Alle inzendingen van c

Waar oude boeken samenkomen. Waar boeken verder moeten gaan. Waar overleden schrijvers leven. Waar dichters inpiratie vinden. Waar schrijvers voortbestaan. Waar harten sneller kloppen gaan. Harten van schrijvers en van lezers. Zoekend naar boeken en De Boekerij. De Boekerij is een gezochte oase waar goede tijden stil gaan staan. Boeken…

Zoals wolken ontstaan en weer oplossen in de lucht. Zo leven golven in oceanen. Water is het dat verandert en blijft voortbestaan. Mensen worden klein geboren en groeien groot. Ze komen uit en verdwijnen weer in het zogenaamde niets. Wolken en golven verdwijnen niet. Water sterft niet. Hemels en oceanen blijven. Draag dan water, water…

Er niet meer zijn is onvoorstelbaar. Is vrijheid. Onvoorstelbaar is het huis waarin we wonen. Waarin stoffen wisselen. Waarin dromers dromen. Waarin denkers denken, als vogels in een kooi. Als vissen in hun kom. Dood gaan is weer ongeboren zijn. Zo kan gisteren morgen worden. Zo kunnen mensheden iets leren. Van fouten die geen fouten…

De meningen die ons bombarderen. De waarheid die ons achterhaalt. Het zogenaamde nieuws dat mensen moeten maken. Doet ons alles. Doet ons niets. We gaan eraan voorbij. Niets te hoeven doen. Veel te kunnen. Veel te mogen. Niets te hoeven laten. Het leven is een zinvol spel. Toen we onbewust geboren werden. Als toevallige bedoelingen…

Gedichten schrijven is niet schrijven. Is voorbij woorden gaan. Is bruggen slaan tussen woorden en gevoel. Is zonder woorden spreken wat niet kan worden uitgesproken. Gedichten schrijven is tasten in het duister zodat het ongekend geheim dichters kan bereiken. Zo wordt de brug geslagen. Zo gaat het licht weer aan. Niemand heeft geschreven…

De ideale vrouwen, waarvan mannen dromen, dromen, gelukkig maar, niet van ons. De ideale mannen, waarvan vrouwen dromen, worden meestal ongelukkig, of zijn dom.…

Laten we samen het woordje God vergeten. Hij, zij of het, heeft zich goed verstopt, in het woordje Goed. Het Goede goed te doen. Het slechte goed te laten. Is God genoeg.…

Het is genoeg om genoeg te hebben aan een glas dat valt aan scherven. Het is genoeg om voldaan te zijn over een bewogen leven dat gebroken is. Het is genoeg om te voelen wat je voelt. Het is goed genoeg om te zijn wat is. Het is veel te veel om stil te blijven staan bij wat ik mis. Missen doen we gisteren. Morgen komt vanzelf…

De was doen. De is deed. Is wassen wissen? Wissewassen. De is doen. De was deed. Het spel gespeeld. De was gedaan.…

Woorden zijn krukken die denken dat ze kunnen lopen. Schrijvers zijn doven die denken dat ze luisteren. Wijzen zijn wijzers die denken dat ze wijzen. Denkers zijn blinden die denken dat ze zien. Ervaren is horen en zien. Zijn heeft met denken weinig te maken. Alles met laten. Soms met doen.…

Verwacht onze wereld dat ze zichzelf verlicht? Door mensen die stoppen, met het vernietigen, van haar natuurlijk evenwicht? Ondertussen, kijkt onze aarde geduldig toe, hoe mensen elkaar bestrijden. Hoe een plaag vanzelf verdwijnt.…

Voeten moeten lasten dragen. Moeten sterk zijn, en gezond. Moeten lief dragen, en leed. Atlas droeg de hele hemelbol. Dragen is bepaald geen sinecure. Hemels zijn me veel te zwaar. Daarom, op handen draag ik haar. Mijn pedicure.…

Het zogenaamde niets kennen we als leegte. Leegte als onmogelijkheid waaruit wat mogelijk is ontstaat. Zoals onbewuste dromen komen, in het holst van de nacht, en als sterrenlichtjes verder gaan. Zoals mensen die plannen maken en plannen in vonken op zien gaan in het zogenaamde niets. Het niets dat bron van leven is. Het niets dat als…

Zoekend in het donker Zoek ik naar het licht Op een oplossing die ik zoek Heb ik nog lang geen zicht Mijn hoofd zit vol met zorgen Telkens vraag ik me af Komt er nog een morgen Ik leef telkens van dag tot dag Dat zie je wel aan men gedrag Binnenin ben ik aan het schreeuwen Langs buiten zie je alleen een lach Hoe lang hou ik dit nog vol…

Ik mis de tijd De tijd zonder zorgen Een tijd van vreugde Op een zondagmorgen Een tijd van mooie momenten Met broer en zus Een tijd van jonge liefde En de eerste kus Die tijd komt nooit meer terug Ook al zou ik dat soms wensen Maar helaas gaat dat niet Alles heeft zijn grenzen…

Mijn oog valt op minuscule mieren. Hun kleine wereld valt me op in onze grote mensentuin, ter grootte van een tegel. Mieren mijden bergen die kleine kiezels zijn. Ze zijn op zoek in een wereld die ze nog niet goed kennen. Mijn oog valt op denkende mensen die kronen op de schepping zijn. Mieren zijn reusachtig groot. Mensen klein. Denk…

