Alle inzendingen van j.m.hofman

als ik om mij heen kijk, sta dan even stil, hoe ik het verleden ontwijk, niets van die tijd weten wil, mijn jeugd die herinnering duurt een seconde, al mijn dromen gebouwd op los zand, heel mijn leven wat een zonde, een laatbloeier zonder verstand, als ik om mij heen kijk, tevreden met alles om mij heen, voel ik mij werkelijk heel rijk…

elke morgen om half acht, komt hij mij begroeten, half slapend van de nacht, voel ik hem snuffelen aan mijn voeten, na een grote stoeipartij, stap ik klaarwakker uit bed, mijn vriend kwispelt blij, als ik hem op de grond heb gezet, samen op weg naar de wc, hij is altijd nieuwsgierig, overal doet mijn vriend aan mee, en ik? ik vind het…

al is iedereen er op tegen, dat ik blijven wil bij jou, jij bent voor mij een zegen, oprecht en trouw, al waarschuwen ze van alle kanten om mij heen, dit is toch niets voor jou, dan nog laat ik jou echt niet alleen, want jij verdrijft in mij alle kou, al blijven al mijn kennissen weg, komt er niemand meer aan mijn deur, dat is dan jammer…

jouw mooie blinkende ogen, verraden jouw nog mooiere ziel, alles in jou laat mij nog steeds geloven, de reden waarom ik voor jou viel, schat die ene dag in mijn leven, toen jij mij voor het eerst had gekust, heeft mij zoveel, ja zoveel kracht gegeven, het bracht mij innerlijke rust, de vrede in mijn hart, liefste die ik door jou had gekregen…

jij hebt mij verloren, er is geen weg meer terug, ik wil niet meer bij jou horen, dus vergeet mij maar vlug, leef je eigen leven, zo zou het moeten zijn, maar jij blijft je energie weggeven, aan verkeerde dingen en dat doet pijn, hoe kun jij zeggen, ik hou zo van jou, hoe wil jij jezelf uitleggen, ik ben mijzelf eeuwig trouw, jouw…

ik zit en doe mijn ogen dicht, wat zal de toekomst geven, ik denk aan de lijnen op jouw gezicht, die lijnen vertellen veel over jouw leven. mijn gevoel laat ik gaan, ieder heeft zijn eigen verleden, maar wat ons ook is aangedaan, samen moeten wij op weg naar het heden. teveel tijd is er al verloren, misschien heeft het zo moeten zijn,…

vanmorgen blafte jij nog, kwispelde met je staart, jij was ziek, maar toch, jij was mij nog zoveel waard, niets kon de dierenarts nog bereiken, de ziekte zat door heel jou lijf, met je ogen liet jij mij zo vaak blijken, baas ik ga niet nee ik blijf, maar de spuit van die dag, daardoor ben jij dan toch gegaan, het leek wel of jij zei toe…

ik dacht ik vergeet jouw lach, ik dacht ik vergeet jouw bestaan, ik dacht ik vergeet gewoon wat ik in jou zag, maar ik weet beter nu ik jou daar weer zie staan, ik dacht die heeft alles om zich heen, die heeft alles al gedaan, maar jij voelt je van binnen zo koud en alleen, jij hebt maar een eenzaam bestaan, ach ja jij staat daar als een…

diep van binnen weet jij heel goed, dat jij hem moet vergeten, naar voren kijken dat moet, weg met het verleden, jij ja jij weet heel goed, dat jij haar moet laten gaan, naar voren kijken dat moet, jij zult op eigen benen moeten staan, maar mijn god voor beiden doet dat pijn, pijn om alles te moeten laten varen, want samen was het ook…

deze woorden wil ik schrijven, deze woorden doen wat pijn, wij kunnen niet bij elkaar blijven, jouw familie laat jou nooit gelukkig zijn, voor jezelf kiezen is een gewoon zaak, daarin maakte ik fout op fout, mijn woorden waren te vaak raak, al liet hun mijn gezegde werkelijk koud, van jou houden is toch heel gewoon, dat respect hadden ze…

de tijd gaat vandaag heel traag, langzaam gaan de minuten voorbij, mijn hoofd zit vol met die ene vraag, wanneer kom je nu bij mij, auto's komen fietsers gaan, mensen lopen gehaast op straat, de tijd lijkt hier echt stil te staan, maar mij is het allemaal waard, daar ben jij dan, de liefde van mijn leven, eindelijk sluit ik mijn armen…

