Alle inzendingen van jan

schuifelend zoekt zij de vrijheid die niet bestaat, alle deuren dicht…

Het denken dat gedachten niet bij toeval ontstaan. Het je afvragen waarom toeval bestaat, als het geen invloed heeft op het denken. Het weerleggen van de idee dat gedachten niet toevallig zijn, want. Het je erbij neerleggen dat dit niet per toeval is gedacht. Het in het midden laten hoe het zit en het toeval er buiten laten.…

Zij was zo tenger dat het wijd gewaad Haar eerder hulpeloos dan groter maakte, Zo kinderlijk alsof het smal gelaat Onder de zware wrong zopas ontwaakte. Maar toen de fluiten gilden, de trommen trilden En gong bonsde, wierp zij zich in de strijd; ’t Was of zij even aarzelde, even rilde, En toen – een ruk, een zwaai, zij was bevrijd. Als een…

Hij wacht op een meisje als op de trein. Hij ziet ze komen, hij ziet ze gaan. Nooit komt hij ergens anders aan. 04-12-2005…

Waak op, waak op, Jeruzalem, Hij komt, Hij komt, verhef uw stem, uw Koning rijdt uw poorten in, God geeft in Hem een nieuw begin. U, Koning, Die de stad begroet; bij elke stap die 't lastdier doet wordt Sions vrede achterhaald, door U de hoogste tol betaald. U die gezalfd bent tot de dood; zij prijzen U om werk en brood, maar breken…

Ali opent de deuren van zijn rijdende moskee. Welkom bezoeker: ‘Salam alaikum’. Als een jonge gelovige demonstreert hij zijn kunnen: Kan ik u helpen? Gaat het goed met u? Stapt u maar in, wij brengen u waar uw bestemming: de koemarkt, het centraal station, het kruisplein, Holy, de hemel? Rotterdam is een fijne stad (ook zonder mij). Ik ben…

Het kraaien van de vroege haan roept heel wat bij hem wakker; heldhaftig op de bressen staan, meer dan de anderen vooraan, een ogenblik van stil vermaan bij 't bankroet van zijn klein bestaan, het kraaien van de vroege haan roept heel wat bij hem wakker; zifting van tarwe uit de akker, de meester wijst de route aan, Hij laat geen rots aan…

Je zult maar bij het kruishout staan en daar je meester dood zien bloeden, gevangen in je eigen waan; waar haal je nog de moed vandaan om als discipel voort te gaan, je zult maar bij het kruishout staan en daar je meester dood zien bloeden, als zó de storm om ons zou woeden zou 't ons niet beter zijn vergaan, o God, geef ons de richting aan…

Angst. Die brug te smal. Krijg me er niet over. Met geen paard. En denken aan. Nee, niet. Ik blijft. Naar huis. Nacht in bed. Zweet breekt uit. Ik is bang. Voor de dood, halfzware shag. Ik wil niet roken. Doet licht aan. Herinner. De man aan de muur. Mik de jager. Schiet. Met duim en wijsvinger. Zo. Je bent dood. Jager, jagger, staat…

De wind draagt door de velden, de roep van de heraut: het Lam heeft overwonnen, zijn tempel opgebouwd. Vanuit de nacht geboren, de glorie van het licht, de wereld zal het horen, geen graf blijft eeuwig dicht. Zie 't licht van Gods genade, de dag breekt stralend aan, de Koning treedt naar buiten, de Heer is opgestaan. Die als uit stof…

Op uitnodiging van de koning kwamen ze langs: armoedzaaiers, geluksvogels, betweters, dichters, huisvrouwen, vlinders van de Waarheid. En ze aten, dronken, zongen de woorden uit hun longen, praatten, lachten, zwegen, deden de ogen dicht, omdat ze deze niet geloofden. Na afloop verlieten ze het paleis met de gedachte dat alles een droom…

Uit aardedonker eeuwig woord "het is volbracht" ik kom tot leven…

Uw liefde raakt hun diep bestaan en breekt hun sterke trotse waan, wie dient moet op de knieën gaan, de grootste wordt de minste, U droogt de voeten met uw kleed, zodat wie aanligt nooit vergeet, dat U met and're maten meet, wie meerder is gaat dienen, U geeft de weg met water aan, maar die gereinigd zullen gaan, wast U met bloed het…

