Alle inzendingen van carin

Verdriet van een vriend raakt je diep bittere tranen van verlies zoete tranen als herinneringen de wortels van jouw bestaan langzaam weg gegleden een heel leven lief jouw verdriet raakt ook mijn hart vriend…

Flarden wolken schuiven voor de maan waar ik ga waar je ook bent er is altijd een cadans tussen jouw hart en het mijne ooit, ooit op een dag smelten ze samen…

Liggend op mijn fiets wolkenluchten polderland forten en weiland wilde bloemen de geur van nat gras op mijn netvlies en ik denk aan niets mijmer van geluk…

Wandelend door de straten van de stad merk ik dat je mee loopt terwijl ik de grachten oversteek hoor ik het fluisteren van je stem nippend aan een glas op een terras voel ik je hand op mijn huid toch is de zeepbel uiteen gespat angst geregeerd angst overwonnen weerhield ons te breken een niet onopgemerkt verloren einde…

Ringelende fietsbellen vrolijke stemmen rijkelijk vloeiende wijn en klaterend gelach toch is het stil doodstil op deze zomerse dag in het Vondelpark muziek galmt maar mist mijn hart jouw aarzeling is eindeloos toch blijf ik de toorts dragen voor jou geef nooit op lief zolang de zon ondergaat hier in ‘t…

Mijn lippen tintelen ik proef de zilte lucht zand schuurt zout slaat mijn huid wit uit golven ruisen op de cadans van mijn hart overal altijd on uit wis baar…

Dromen van vrijheid varen op wereldzeeën hunkering naar avontuur tot liefde ontvlamt in strijd met verslindende kracht van oneindige liefde een leeg huis waar het licht brandt een sprong in koud water…

Ik schrijf jou brieven honderden brieven elke dag een stroom van woorden op het ritme van de golven witte letters op wit papier lege brieven geschreven met lucht in de wind duizenden gedachten in brieven onzichtbaar onontkoombaar voor jou…

Hemel vaart dàg hemel fonkelende sterren en ik zie je staan op de maan het is mistig aan de hemel en het regent pijpenstelen een zoete belofte een hemel naar de maan…

Als schelpen verdwaald in het zand en een koude wind die waait langs het strand viel ik als een engel hard naar beneden in de dans van de zwanen verloor ik jou…

De wind waait van de wolken gedachten ver van hier een zwerm herinneringen zingt in mij liefde tijdloos eindeloos dwars door afstand heen tranen overal ter wereld dezelfde kleur…

De winter is gisteren geworden en de kou is uit de lucht kleuren exploderen en grenzen vervagen de geur van honing en de smaak van rode wijn ik zoek naar woorden op weg naar jou in het licht van de prille zon ruist de wind en vertelt zijn verhaal…

Het is een wedstrijd om te winnen een strijd om een hart onderhuids maar tastbaar tot blessure tijd uitgespeeld met blauwe plekken wachtend op de beslissende penalty…

Antwoorden tijdelijk de vraag blijft bestaan pijn zomaar verdwenen zoals sneeuw voor de zon uren versnellen hun pas bliksem flitst aan de hemel het regent terwijl de zon schijnt een nieuw begin een open einde lente in mijn hart…

De boot is aan maar zij vaart van kade naar kade niet wetend waar aan te meren de kracht van de vooruitgang vast geketend onrust in haar hart doet weten vergeten de pijn moe gestreden laat stormwind razen wolven maken plaats voor een hemel vol sterren in de nacht…

Het leek zo simpel maar de weg was stijl zelfs voor een waaghals een diep ravijn je kan je verstoppen en de pijn laten maar het gaat zoals het gaat was er een kans voor deze koortsachtige dans de muur te breken die ons gevangen houdt dus ga nu maar liefste ga…

