Alle inzendingen van delius

Er is geen mooier glans te rapen kastanjes vallen bij de vleet…

Vijgen uit één stuk wel bij wijze van spreken meer dan een genot…

Je komt me zo voor zo een beetje afwezig of is het niet zo…

Avondgeluiden ergens in het bladerdak kastanjes vallen…

Bikkelhard zou je zeggen maar toch kijk eens aan appelsienengroot een tere plak een ader zul je zeggen ach ja…

Septemberavond in de verte een geblaf zwavel aan de lucht…

Populieren zon zat zou je wel zeggen als je zo hun blaren zwerven ziet…

Ze zijn nog zo groen en ze lijken nog zo teer die het eerst vallen…

De avond wordt moe in de verte blaft een hond nog voor het slapen…

Ze wiegt zo hoog op haar heupen maar nee het zijn haar hoge hakken…

'k Zag een blauwe vlinder op een grasberm rode klaver akkerkool 't vlasbekje dove netel smalle en ruige weegbree 'k zag er wilde peen…

Een wit gefladder koolwitjes dartel op jacht maar wie weet naar wat…

Ze zegt het niet luid maar ze doet het wel vaker dan krabt ze mijn haar…

Ze zijn zeldzaam de veelkleurige vlinders dit jaar maar koolwitjes bieden mij troost en de mussen die terugggekeerd zijn heb ik tot vrienden gemaakt en dat is geloof ik de moeite wel waard…

Hoe het klooster daar hangt bijna in de wolken en geen hoogtevrees…

Ik vind en vond je altijd mooi er zijn geen woorden voor…

Ik ben vermagerd wat een wonderlijk gevoel en ik loop zo licht ik zou wel willen dansen maar ik kan niet dus ik zing…

Een beetje verloren een beetje verlegen een beetje verliefd en altijd maar een beetje verloren een beetje verlegen een beetje verliefd…

Twee paarden stonden onbewogen 't was hun manier van doen het waren boerenpaarden heel potig in het groen…

Je huid is altijd zo fris zeg je en ik vind je hand weer zo warm…

Het is een rijzen vederlicht het zijn mussen mezen op het ranke beven van de twijgen het is een wuiven weven mussen mezen op de bamboe het is een huiveren in de wind…

Begeerte is in een kat sluipt op mijn tuinmuur geen vogel te oud…

Is het ontastbaar is het alleen maar charme of is het wat ik zo mis wat ik zo zoek en wat ik bij je vind…

De wind doet het zaait onrust in de geuren van mijn tuin je zou zeggen een nieuwe opwelling een soort van opschudding…

Kan ik je bekoren kan ik je donkerrood zwarter nog dan rood rond op rond morellenrood kan ik je kan ik je bekoren…

Nog was het geen brug maar de pijlers stonden er al als kruisbogen die elkander zouden vinden…

Die hebben het goed die kunnen vliegen ganzen trokken luid voorbij…

Een kudde schapen stapelwolken aan de lucht en dan al dat blauw…

Het waren nieuwe maatjes en de wijn kwam van de Loire en wij twee ook maatjes en wij waren ja oké wij waren maatjes en de wijn kwam van de Loire en wij waren maatjes ja oké…

Tot voor kort heb ik gedacht ik dicht niet meer ik schrijf geen woord meer neer de merel stopte het fluiten katten zwerven roofzuchtig in mijn tuin ik zag er eergisteren nog een hoog in de bomen klauteren vogels cirkelen in de lucht krassen krijsen om ter luidst ik pers de druiven drink de jonge wijn er is geen medicijn voor…