Dit is uw ure, 's vijands waan, in stokken en in zwaarden breekt al hun haat zich eind'lijk baan, de heiligen ontaarden, de beker moet gedronken zijn, o onafwendbaar lijden, een judaskus als bitt're wijn, U wilt van schuld bevrijden, zij allen vluchten van U heen, geen troon is hen gebleven, die eenzaam is wordt meer alleen, zó is…

Leef, jonge rank, op 't hartebloed van d'oude stam, geteisterd door de tijden, ontleen je kracht aan wie je voedt en groei je volheid tegemoet, de landman die zijn ronde doet, verwacht de vrucht in overvloed, leef, jonge rank, op 't hartebloed van d'oude stam, geteisterd door de tijden, draag voller vrucht door meerder lijden, het snoeimes…

vrouw; volumineus qua omvang en stemgeluid, mag ik uw aandacht?…

de kinderen komen en brengen mij straks naar huis, zou het? weet zij veel…

Iemand speelt gitaar. Niks bijzonders? Jawel, hij kan niet spelen. Hoe bedoel je? Kijk, hij heeft maar één arm. Wat een geluk dat hij met één arm: een hele kunst. Ja, maar het klinkt niet. Dat zeg jij. Toch, vergeleken met mijn spel. Speel jij dan gitaar? Nee, maar ik heb wel twee armen. ----------------------------------------…

behoefte aan zacht, het beertje slaapt aan haar borst, een licht in de nacht…

Het open graf staat als een monument dat leven tot z'n recht laat komen, al wacht onder dit firmament de vijand die zijn tijden kent met open armen het moment; de afbraak van de aardse tent, het open graf staat als een monument dat leven tot z'n recht laat komen, Gods kinderen uit stof genomen: in Christus staan zij op in één moment, de…

Het hoofd gebogen, -in strijd met het verleden- nog autoriteit…

Stenen zo geordend dat je er overheen kunt lopen. Welke kant uit bepaalt een wegenwachter. Zijn wijzer wijst je welke weg en welke weg. Stenen dragen het gevolg van overwegen zo geordend dat een route ontstaat. Ik hier. Jij weg. 02-03-2006…

Het licht op de Kolk wiegt langzaam naar rechts op golfjes van wind over water. Er hangt wel een wolk maar toch zie ik slechts dat wandelend licht steeds wat verder en later.…

hij drijft nog handel -de prijzen zijn slecht vandaag- de gang is veemarkt…

wit dekt wat grauw is, dat moet te denken geven, de wereld leeft door…

laatste station, hoezo op dood spoor beland? vervolg: hemelvaart…

Gehuld in mijn scharlakenrood, kom ik bij zilver en bij linnen uw liefde tegen in mijn nood, ik eet en drink bij wit en rood, in U mijn Heer, mijn zonden dood, genade licht uit wijn en brood. Gehuld in mijn scharlakenrood, weet ik bij zilver en bij linnen; een zondaar mag opnieuw beginnen. In 't rode bloed dat U vergoot, wast U mijn kleren…

Ruig balkhout kruiselings verbonden, mijn naakte schande opgericht door wreden die hun vak verstonden, het lasteren niet laten konden, in dobbelspel hun vreugde vonden; mijn wereld Heer, mijn schuld, mijn zonden. Ruig balkhout kruiselings verbonden, mijn naakte schande opgericht, mijn zwart bestaan in 't volle licht, uw liefde straalt door…

Voor Yehudi Menuhin Violen zingen de ruimte vol en kleuren klimmen omhoog langs pilaren. Een wind uit de bergen fluit gierend en dol op een warme middag van zingende snaren. Een statige, kleine, wat grijzige man speelt Bach met zijn vredige verende klanken. De kerk wordt heel licht en kijk eens hoe dan zélfs stenen vergroeien tot volrijpe…

Dit wachten heeft een naam. Het is een soort zitten op een bankje, boven op een duin. En dan: turen in de verte, kijken naar de hemel, turen in de verte. Een blik op het horloge getuigt van optimisme over. Er klinkt getoeter. Een schip, een schip met een anker. Oh, teken van. Dit is een test, een toets, een oefening in geduld. Zou…