jouw lichaam is helaas niet meer volmaakt
Er ligt een grote diepe schaduw overheen
Het leven heeft jou zichtbaar hard geraakt
Je houdt je groot maar voelt je vaak alleen
Je kunt niet meer wat je eerder graag deed
Je wilt het zo graag maar het lukt je niet
Het voelt vreselijk vreemd soms bijna wreed
Dan huil je stil en stiekem van verdriet…
Knerpend grintpad koud en kil
Marmeren stenen verweerd en stil
Treurwilgen langs een groene heg
Gestorven geliefden voor altijd weg
Rouwende mensen geheel ontdaan
Gebogen hoofden de ogen betraand
Eind van een leven het aardse bestaan
Alles voorbij waarom moest het zo gaan
Eeuwige rustplaats wachtend op niets
een laatste groet of is er toch…
Prachtig rode luchten
Langzaam gaat de dag
Zinkend zonder zuchten
Over in de koele nacht
Vier ogen vol ontzag gericht
Wachtend op wat komen gaat
De zon verliest haar felle licht
Slechts nog een dunne draad
Een dag als alle andere dagen
Miljoenen mensen keken reeds
met evenveel wensen als vragen
Niet beantwoord zoals steeds
Een dag…
Stil in de kamer bij de koude haard
langzaam donkert het om mij heen
De avond die lange schaduwen baart
Moeizaam priem ik er nog doorheen
Ik wil de dag nog niet verlaten
De warme zon de vrolijke vreugd
De drukte het gepraat op de straten
Het lawaai van de uitbundige jeugd
Toch wint het donker van het licht
Het komt op zijn vastgestelde…