Alle inzendingen van harry

De wolken spelen er hun spel met wind als kornuit Fluit vals door de kieren van nieuwbouw die op oud moet lijken Nieuwbouwwijken aan de rivier zorgen op terrassen voor stemming en vertier Het Ridderbier vloeit rijkelijk langs oevers lage wallen Hier weten rijkaards hun rijkdom 'in blik' uit te stallen ondergronds…

Maart roerde z'n staart wolken hingen boven de stad het hoofd zwaar Het is waar het weer is -zelfs door een weerman- onvoorspelbaar Wind speelde met licht venijn met jas en das ...tijd voor wanten De rondvaartboot zwaaide en zwenkte had slechts 'n handjevol klanten Maar voor mensen 'uit de provincie' 'beneden de grote…

De trein voerde ons naar de stad Maastricht Aan Boxmeer, Venlo,Roermond gingen we -in boemelvaart- voorbij Het was 'n zondag van regels geen maat van sores vrij We lieten ze links of rechts liggen zoals 'n gedicht: in grote lijnen nog niet uitgewerkt ....onafgemaakt Maar wel op het spoor.…

Als sterren tegen een lenteblauwe hemel Gewemel tussen takken neem ik waar De bloemen verkopen er hun zachte huid Wit,witter,witst deze sterren die de morgen overleven En ach wie raakt er niet betoverd door de Magnolia Stellata?…

Het is de zon heeft nog op laatste voet ....dat felle Zon die nagloeit dag die uitgaat als een kaars De maat vol nacht leidt tot inkeer tot bezinnen De morgen mag daarna van mij beginnen 'fris en fruitig' zoals Humberto Tan mij wil voorspellen.…

Ach,hij wilde bruggen bouwen bruggen slaan tussen hem en haar Zij zouden nimmer,nooit in het snelstromend water vallen? De lieve woorden pijlers de zoete zinnen stalen balken Hij leek -na jaren- ermee klaar maar de brug stond op begeven Het bleek de roest van zijn zwalken tussen het vrouwvolk dat wenkte en lonkte met…

Ik schrijf me neer als bomen door een zaag geveld Ik schrijf me neer 'k ben heer noch held Ik schrijf me zoveel keren neer de tel kwijtgeraakt Het schrijven heeft me dichter gemaakt dichter bij mezelf.…

Er valt iets af er valt veel af teveel Het afval wordt in vaten of zakken aan de straat gezet.... Met in onbruik en kapotte zaken hun ziel verloren Tweedehands en hergebruik kan me zoveel meer bekoren Gemak nonchalance maakt al van val afval Het zal me blijven storen zelfs..... als kunst.…

Langs grachten wandelde hij ook zij tas over haar schouder Binnenvaart was er stilgelegd gracht...een brakke sloot scheepvaart er morsdood Hij keek plots opzij vond haar jaren ouder De rimpels onder haar ogen in haar hals haar nek In een ver verleden had hij gezegd: 'Ik vertrek' Die harde woorden had hij ingeslikt en…

Het hek is van de dam niet hier... het staat er nog Het hek al stokoud maar de dagen nog niet zat Het hek houdt afstand tussen mens en dier Van rundvee en schaap de lange stoeten Het hek houdt veiligheid in het oog schrik voor schrikdraad Het is de dam die het water van de rivier niet toelaat Wij zijn toch allen bang…

Zij zei: 'houvast heb ik aan mijn geloof' ontstak bij schemer gewijde kaarsen Hij zei: 'voorwaar het is geen apekool dat ik beloof,het is het paradijs' Ik zei: 'je brengt me nu toch van de wijs,is aarde - nu niet ons paradijs de inlossing van beloften?'…

Langzamerhand vervaagt de prent van winter De sneeuwrand van winter door autoband gewist Een list van vorst niet voor de hand Ik heet de hazelaar welkom 'het eerste goud' van lente.…

Nog is het wachten op lente Houdt aarde haar grootste schatten -voor het menselijk oog- verborgen Bruin blad is van oude lentes kennen zucht,gekuch van 'n late vorst Misschien morgen, morgen mag ik.... lente verwachten?…

Als een loper ligt het pad hier uitgelegd De dichter heeft hiermee niets miszegd Hijzelf... is elke morgen wandelaar,loper Loopt uit puur plezier z'n ommetje Hult zich in nipt zonlicht grondmist, ochtenddauw Neemt het blauw van luchten waar Eindeloze luchten ook in naderend voorjaar.…

Het is rond: een week lang hebben we: -wat je noemt- een logeerhond Geen gesputter tegenspraak noch diep fronsen: zij komt bij ons logeren Laat nog op -ongekend- vroeg uit de veren met 'n hond is 't sportief ......verkeren laat je haar uit ze is uitgelaten Blaft vrolijk Springt hoog tegen ons lijf en leden op…

