Alle inzendingen van hans

Heel vaag komen herinneringen boven aan een ander leven, toekomst of verleden waar duidelijk de strijd aanvangt naar geestelijk verrijkt leven doordringend kijken spiegelbeelden neer weerkaatsen de boodschappen in slierten mist uitstraling is geen ijdelheid maar verwarmende heerlijkheid de ontvanger staat stil in niet begrijpen probeert…

Rest mij nog u mee te delen uw vorig leven was tekort herhaling is uit nood geboren ontmoetingen zijn identiek de ergernis, de valsheid en 't geniep worden nu echter goed bestreden de overwinnaar is nu reeds bekend het lijden, de tranen en het groot verdriet al deze persoonsgerichte zaken zijn de deuren naar een toekomst, die overvloeit…

Een schrammetje, blauw plekje of een snee, een wondje aan het knietje, zere billetjes… Voor onze broze basisschoolpupilletjes valt het verantwoord vallen echt niet mee! Dus komt er les. En om compleet te zijn komt rond de school een vangnet op het plein.…

Waar zijn ze gebleven? waar zijn ze heengegaan? waarom is hij niet meegevraagd? waarom staat hij hier alleen? waren ze zijn vrienden niet? beantwoordde hij de vriendschap niet? wie wil hem nu antwoord geven? is hij soms verdwaald? de wegen zijn hem onbekend de straten lijken uitgestorven geen enkel geluid is hier te horen de angst begint…

Onder aan de toren is een wespennest het zoemt en trilt de regels van het "huis" verstoord een bij "de onverlaat" de hysterie slaat nu toe verlaat het nest nu het nog kan maak er het beste van het steekt nu overal vriend en vijand geen onderscheid voor medelijden is geen tijd…

Een bliksemschicht doorklieft mijn droom de donder vult mijn wezen aan het groene firmament vliegen velen rustig rond de krachten van de eeuwigheid schijnen niemand meer te raken communicatie is hier anderszins het is een reeds begrijpen stralingslicht geeft boodschap weer de lading wordt verkregen gevoelens als bij een reûnie een weerzien…

Hij kwispelt, is steeds blij als hij me ziet en is nooit boos, steeds volgzaam, uitermate gehoorzaam, trouw en heel vaak uitgelaten, Hij laat ook alles na wat ik verbied… Helaas…, mijn vrouw laat zich niet zo dresseren; hoe kan zij dan met Castor concurreren…?!…

Waren mijn gedachten keien ik smeet ze door de ruiten waren mijn gevoelens van hout ik stak ze in brand waren mijn daden van kurk ik liet ze wegdrijven op het water waren mijn wensen van ijzer ik liet ze verbuigen waren mijn bezittingen van lucht ik blies ze weg waren mijn liefhebberijen van was ik liet ze smelten was deze omwenteling ten…

Moordend heet het brandend zand alles is geel de wind blaast bergen een pad ontbreekt onze leidsman de zon water onze vijand slepen voort met onze gedachten geel wordt toch groen teruggeworpen op ons zelf ontstaan zielenspinsels, die wegvliegen naar verre oorden waar de oase lokt FATA MORGANA…

De weg, die ik insla ligt mooi gebaand kaarsrecht, geeffend niets om over na te denken dat is het nu een mens wil weerstand schept eigen bochten dwaalt waar hij kan eigen ik in waaghalserij scheve schaats rijden en fout ingeschat waar ben ik mee bezig? ik weet, ik besta met mijn mogelijkheden dan de grote klap duidelijk koos ik niet…

Ons woordgebruik is soms heel slecht en niemand, die er tegen vecht ik maak nu een begin de beuk er dus maar in hoe kom je er in God's naam bij wie was de eerste, die het zei ZINLOOS GEWELD kan echt echt niet ZINVOL GEWELD is er toch zeker niet dus van nu af aan is het REDELOOS GEWELD dan wordt mijn taalgevoel minder met GEWELD gekweld…

In de wachtkamer van het leven na dit leven zitten zij aan zij de anti's en de pro's ze zien elkaar niet eens ook horen is hen niet gegeven zij zijn gericht op verder leven alle emotie viel reeds weg het overgaan naar het eeuwig leven geschiedt in stilte…

Duizendschonen prijken duizendschonen lijken tot wij kijken onvolkomenheden, die tevoorschijn komen en voorbijgaan aan kleurverschillen, die vechten om de boventoon, waarin gelaten de vorm onbekend gebleven is…

Hij kijkt zo’n frunnik-film voor senioren die gretig aftrek vindt bij deze oude heer. Maar alles doet het niet meer als weleer: er is slechts sprake van wat rode oren. Ik krijg, denkt hij verdrietig en ontdaan, wat jong geleerd is, oud niet meer gedaan……

Seinen uit een ver verleden doorgedrongen, opgenomen in mijn geest zullen tot leven komen stuiten op onzekerheid de twijfel zal altijd regeren ik zoek naar tekens, leg mij uit, de betekenis van een woord, een uiting, een beleven maar uiteindelijk van een lichaam van een leven van een mens…

