Alle inzendingen van marijke

Als je het kleine niet ziet ontdek je nooit het grote geheel…

Als je de spelregels van het leven begrijpt ben je altijd gelukkig…

Speel het spel van de liefde en laat je meevoeren op het ritme van de Bolero van Ravel die teder frivool zinnelijk is en fel want met een beetje fantasie en het hemelse ritme in fortissimo haal je glansrijk de eindstreep wel met een zinderend aaaah... en ooooh...…

Muziek is de gevoelige snaar die je hart altijd raakt…

Een mens kan zich altijd koesteren aan de schoonheid van de herinnering…

Op bevel van mooie en liefdevolle gedachten wordt het lichaam bekleed met jeugd en schoonheid…

Als men zijn eigen web goed spint ben je altijd veilig…

De natuur heeft geen verf nodig om te kleuren zij is mooi van zichzelf…

Jij schitterende vlinder je streek neer op de rand van m'n balkon Met trillend gespreide vleugels je heel even koesterend aan de stralen van de zon je ragfijne vleugels gingen langzaam dicht toen vloog je weg de vrijheid tegemoet en liet je een glimlach achter op m'n gezicht mooie vlinder je te aanschouwen deed me goed…

Alles begint met een gedachte behalve in de natuur want zij IS...…

Ieder mens verlangt zo nu en dan naar bezinning en rust in de hecktiek van het bestaan ons vaak niet van stilte bewust doe dan de ogen dicht laat alles gaan laat alles los wat wit is en zwart en daal eens diep in je hart loop in gedachten door een sprookjesachtig bos ga met jezelf in dialoog ontdek de kleuren van je eigen regenboog…

Als liefde onze gids is in het labyrint van ons bestaan dan zullen we nooit verdwalen…

De dag begint in stille omgang met het licht in vrede met jezelf en met het eigen zijn Vandaag weer vreugde en plezier leven vanuit het nu vanuit hier…

Verlangens zijn de draden van ons eigen web die we weerspiegeld willen zien in werkelijkheid met hoofd hart en gevoel…

Er zijn vogels die je niet gevangen moet zetten in een kooi vanwege de schoonheid van hun verentooi…

De mooiste make-up is een glimlach op je gezicht…

Als de zon haar stralen heeft verzacht en de uitbundigheid van de dag is verstomd en weer een dag is weggekust geven de bomen met hun onbeweeglijk blad een oase van rust en de nacht alle lief en leed meeneemt in onze dromen wachtend op een nieuwe dag die ons weer jubelend zal verwelkomen…

Met onuitwisbare herinneringen gedachten en diepe gevoelens in gevleugelde woorden met passie geschreven virtueel neergezet breng ik een ode aan hen die door bezieling gedreven alle prachtige en ontroerende gedichten hebben geschreven maar ook de mensen achter de schermen die ze hebben geplaatst dat vergat ik haast want www.gedichten.nl…

Ultieme vrijheid bereik je met een open geest…

Ik loop al heel wat seizoenen mee op deze aard' en heb dan ook heel wat schatten vergaard de een met wat minder tooi maar de meeste zijn waardevol en mooi Die schatkamer is van mij Ik deel hem met iedereen die mij lief is en dat maakt me blij…

Die dag stopte je hart met kloppen en ik je moest afstaan aan de dood Er was geen God die jou bescherming bood Nu stijg je boven alle dingen uit in de onaanraakbare oneindigheid Die dag reis je met me mee in m'n hoofd en in m'n dromen tot ook mijn zijn is gedoofd en we elkaar op een dag toch weer tegen zullen komen?…

Het is met ogen net als met de zee aan de oppervlakte zie je de diepte niet…

Jouw woorden gevangen in het virtuele vlak door schijn omgeven jouw vingers sturen foute woorden uit de chaos van je brein met een klik sluit ik af met het besef dat je een fata morgana bleek te zijn…

Je bent al zo lang bij me weg En ik weet het nog zo goed Hoe je hand voelde Hoe je gezicht voelde Je reuk….. Ik denk nog zo vaak aan je Betrap me op een traan Die dan altijd komt Elke keer als ik aan je denk Mis ik je….. Twee jaar na jouw dood Werd ze geboren Mijn kleine meid Precies op jouw sterfdag Ze leek zoveel op jou….. Was…

Er is een tijd van komen er is een tijd van gaan die tijd is nu gekomen en laten we een traan het pad is gelopen de horizon bereikt je ziel meegenomen op de vleugels van de wind Lieve Dora, moge je ziel in vrede leven en rust zacht want de herinnering aan jou blijft bij ons dag en nacht in memoriam Dora van Kampen 28 april 2008…

Soms op dagen vol met regen Kom je opeens iemand tegen Met iets wat je raakt al is het nog zo klein Maar het vult Zo'n dag met zonneschijn…

Liefde is als een vallende waterval Als de gouden stralen van de zon Liefde is als een helder kristal Als de verse grassprietjes van het gazon Liefde is als de prachtigste vlinders Liefde... is eindeloos…

Het leven is mooi Maar sommige mensen leven als een vogel in een gouden kooi Vrij, maar toch gevangen Ze hebben alles wat ze nodig hebben Een huis, voedsel, vrienden en familie Maar ze zijn nooit echt vrij Vrij om te doen wat ze zelf willen Vrij om te zijn wie ze zijn En dat geldt soms ook voor mij...…

Mijn eerste Valentijn zonder jou En dat terwijl ik nog zoveel van je hou Negentien jaar lief en leed Totdat je deze afschuwelijke daad deed Je koos voor een andere vrouw En mij restte enkel rouw Maar ik trotseer jou met een lach Voor mij bestaat alleen even dit jaar geen Valentijnsdag...…

Ik wil nu even niets niets meer van je horen ik wil alleen alleen verder Verder zonder jou jouw liefde is weg weg van hier hier wil ik niet meer blijven Blijven doet zo’n pijn pijn heb ik genoeg gevoeld gevoeld hoe je zei zij is t nu voor mij Mij, ik heb je niet meer nodig nodig om te weten weten om te beseffen beseffen dat alles…