Ik zie je kijken in verten kijken Het zicht door ochtendzon in deze winterdag gebrand Op deze weg zijn wij -tenslotte- aangeland Wij wijken af van de kaart,kompas gebaande wegen Verlegen vroeg jij: 'loopt dit pad niet dood?'…

Nog laat Kerk haar spits zien het Woord Gods lezen Misschien een teken? vermaan van hemel? Maar het ge-orakel en gezemel is niet van de lucht Het Kerkvolk zucht schudt het moede hoofd Wie of wat.... wordt er anno 2015 nog geloofd?…

Stil ligt het landschap als voor het oprapen Stil ligt het landschap in vroeg zonlicht Aan zomen de wilgen,geknot waaks..maar zwijgzaam Wij zijn het die niet slapen.…

Misschien hoef ik me geen weg te banen Geen pad of steeg meer in te slaan Om lente met het blote oog te zoeken Misschien komt lente op m'n pad Ontmoet ik haar als ik langs veld en akker dwaal Van het seizoen de taal leer spreken.…

Nog torenen kerken uit verheffen zich boven dorp en stad Gaan ze prat op hun God 't kerkvolk -tezamen- knielt en knikt Er is gemikt op aards geluk en 'ín de eeuwigheid' Rest nog: een Amen.…

We willen sneeuw sneeuw op Kerst in het groen van spar We wensen meteen winter en zon op een winterdag We worden als herboren na het wandelen door sneeuw Spinrag -tussen takken- waarin druppels bevroren Druppels die vorst willen borgen in bessen rood Maar om de dooie dood van dooi kunnen we niet heen.…

Van dichtbij wil je ze zien de wolken zijn het de watten als op een kindertekening? Ook het blauw van lucht wil je zien aanraken met vingertoppen Je wilt je bestuurder,regisseur een God maken schepping aan je voeten Je wilt het schreeuwen van de daken: ruimte,'n ruimtereis wil ik beleven Want soms... is aarde zo…

De akker lijkt een spiegel door zon aangeraakt Ik wandel erlangs vertraag mijn pas ontdek in deze spiegel: verten.…

Het daglicht kan 't niet verdragen: Snode plannen gesmeed schiettuig kopen en ter hand genomen,afknallen Het rood kleuren van stoep en straat onschuldig bloed Boze opzet kwade wil in dromen die uit moeten komen Overvallen op klaarlichte dag hel op aarde Het mag.... mag........ niet meer nooit meer gebeuren…

Welkom heten ze ons welkom in hun dorp Welkom aan de slinger van de Maas Waarover ik me verbaas wie....welkom worden geheten? De wandelaars -die wandelend dromen- de berm slechts veilig voor z'n voeten De fietsers -die fietsend dromen- in de rug gereden door automobilisten als dagjesmensen Het is te wensen dat deze…

Langszij liggen ze vast liggen ze met knoop en mastworp Zeil en tuig in het vooronder de bibbers in 't hout Het is te hopen dat de scheepjes niet los raken,op drift door opstekende wind 'Mijn kind hierin wil ik je wiegen in mijn bootje' Maar wacht een goed seizoen waarin de zon aan kracht gewonnen Een briesje in de…

Wij zetten nu voorzichtig onze voeten in sneeuw neer Niet langer meer willen we uitglijden bot of been breken Wij zetten voorzichtig schoen voor schoen De prent,afdruk zegt wat over de maten van onze onderdanen Besneeuwde paden straten en lanen die wij belopen, begaan Na uitglijers zullen we gaan opstaan: standpunt, ponteneur…

'De wolken kan ik grijpen' zei ze 'Zorg,dat je het blauw niet beschadigt', zei ik 'Het blauw zegt iets van hemel' zei ze 'Ik begrijp 't' zei ik, keek teder naar haar op.…

Haar heb ik genood plaats te nemen op de bank Kieskeurig zag ik haar ogen dwalen over de geboden zitplaats Haar mond -gesloten- vond ze die troon ondermaats Van mijn stem de klank deed haar schroom overwinnen 'zet bij sneeuw of regen,deze zetel binnen' vroeg ze me -binnensmonds-.…

Het is een boom boom in een landschap in een winters landschap Wat ik snap is zijn eenzaamheid alleen,verlaten Weg,noch pad noch straten lopen naar hem toe of af Hij mag er zijn die boom een schitterend silhouet tegen winterhemel de takken,kroon vangnet van dromen Geef mij.... zulke bomen alleenstaand in het landschap…