Alle inzendingen van kristine wauters

Een toevallige aanraking resulteerde in vuur en vlammen Bloedheet onder onze voeten, ook elders. Subtiel aanvoelen en aftasten; ergens zo raak Gelijkgestelde zielen wel niet compleet. Grassprietjes, onze volle maan en nog veel meer Jij volgde jouw instincten, bleef achter in koele kilte. Voelsprietjes mijn Engeltje, wat had ik je toch graag…

Bruine ogen treffen zwoel priemend mijn groene Ogen dansend en bruisend in een meeslepende tango. Spel van kleuren, passie en kolkende hitte Onze ogen alle kleuren van de regenboog, zo hoog. Spetterend en vol betovering Aanzwellend tot de machtigste intiemste explosie. Tranen vloeien.…

Slaapdronken op blote voeten living in Lieflijk opent zij piepkleine oogjes Dan zo tevreden kronklend, spinnend en krabbend in mijn oude pull. Snel overeind me voor de voeten lopend. Het zachte wollen poezelige spul gaat met mijn hart aan de haal Verleidt me heerlijk, wat een feestelijk onthaal. Likjes, streeltjes kortom weer grote liefde…

Er zulke behoefte aan; een kus, lik of aai Gemis dat zo leeg en broos aanvoelt. Hand zacht strelend mijn lange lokken Arm losjes om me heen. Genegenheid die woorden overbodig maakt Krachten opwekt die bergen kunnen verzetten. Dan weet ik het weer helder en zeker Ik mag me vrouw noemen, ten voeten uit. Wat een prachtige naam.…

Drank, gewoon een zeer moeilijk te temmen beest. Gluiperige en gewiekste moordenaar. Er persoonlijk tegen gevochten, mijn klauwen wijd open Bloed, zweet en tranen, wees maar zeker. Net twee zeer lieve lotgenootjes zien kreperen aan de troep Een zachte en serene uittocht is heel wat anders. Lieve aardige luitjes, nog erg jong Dat is dan…

Gemarteld en gepijnigd naar lijf en ziel Onzekerheid, heftige ingrepen en bakken medicatie Chagrijn hen onbekend Empathie is zelfs hun grote troef Erg trots op al onze helden en heldinnen...…

Zin je op te peuzelen Uitgehongerd Lief lijf koesteren Haren verstrengeld Begeerte wordt waanzin Uitgehongerd.…

Geen rijkelijke peperdure feesttafels dit jaar Noch franjes, glitter of onbetaalbare geschenken Blij zingend in lief en knus huisje mijn Waar het zalig toeven is Bolle roze wangen van intense tevredenheid Genietend van gezinsgeluk en oh, zo gelukkig mogen wezen Knagende schuldgevoelens die me op de vlucht joegen weggeëbd Op gezegende leeftijd…

Vrede en Liefde, deze woorden worden 't vaakst verkracht Elkaar verminken als klauwende arenden 't Wordt me een potje Druk, druk, druk Zielige uitvlucht om lam toe te kijken Sensatiebelust wordt haast elk menselijk wezen Theelepeltje empathie en zorgelijk luisterend oor Lieverds, voor dat laatste GA ik hoor Wrok en wrevel net als haat…

't Zou het einde zijn van de regenboog Nooit meer helle sterren of de gloed van de volle maan Alles vervuld met honende holle lach Ree of vos, duif of vlinder zouden niet langer bestaan Gedaan met universum en dans of droom Peutertjes zachtjes huilend in een klein hoekje Eb en vloed weg, dof en killig Geen prachtig tapijt meer van rode en rosse…

Verhuis en tal van aanpassingen ooit gepland De tijd verstreek zo ras, me wanend in een vreemd land. Zo intens blij thuis te komen Weer tijd om te dromen zonder schromen. Laaiende passies borrelen en koken spetterend fel Luid kloppend hart bonst voor het knapste spel. Beginnend kersvers leven bruist heftig in geroerde ziel Kolkende emoties…

Gekleineerd, vertrapt, verstikt Sinds 40 jaar je edele delen onderdanig gelikt. Het is nu of nooit om weg te gaan. Of 't is echt met mij gedaan. De voetveeg hoort steevast op de grond 'k Werd rotter behandeld als een straathond. Te vaak toegegeven, nog ergens wat liefde Al was ze zo vaak nergens te vinden... Niemand hoort heden slavin…

Een hele periode terug lukte het me niet zo best Van lieve tante kreeg ik erg veel steun, ze verzond me deze tekst. Je afkomst kies je niet, je toekomst wel. Mijn ouders benaderden de perfectie; ik werd nooit rot verwend. Strenge scholen bezocht, basis werd gekend. Opgegroeid in een warm nest, dat haalt heden een krantenkop Papa en mama…

Je zo weinig mogen vertellen, want je bent die sleur zo moe Vaak is het dus verzwijgen of wat faken, ach zo komt het niet echt goed. Jij was steeds mijn steun of meer nog mijn grote toeverlaat Het respect voor je primeert wel geen excuus voor domme praat. Fake it till you make it; doorgaans boekt het resultaat Dat zo gekende faken, bij mijn…