Hij legde zijn hand op mijn knie en vroeg:"Kan je me helpen?" in alle eenvoud antwoordde ik de verwarring de warrige werveling van gedachten vormde zich plotseling tot een patroon als kleurige bladeren bijeengewaaid tot een soort gobelin op het gras toen ging de windvlaag liggen natuurlijk, je hoeft in dit dilemma geen deel van je eigen…

Knallend hard de geluiden de stad leeft zich uit drommen vergapen zich spoeden voort niets ontziend voortgaan gelijkheid in uiting allemaal tegelijk vergeten te kijken onregelmatig in gedrag terzijde gesteld in verwrongen idee naar de belangen zo voort te leven onbezonnen en kortzichtig brengt koorts monden bewegen gesprekken…

Begrepen worden zo ineens het wonder was geschied na vele jaren kwam het pas hij had heel lang gewacht en steeds gedacht eens op een dag gebeurt het echt er is geen keus door liefde is hij toen doorgloeit en alles wat hem nu nog overkomt dat is een peulenschil hij weet, het is Gods wil hij richt zijn leven daarnaar in hij doet en…

Centrum der aarde, vermenigvuldigingsfactor generatoren in actie, georganiseerd vluchten oorzaak in het heelal, intelligentieverschillen het openstellen verdwenen, leerproces komt op gang velen zullen begrijpen, wij zijn de geroepenen het uit zich overal, in alle lagen der maatschappij eerst nog onwennig, resultaat acceptatie niet meer te stoppen…

Eenzaam komt de wind klaar groot geweld veegde schoon in het groot en het klein schade aangericht weer was er die wind rukkend en trekkend loslatend en omvattend ieder zijn deel wat is toch het toch met die wind? waarom grijpt hij velen aan? gieren om de huizen beangstigt zo zinloos in ons bestaan laat de wind zijn gang maar gaan…

De christelijke draaideur-demagogen hebben hun hoofd voor Geert devoot gebogen en vroom wordt er gelogen en bedrogen alleen om toch maar aan de macht te mogen. Zou echt hun Bovenbaas daar in den Hoge dit onvertogen wangedrag gedogen…?…

Teruggegaan naar mijzelf ingekeerd naar mijn binnenste ik test ik mij op gevoelens wanhopig trek ik conclusies nadenken brengt mij nader mijn kern legt zich bloot dat is dus mijn binnenste gezicht ik raak nu de verten van mijn geest het heelal omsluit mijn wezen als vuurvliegjes raken de atomen mij opgesplitst in de waarden der vervolmaking…

Heel lang was ik op zoek zonder enig besef waar naar handleiding had ik niet reispapieren waren niet verstrekt mijn doel zag ik niet voor ogen de wegen waren ongebaand mijn zoektocht ging voort ingevingen bleven uit in het duister zocht ik houvast aan alles in mijn omgeving waren het de mensen om mij heen zocht ik troost bij mijn hond…

Ik blader in mijn herinnering probeer alles weer te weten stel direct ook vragen het is niet alleen hoe of wat ik graaf in mijn belevenissen spit ze soms weer onder geef zelfs antwoorden op vragen nooit gesteld wie ben ik, wat is er van mij geworden? hoe ben ik alles doorgerold? is het leven wel gewillig? of stribbel ik steeds tegen…

Maak het geheel naar mijn zin met heel mooie kleuren in de vorm zoals ik het wil leg je ziel erin leef je uit met gevoel breng je geest, waar hij moet zijn ik ben bij je je kunt het, prestatie de drang is er en komt eruit ten koste van alles laat je gaan mijn opdringerigheid kent geen grenzen je verweert je niet kijkt omhoog de…

Hij heeft toch een goed verstand ja, dat zou je wel kunnen zeggen zijn opleiding was intensief genoeg jarenlang van leergezwoeg zijn reacties zijn echter niet normaal zijn gedrag gespeend van elke moraal iedere keer ontstaat er een misverstand beter te spreken van een mis(t)verstand…

Waar is mijn hand? waar is de kracht? het universum de kosmos geaard fenomeen hef handen, hef gedachten ter ziele met ego het graf in met haast neem tijd om te dienen een leven voor God geschonken uit liefde gevonden vertrouwen krachtig geloven gaat alles te boven een wonder doorleeft mijn leven dat wonder beloof nu alles te…

In file naar de zon in slakkengang. Dan hitte, moeilijk slapen, kind ziek, muggen, bestolen, diarree, verbrande ruggen, door stokbroodkorsten stukgereten wang… Ik sluit mijn ogen en droom van de dag dat ik naar huis kan en weer werken mag.…

In stilzwijgende omarming waait het bos om ons heen het geurende hout verklaart aanwezig te zijn een late bosbes schrompelt weg prikkeldraad houdt ons volijverig tegen ook gewezen op beperktheid in de vrije natuur hier liggen remmingen begraven door jouw spitten zullen valkuilen ontstaan voor de meesten zullen ze verborgen blijven…

Is het werkelijk zo erg? is het zo verkeerd gegroeid? eigenlijk is het al jaren zo waar gaat het om? heb je jezelf al doorgelicht? of kijk je alleen naar de ander? heb je respect voor jezelf? of drijf je de spot met je gevoelens ben je eerlijk ten opzichte van jezelf? of verwacht je alleen oprechtheid van de ander? wat is nu eigenlijk…