koeien stil
bijen gedeisd
vegetatie snakt naar adem
het is de tijd van machines
het is altijd
de tijd van machines
ook is het
de tijd voor oproer
maar
het blijft stil
grommende constructies
draadloos gewauwel
sissende popdrinks
versterkt op maximum output
piepende treinen
razend verkeer
ontbrekend
in een web van overconsumptie…
eens / blies ik de harmonica
eens / streek ik de viool
vandaag
in opgewonden verbijstering
mompel ik
Madromadé
magische aanwezigheid
jij bestaat…
nevel / mist
kneedbaar verlangen
betovering tot diep in mijn ziel
toch
hoe onmachtig
jou werkelijk te betrekken in dit sprookjesspel…
imponerend met wangedrag
scorend via bluf
laat ik mij voorstaan
op mijn brutale bek
ik vecht me omhoog
in wanstaltige arrogantie
promoveer op mijn zieke inborst
en klim hoger op
vanwege slinkse achterbaksheid
ik behoor tot de top
dankzij rigoureuze veelzijdigheid
en domineer
dankzij professionele hebzucht
dan
word ik afgeperst…
na blootstelling
aan
waterverslindend miltvuur
taalinflatie
mondaine bedrijfsstrapatsen
en enerverende executies
blijkt de boreling
behept met
getourmenteerde territoriumtendensen
fiscaal aftrekbare nostalgie-ervaringen
en ogenschijnlijke toekomstperspectieven
desondanks
ontwikkelt hij vanuit diep genesteld engagement
- oh…
elitaire lul
wat hang jij de koning uit
je tilt jezelf
boven de horizon
je bent een wurm
een parasiet
je pretendeert wijsheid
maar
je ademt stront
jongen van de gestampte pot
doe toch gewoon
alleen jezelf
iets anders ben je niet…
verstoken van slaap
nuttig ik rauwe wortelen
en kransjes van chocola
lieve baby’s en madeliefjes
help mij verder op weg
naar het volgende kerstfeest
ik kan niet geloven
dat er nooit vrede komt…