De ochtendbries verwaait de eenzaamheid van de nacht die je het gevoel geeft verdwaald te zijn in het dichte woud buiten jezelf waar krachten strijden met je hart het ochtendgloren betovert de stilte van de vroege ochtend geeft inzicht in de passie die op een dag je hart doordringt om eeuwig te blijven branden een…

De pelikaan lonkt naar de vangst van een visser laat de tijd rijpen als het getij over het strand stormwind raast woester dan woest kille lucht waait de schelpen naar een nieuw getij als ooit op een dag vandaag is geworden en later ontluikt tot in het einde van de tijd…

Oog in oog een vonk roerloos en verschrikt de nacht scheidt zich van de dag ik wens je geluk en dat waarvan je droomt jouw zijn zal altijd een deel van mij zijn het is geen kwestie van wie heeft gelijk het is als regen in het water het was goed deze weg te gaan de zon komt op zet de hemel in brand…

Geef mij een teken nu jij hier niet meer bent voor als ik twijfel aan wat was tussen jou en mij ik had jouw aandacht vast willen houden je fantasie reist met mij mee want ik heb lief wat jij voor mij betekent wit zand blauw groen water en zilte lucht rumoer van de golven je fronst en ik glimlach…

Verhalen vallen als dichte sneeuw uit de lucht ze bedekken wat is geweest dan waait de lucht bleek door de wolken uiteen gescheurd tegen de stroom naar diepe wateren in peilloze diepten de verbinding verbroken in het woud van mijn gedachten aan de rand van de bron staat de tovenaar van het water ik spin een web van zon…

Verweerde gezichten handen getaand eeuwen beschaving maken mij stil deze afstand ondraaglijk het maakt niet uit welke weg je neemt als je maar gaat tot je aanspoelt op de oevers van mijn hart…

De kracht van de verbeelding huist in mijn hoofd zij draagt mij met vleugels op de wind waait mij naar verre landen met gouden torens vreemde klanken nieuwe kleuren en ander licht naar verre kusten woeste zeeën en verstilde stranden met reusachtige bergen drukke steden en kleurrijke straten mijn verbeelding is breekbaar…

Later als je voor me staat met stem en gitaar grens overschrijdend angst overwinnend het is niets het kan niets zijn voltooid verleden tijd het gaat om ons dus pak je spullen lief sluit het verlangen niet langer op tot die dag fluistert jouw naam in mijn dromen jouw zijn in mijn hart…

Ik dronk op de liefde gouden bergen glinsterende torens je zei nooit wat je dacht ongeboren woorden in je ogen geschreven te prematuur om te bestaan een luchtkasteel aan gruzelementen ik lijm de scherven hef het glas op wat nooit was drink en vier het leven…

De dagen zonder einde in een eindeloze tijd meer van niets niets van meer in een meer van niets vergetelheid maar ik durfde te geloven in jou en mij jij hield het voor gezien maar alles is anders zo zonder jou…

Eindelijk herfst bladeren waaien met weinig woorden zoals al het grote in het leven aangespoeld diffuus licht je praat nog steeds met mijn hart straks als ik hier niet meer ben reis ik met je mee op de cadans van jouw hart…

Nu je er niet meer bent woon je in mijn hoofd en slaap je in mijn hart herinneringen aan jou zijn levend teder als een ontluikende bloem ragfijn als een pas geweven web ooit op een dag kruisen onze wegen komen wij elkaar weer tegen ik weet niet waar maar -wie weet- misschien…

Stormwind uitgeraasd schelpentapijt gewaaid een vlieger danst in de lucht kinderstemmen galmen verrukt hun stemt reikt boven de wind zonlicht speelt met de golven zoals jouw zijn in mijn hart…

Regen striemt wind waait mij langs de vloedlijn loodzware wolken drijven aangespoelde schelpen verhalen hun reis vogels duiken hun vlucht zweven op de thermiek van de zoute lucht golven slaan mijn hart aan stukken snijdende pijn ebt weg in de ruis van de golven…