Het feit dat ik besta kan ik met één oog zien. Het feit dat ik aanwezig ben kan ik elk moment ervaren. Het feit dat ik er was kan ik me goed herinneren. De toekomst staat nu al levendig voor de geest. Het gaat zoals het gaat. Het feit dat ik eens niet ben geloof ik niet vandaag. Een menselijk dier ben ik. Kiezen kan ik, weet ik zeker.…

Jullie schoten op me Met woorden en daden Jullie schoten op me En ik kon niks vragen Helemaal alleen Niemand die voor me opkwam Ik vind het spijtig Dat je men jeugd ontnam Ik kom er wel weer bovenop Met veel liefde en tijd Ik hoop dat na al die jaren Het jullie toch een beetje spijt…

Handjes thuishouden Moeilijk is het niet Je denkt er niet over na Maar je doet veel verdriet Handjes thuishouden Ik zei misschien geen "nee" Maar ben ik daarom schuldig Ik was er niet akkoord mee Weet je nog wie ik ben Weet je nog hoe ik heette Ik weet één ding Ik zal je nooit vergeten…

Als je niet meer weet wat je voelt Dan weet niemand wat je bedoelt Hulp krijg je dan niet Want niemand ziet je verdriet Dit gevoel is echt niet fijn Op deze manier wil je er niet meer zijn En toch moet je verder met je leven Ook al is het maar voor even Want ik weet, met deze pijn Zal het einde niet zo ver weg zijn…

Ken jij Seneca? vraag ik aan mijn vrouw. Is dat een helende zalf? vraagt zij mij terug. Jazeker, zeg ik stoïcijns. Seneca is ook zalf. Zalf voor onze ziel.…

Je doorbrak mijn jarenlang opgebouwde muur Omdat ik dacht dat je om me gaf Met je lieve woorden en cadeaus nam je men vertrouwen Daarna brak je alles af Eerst gaf je me terug zelfvertrouwen Dan misbruikte je me zonder dat ik het besefte Jaren later kwam ik tot de conclusie Dat jou vriendschap niet meer was dan een illusie Nu probeer…

Ik moet nog veel leren Het is geen schande om hulp te vragen Ik moet hulp accepteren Want ik kan de problemen niet alleen dragen Ik moet nog veel leren Het is sterk om je zwakte te tonen Ik moet mezelf accepteren Als ik durf te praten, mag ik mezelf belonen Ik moet nog veel leren Het is moeilijk om alles een plaats te geven Ik moet het…

Vannacht werd ik wakker en dacht na over woorden. Over dood en over God. Aan Spinoza dacht ik. Goden zijn niet dood. Dood niet goddelijk. Woorden zijn het. Jong is niet oud overwoog ik. Oud is zeer zeker niet jong. Leeftijd is niet jong of oud. Oud worden is een kunst. Aan Cicero dacht ik. Het zal toch niet waar zijn dat, dat wanneer…

Nabij de poort van Amersfoort komen burgers voedsel kopen dat eerlijk wordt geproduceerd en smakelijk wordt gegeten. Hier vertraagt haastige tijd. Zo ontstond een heerlijke oase voor levenskunstenaars. Boot brandt hier edele koffie. Hier bakken bakkers zalig brood. Goed nieuws wordt hier gemaakt. Zeg al dat goede voort! Via HET LOKAAL…

Nabij de poort die mensen koppelt, met de stad en met het groene land, ligt het Amersfoorts Lokaal. Vanouds kwamen hier burgers samen om samen naar de markt te gaan. Ooit werd hier groene zeep gemaakt. Nabij de Eem, die tijdloos stroomt. Nu wordt hier toekomstige tijd, uit vervlogen tijd gemaakt. Mensen kunnen hier weer komen kopen, van…

Zaliger kan ons leven niet worden, dan zitten op een bankje, in de zon. Spontane gedachten zien komen, en als wolken voorbij zien drijven langs een wolkenloze hemelweg. Zaliger kan ons leven niet worden, dan mijmeren en weer vergeten. Dan ophouden met weten zonder vergeetachtig te zijn. Zitten op een bankje in de zon. Eenvoudigweg aanwezig…

Vandaag werd ik spontaan getroffen door een aanval van lichtvoetigheid, waarvoor geen therapie bestaat, dan zéér sombere gedachten. Mijmerend ga ik zitten op een bankje. Somber denk ik aan de zinloosheid van ons sterfelijk bestaan. Mijn donkere wolken werden getroffen door een aanval van de zon. Ze verloren na een nutteloze strijd. Daarna…

Ware schoonheid openbaart zich wanneer ons zoeken ophoudt met zoeken. Voordat het tegendeel gevonden is heeft zelfontdekte schoonheid geen enkel recht om te bestaan. Denk aan dat lelijk gewaande meisje, dat een wondermooi prinsesje werd. Besef dat een ventje met de baard in zijn keel prachtig kan gaan zingen. Zie hoe een ondankbaar afgedankt…

Onbegrijpelijk is het waarom mensen hechten aan namen en symbolen. Zojuist zag ik een vogel landen in onze wilde vogeltuin. Hij bouwde er zijn nest van takjes, die hij hier gevonden heeft. Zijn vrouwtje laat zich zelden zien. Ze is druk met broeden of ze is bang. Rusteloos vliegt hij af en aan. Ik weet niet hoe mijn vogel heet. Wel hoor…