Alle inzendingen van i

blonder dan roze kleur je de dag zing je de woorden zonder einde ben je alles in mij dat ik vergat lach je een lach om mijn mond ben ik het zijn in je ogen dat rozer dan blond sterren in de hemel zond…

alleen als in zonder zonder alleen te zijn ben ik zijn onze tranen alleen voor mij…

vallend zoals alleen jij sterren stralen kan laten ben ik ooit een engel vallend in nooit…

ver weg verder dan ik van jou onvatbaar omdat de rozen niet rood zijn in mijn hoofd de hemel onbeloofd is donker als de wereld omdraait als jij de as in mijn hart allang vergeten was…

voelen alsof als tijd verstilt en jij en ik vervreemd in elkaars ogen zien alsof het onmogelijke echt bestaat beslaat onze blik zoemen de rozen rode in ons hoofd alsof tijd tussen ons niet was en wij alleen maar zijn omdat ik denk dat ik bij jou ben en jij bij mij als wij eigenlijk als vreemden bij elkaar zijn…

en ontdekkende vreemde handen zacht strelen en tranen vallen zonder reden blijft mijn ziel verscholen mijn hart verward zonder naam blijf ik onbekend alleen zonder te weten ben ik waar jij bent…

duizend en meer gedoofde sterren geteld terwijl ik vergat vergat de maan te vertellen dat hij in mijn hart woont mij de hemel toont zonder iets te zeggen…

stil stilte te stil als de maan in mijn hart verscholen luistert naar woorden die zwijgend spreken…

in dromen verheven tot de graad van drie en elf overstijgen wij ons hart zijn wij voor even en stromen wij mee tot de fee die danst met wie ze danst de zee van tijd de cirkel bevrijdt…

op vermiste dagen zien ogen ogenschijnlijk niets zoeken handen tevergeefs naar het einde vol loos verlangen naar wat nog is in wat nooit was…

achter donkerrode manen versluieren sterren donkerzwart alsof we hier liggen zonder dat we zijn zonder de gratie van wie we waren donkerrood onbetekenend schijnen wij de maan in elkaars hart is donkerrood donkerzwart…

meer dan waar is beloven woorden als kussen adem in adem verandert als woorden in verlaten tijd landen zonder spijt…

mijn handen in je haar je handen om mijn gezicht als wij met ogen dicht landen in elkaars hart totdat alles eindig waar is mis ik jou vergeet jij mij wensen wij sterren in de nacht als wij zacht andere handen raken…

in het verhaal dat verdwaalt niet ophoudt ondanks het zout op mijn wang vergeten wij de jaloezie is de passie alsof niemand er toe doet kus je zoet overal maar vooral mijn ziel als ik voor je kniel vallend als een engel…

zes ogen kijken zien alleen zoals de maan zou willen lijken zes ogen blind voor het grijsblauw het iris van een kind twee ogen in haar echte zijn de pijn zonder de sterren de lach om haar mond zien diep van binnen hoe waar haar zijn is…

volle dagen als de maan de nacht omarmt en leegte overvalt in het stil als ik droom en wacht op de naam die mijn naam kent mijn hand neemt zoals ik die hand neem waarvan ik de grip in het donker blindelings herken…

gevoelloos geschreven zonder woorden eindeloos leeg vrij van banden bandeloos verloren zonder je hand in mijn huid je ziel in mijn hart je traan in mijn oog drogen tranen als was verstilt mijn huid jouw hand mijn hart in onze ziel…

in chaos vol geluid zie ik jou zeg ik geluidloos niets en voel ik tranen in vergeten ogen als ik in verloren tijd diep in duizend ogen kijk en doe alsof ik vergeet wat van mij blijft je ogen je handen je ziel op mijn huid onze woorden zonder geluid…

lege lange straten na uren praten zonder woorden leegte in hemel en hel overal geweest alleen dit feest dag was alles wat nog was en niet meer…… au…

woorden na woorden niet gezegd geschreven om te vergeten klinken door straten van onwaarheid alsof tijd niet is en wij verdwijnen in het niets omdat antwoord uit blijft in het donker klinkt jouw stem die me achtervolgt tot waar ik ben als ik liefde ontvang kus op mijn wang op mijn dij van opzij kijk jij naar mij als ik…….…

een stem niet van jou noch van mij fluistert stil als de maan kijkt terwijl wij zijn in licht dat schemert door het wit van het gordijn zeg het maar niemand die hoort hoe waar onze woorden zijn…

tijd vervliegt tot het tijd is en me kust kust zo diep vergeten woorden waarom wel of niet herinneren aan wie we waren kus me nog een keer kus me zo diep voordat we voorgoed vergeten en tijd ons niet meer ziet…

je naam verloren in de stilte van ogenblikken verlangen van vergeten letters vol gesleten verdriet vergeten namen in mijn hart zonder woorden wat zou ik je liefhebben als je me liet…

woorden zonder woorden spreken sprakeloos tegen warme adem in in tegengestelde richtingen kijken ogen onwetend zonder begin eindeloos verlangend tegen al het weten in zonder einde eindeloos dromend samen in eenzaamheid dromend van het begin…

lilablauw sluiert door ramen samen kijken donkere ogen tot ze mijn ziel beroeren handen mijn zijn tot in mijn denken mijn wezen lilablauw sluiert mijn hart licht licht lilablauwe lucht stroomt mijn kroon in mijn ogen glimlach om mijn mond om niets dan de herinnering het leven opent…

onder de waarheid onwaar onecht een illusie van gevoel die dacht waar te zijn wat blijft is en was de realiteit zoals zij boven huilt een meisje zo klein zo bang…

als ik weg ben verschoten in geuren van vergetelheid zwervend in liefde verloren zonder jouw handen strelend over mijn rug koud verdwaald zoekend in kussens ruikend naar lila sterren weg zwevend in de waarheid heb ik lief zo lief…

in vergeten onuitgesproken woorden ben ik bang voor de waarheid het is tijd, lief tijd om te gaan herinner mijn naam streel mijn rug als ik bang ben hou me vast als ik ga heb me lief als ik weg ben…

was je maar dichter in mij verder dan alles in mij verder verdwaald in mij zomaar hier dichter bij mij…

als ik je in de windstilte in de luwte zo stil vergeet lijkt het alsof na al die tijd tijd niet was terwijl gevoel beklijft als zij zachtjes roept herinner ik en vergeet…