Alle inzendingen van c. paris

Ik kon nergens een lamp vinden, dus toen heb ik maar een sidderaal aangeschaft.…

ga niet aan me voorbij ik sta als een ezel op je te wachten... ik ben onvermurwbaar in mijn overtuiging dat jij bij mij hoort, en dat ik een ezel ben.…

Lachend langs de kade over de rand terwijl het stormt, de wind en 't water slaat op je oren en op je ronde bril. Je kijkt vrij onbevreesd de kolkende massa in, en lacht. je houdt van deze spanning. Je hebt je handen uitgestrekt nu ben je er dus niet meer, maar dit was jij toch ook? Dit was jij ten voeten uit, vanuit gene zijde…

en kijk om me heen de mensen, de huizen, de straten als vanzelf ik schud woorden uit m'n broekzakken al ben ik verloren dat heb ik nog m'n woorden die lopen nu naast 't zelfbedrog. en verder heb ik ook de tijd nog, o ik ben zo gelukkig!…

die lieve oudjes zijn de schrik van het verleden…

'dan zorg je er maar voor! 'k heb echt geen zin in een chagrijnige robot. verzin, teken desnoods een lach op die smoel maar doe er iets aan, kom op zeg, ik wil gezelligheid, dat zit nu eenmaal in mensen!'-…

De graafmachine groef me uit. 'heb je je nou alweer verstopt?' vroeg de zandgraver aan mij. 'Ja, excuus, al heb ik geen ex- cuus, maar ik wilde dichter bij de aarde zijn, en me ver- bonden voelen met de aarde, weet je wel?' (ik kwam op- recht over). Het maakte wei- nig indruk op hem, hij zei: 'dat dachten ze in de jaren 60 ook al…

ik zou onopgemerkt door het huis heen kunnen vliegen ware het niet dat ik last heb van een zware brom, en van opvliegers.-…

in het kozijn zit het raam in het raam zit de zon stevig verankerd, maar je kunt 'm nog steeds open zetten. echt, geen probleem.-…

hij daalt af van de berg maar ook in het klasse- ment, jammer, Lance, ach..…

het lichtje ver- schijnt uit het niks, is boven geel en onder blauw vlug stop ik 'm terug in m'n jas- zak voor- dat mees- ter het ziet.-…

over de lat heen armen in de lucht, juichend, je hebt het record!…

ik sleep je door de storm heen, ik weet alleen nog niet hoe. laat me er nog even over nadenken.-…

je leefde later je staarde voor je uit vooruit, naar het leven voor je, maar wil nu omkeren, terug, zoals je vroeger vooruit.-…

we zullen de avond dicht kakelen met veel geschreeuw en spraakwater en overdrijven en liegen (toe maar) we zullen de bakens verzetten, maar vrijwel stil zitten met een lach en met hoongelach en voordat we het weten weer naar huis toe, de ruimte weer open en wij de gordijnen en ramen dicht doen tegen licht morgen- ochtend maar ook tegen…

het blijft indrukwekkend de kerk buiten het raam nog geen kilometer hier- vandaan. gewoon nu op deze zomeravond gelig verlicht, ik zie het aan, als een uitge- stoken telescoop, in drie delen, eindigend in de donkere spits, god is heilig, de punt wijst naar boven. ik zie de haan niet, niet in het donker, de maan staat…

de haan kakelde weer eens hoogmoedig de kippen werden er zenuwziek van en begonnen te pokken alsof hun leven er vanaf hing, zo zenuwachtig liepen ze door elkaar, alsof ze op de titanic zaten, en nog maar heel even te leven hadden. toen kwam de haan binnen in het hok en nam er aantal in zich op, een paar a- part en eentje van achter.-…

het is stilstaan in de tijd en toch bezig zijn, het is goed voor je conditie en wordt er soepel van. Nu eens onder en dan weer boven je het touw, het bezig zijn. de hemel boven je, en als een mantra werkt het. Je denkt nergens meer over na. Maar vóór alles is het leuk (en denk je aan je jeugd). maar ook al is het een vredelievend…

het begin hapert maar sukkelt verder dan op stoom, recht door het midden en dan dwars door de hemel heen.-…

zijn stemgeluid is ongeëvenaard naast zijn poëzie natuurlijk zijn stem was voor het volk z'n gedichten goud waard, ik zou ook graag in een volks- tuintje willen wonen met een leuke vrouw naast me, en vro- lijk als een directeur die het circus opent, de mensen op laat zitten van spanning, Simon, de mensen aten uit je hand,…

de politie klopte aan de deur, ik deed niet open, reed met een sirene op m'n hoofd door de stad, had de tijd van m'n leven, geboeid bleef ik zitten op de stoel waarin ik zat, met de koningin door Den- Haag heen.- ze durfde me niet te zeggen dat dit geen droom was.-…

Ik heb het raam half opengezet, het is weer niks in mijn hoofd. plótseling zie ik een kind staan, een klein kind staat in de hoek van de klas, het fluistert wat, het is maar stil en droomt niet, het staat maar met z'n handen op de knieën en de rug gebo- gen, 't valt helemaal niet mee, en op de lege tafel ligt nog een enkel zwart…

ik wil antiek zijn en oud zijn dus als een oud schilderij maar origineel en precies zo leven.-…

ik stond bewegingsloos met boven me een donkere wolk wat toen de deur dichtdeed. ik werd weggedreven in een doodskleed en werd gillend wakker in een soort vacuüm ruimte waar nog geen blad of een vlieg binnenkwam, en deze keer stikte ik dus. soms kunt je nóg zo roepen schreeuwen en doen maar dan loopt het verkeerd af, dan kun…

een koe die graast op zulk kort gras kan niet an- ders dan boe roepen.…

nog steeds blaast de avond warme wind binnen ik zit binnen met zonnebrand en zap boos van net naar net, het liefst zie ik een sneeuw programma, ik sta op en verwarm alvast de melk in het pannetje de cacao staat op tafel, de wereld wacht wel. ik fluit nog een liedje dat niet tegen het raam opbotst maar de eeuwigheid in gaat, zo…

we liepen over de brug die stortte in, er was geen weg terug.…

zou ik een snel- sonnet schrijven denk ik, maar ik ben meer kort.-…

de dagen staan in brand en god blust hier en daar maar heeft ook wel be- hoefte aan rust, lijkt het. parasols draaien rond, de hond likt aan een lolly en je ligt met een krant naast het zwembad, je bladert er doorheen, de wereld staat nog steeds in de brand en Michael Jackson is nog steeds dood.het is niet anders.-…

maar ik wil wel écht schrijven! zei ik tegen de oude dichter die ik nog steeds als een mysticus zag, totdat hij opstond en mij wenkte mee te komen naar de w.c. toe, deed z'n broek omlaag poepte in de pot en keek omhoog naar verbouwe- reerde mij en zei: 'híer, heb je écht!' en inderdaad, ik was genezen.-…