepteren, die je gegeven worden. Geduld is een doel, maar zonder dwang en zonder deadline. Vertrouwen dat ook onzekerheid een einde kent. Zoekend naar het beste in onszelf en in een ander. Op zoek naar de waarheid die…

Ongeluk. Zwart, de hoeken. Versteend geluk. Bevroren ijs. Niet gezegde woorden. Verwarring en toch niet. Het geluk is slechts een besluit. Maar hoe wordt het genomen. Emotie is zoals hij is, laat hem maar komen. Niet gezegde woorden, de stroom van ons verdriet. Hoezo, waartoe, Laat het zijn en denk maar niet. Laat het zijn, laat…

Ik zing van leven, van vlinders in de lucht, van groen gevulde velden. Van dartelen de mensen, die lief zijn voor elkaar. Ik drink de tranen, van gevoelens, van vreugde en verdriet. Ik leef, gedachten, die verwarren, die tegenspreken, maar ook mee. Een ongelofelijke passie, ingehouden gevoel, voor leven en genieten. Van open,…

Gaat niet veel… over Het delen van gevoelens Herkenning van gevoel. Niet alleen zijn, Maar met velen. Niet eenzaam. Niet anders. Maar samen, Een gedeelde weg vinden. Het plezier van zelfde gedachten. Als een bloem die uitkomt, Van een knop, die niet wilde… en dacht dat hij het niet zou redden. Ontspruit schoonheid, Wanneer acceptatie…

Als ik zweef, op het geluk van mijn vertrouwen. Bloei ik op het pad van mijn bestaan En in de loop van lucht, van mogen, kunnen, bouwen verdriet mij niets 'k mag nu gewoon bestaan.…

Harde buiken van ongesproken woorden geboorte van een eenzaam hart De tranen die er zouden komen verstillen in de donkere nacht ontwaakt, in hopen en verlangen vergeet nu het gemis vertrouw op wat zal komen. aanvaard al wat er is. Geluk zit in de kleine dingen, luister naar wat men zegt, vergeet beslommeringen en wandel en voel…

Ik mag je. Nee. Ik mag je niet. Ik moet je. Dat bedoel ik. Ik heb je lief. Nee. Heb ik niet. Ik word je lief. Dat voel ik. Ik ga met jou. Nee. Ga ik niet. Ik sta je bij. Beloof ik. Ben stapel op je. Hou je vast. Ik. Hou. Van. Jou. Geloof ik. ------------------------------- uit: 'Verzamel de liefde', 2006.…

De leepo loopt te lanterfanten (dat dendert wel aan alle kanten) omhoog, omlaag, en dubbelvouwen; schuin vooruit en in de touwen. De avond begint al snel te vallen (de leepo zit nu stil te lallen) somber loenst het glaasje bier; het is en blijft een lelijk dier. De leepo liedert leeg naar huis (het grient en graait voortdurend gruis) de…

vandaag is mijn verjaardag iedereen is blij maar ik niet want hij is er weer niet bij mijn vader een druk man iemand die zegt dat hij alles kan ik wou dat hij er een keer was dat ik hem kon vertellen hoe leuk dit was en hem bedankte "bedankt pap"…