ik lees deze regel door mijn ogen, ik lees wat er staat geschreven, ik kan het haast niet geloven, maar ik ga het innerlijk herbeleven, respect....leerden wij in onze jeugd, respect voor een ieder om ons heen, zelfs iemand die nooit heeft gedeugd, liet respect hem of haar niet alleen, toch, toch gaat alle respect veranderen, we moorden…

mijn droomvrouw dat ben jij, de vrouw van mijn leven, met jou ben ik gewoon heel blij, je laat mij van geluk weer zweven, mijn wonder dat ben jij, het voelt goed om gelukkig te zijn, jij bent alles voor mij, bij jou voel ik mij fijn, dus ik hoop mijn schat, dat het ook zo voelt voor jou, dat ondanks het verleden wat jij had, ik jou weer…

ik geef niemand mijn aandacht, vandaag zal het zo moeten zijn, jij komt waar ik al dagen op wacht, mijn gevoelens zijn zo fijn, bij jou verdwijnt mijn soberheid, bij jou ga ik helemaal bloeien, bij jou kan ik mijn ei echt kwijt, ja jij laat mij weer groeien, ach er was een tijd dat ik niet meer kon, maar jij prikte zo door mijn problemen…

op 14 februari elk jaar is het valentijn, ook voor jou mijn schat, op deze dag willen we extra samenzijn, pratend over wat we zoal hebben gehad, nog steeds als ik in je ogen kijk, denk ik bij mijn eigen, tjonge wat ben ik toch rijk, sinds ik dit lief mens heb kunnen krijgen, jij betekent zoveel mijn lief, mijn pen kan het moeilijk omschrijven…

lege ogen,een grauw gezicht, gebogen over afval, geen enkele toekomst in zicht, levend tussen schip en wal, geen luxe om ze heen, geen fatsoenlijk onderdak, zo leven ze eenzaam en alleen, leren geen enkel vak, ze hoeven geen bleu-ray player of video, een magnetron laat ze koud, ze hoeven ook geen audio, alleen iemand die van hun houdt…

al die angstige uren, wekenlang onzekerheid, verstikt door al die muren, nee we hebben geen spijt, want jij was zo bemind, jij was ons verlangen, jij...ons lieve kind, door onze liefde negen maanden gevangen, nu jij ons meisje mag zijn, een wonder wat ons mocht overkomen, vergeten wij alle ellende en pijn, vergeten wij alle angstdromen…

als ik aan je denk, gaat mijn hart sneller kloppen, ben verward, ik kan het gevoel maar niet stoppen, word warm van binnen, zou je graag beminnen, kan het niet geloven, dit gevoel gaat mij te boven, ik weet niet wat ik met mijn gevoelens moet, erover praten doet me goed, denk nog steeds aan die dag, dat ik jou voor het eerst zag, mijn eerste…

eindelijk daar was jij dan mijn lieveling, nu mag ik laten merken wat ik voel, complimenteuze opmerkingen over je prachtige ring, veranderde al een heleboel, rustig gingen we praten over de jaren, een rugzak hebben we allebei, we bleven elkaar in de ogen staren, daarmee voelden wij ons even vrij, vrij van de wereld en de zorgen, vrij van…

mijn gedachten zitten bij jou, al zijn wij kilometers uit elkaar, weet dat ik van je hou, je heel erg mis dat is waar, maar vandaag is alles zo koud, er staan muren tussen ons in, vandaag zeg ik niet dat ik van je houd, voor mij heeft dat geen enkele zin, zomaar woorden om niets, zomaar een hart vol smart, de gedachten waar jij voor kiest…

ik kan jou niet verstaan, want ik hoor jouw stem niet, maar ook jouw leven is gegaan, met vallen, opstaan en verdriet, kijk naar buiten, kijk daar, de zon, oh en kijk, die vlieg op jouw ruiten, ik wilde dat ik die even wezen kon, dan zou ik kunnen horen mijn lief mens, waarom, waarom jouw hart soms huilt, dan wist ik jouw aller diepste…

daar zit jij dan, voorgoed afgeschreven, iets zette jouw carrière stop, daar zit jij dan, voorgoed uitgestreden, jij voelt jezelf waardeloos en bent doodop, toch zie jij na al deze moeilijke dagen, dat de zon ook voor jou nog steeds schijnt, er komen antwoorden op al jouw innerlijke vragen, en al jouw somberheid verdwijnt, kijk eens om je…

niemand weet wat ik van jou moet pikken, niemand ziet wat voor tiran jij kunt zijn, niemand weet wat ik van jou moet slikken, nee niemand ziet aan de binnenkant van mij mijn pijn, maar het universum kent jouw daden, daarom vind ik steeds weer de kracht, en ondanks alles blijven wij kameraden, want ik bezwijk nog steeds als jij lacht, ach…