Alle inzendingen van michelle

Op de houten tafel zit het kind Gekleed in haar blauwe broek, Vragend kijkt het om zich heen, Net las zij nog haar boek, Haar boek over een gezin, Dat samen op vakantie is, Dat is toch hetgeen Wat ik erg mis, Ze zit erg hoog, Haar voeten raken niet de grond, Maar toch voelt ze zich zo laag, Door diegene die haar aanstaren, Voor haar staan…

Zolang ik er woonde, leek alles hetzelfde Zolang ik niet weg hoefde, bleef dit hetzelfde Kijkend naar boven, zag ik nieuw licht Kijkend naar boven, kreeg ik een nieuw inzicht Ooit zit ik daar, boven in de hemel Ooit zit ik daar, achter de sterrenhemel Nu ben ik hierboven, kijkend naar beneden Nu ben ik hierboven, met een reden God liet mij zien…

Ongelukkig, ontevreden, niet helemaal in mijn sas. Verdwaald in de zoektocht naar het meisje dat ik ooit was. Ik ben nu al zo lang op zoek. Het voelt als een doolhof zonder end. En het ergste is om te beseffen, dat je jezelf op dit moment niet kent. Het meisje van toen was altijd zo vrolijk en spontaan. Vol ideeën en plannen. Ze kon de…

Soms verlies je iemand, Terwijl je het niet verwacht. Dat jij denkt: hij heeft na die tijd veel moed. En dan ineens verliest hij zijn macht. Macht over zijn eigen leven. En iedereen probeerde hem nog wat te geven. Maar helaas niks redde hem nog om te blijven leven. Het leven is nu eenmaal nemen en geven. Maar waarom juist de goede mensen? Die…

Ik ben al jaren op reis, zonder eindbestemming. Ik ben mijn leven begonnen, zonder enig doel. Ik ben alles gaan verkennen, en nieuwe dingen gaan ontdekken. En elke keer als ik iets leerde, gaf mij dat   een fijn gevoel. Nu enige jaren later, en een berg ervaringen rijker Vraag ik mij af wat het leven is. Wat wil ik bereiken? Hoe wil ik daar…

Ik zie een meisje, stil en alleen. Ik zie een meisje dat zich afvraagt “waar moet ik heen”. Ik zie een meisje hopeloos alleen. Dat meisje, dat bij haar familie verdween. Niet omdat ze het slecht had, niet omdat ze dingen vergat. Pijn vanbinnen, niet van buiten. Tot ze haar deuren sloot. Voor haar vrienden een scheldwoord, voor haar…

In de lente Zie ik je staan. Maar in de herfst Ben je al weer vergaan. Stil, muisstil als de wind. Maar dan plotseling Hoor je weer een kind Zoekend naar de ouders. Zouden ze daar ooit nog staan? Wachten of je ze ooit nog ziet. Je hart vol verdriet. En jij, jij bent nu alleen Met niemand om je heen. Zo eenzaam, Zo alleen. Denkend aan…

'Ik hou van jou' is wat je tegen mij zei Ik hou van jou en dan voelde ik me zó blij. 'Ik hou van jou' is wat ik dan terug fluisterde Ik hou van jou en ik was blij want jij luisterde. 'Ik hou van jou' is wat je nu tegen een ander zegt Ik hou van jou en zij gelooft het echt. 'Ik hou van jou' hoor ik jou vaker tegen iemand zeggen…

Je zult het vast wel herkennen. Je durft het niet goed te bekennen maar één ding is zeker, je bent helemaal weg van hem. Je vindt alles leuk aan hem, zijn ogen, zijn lach en z'n stem. Je gaat slapen, en word wakker met hem in je hoofd. Vriendinnen zeggen dat hij je ook leuk vindt, maar dit niet iets wat jij gelooft. Maar die gedachte…

Maak je niet druk, maak je geen zorgen. Vandaag heb je verprutst maar er is nog een morgen. Het maakt niet uit, je heb nog een heel leven. Er is nog een toekomst te gaan om je voor 100 procent te geven.…

Het is, mijn keuze. Mijn mening, die telt. Doen, wat ik wil. Laten zien, hoe ik het zou doen. Anderen, een kans geven. Hun keuzes, respecteren. Luisteren, naar hun mening. Nadenken, waarom ze iets doen. Samen, zoeken naar een oplossing. Vrijheid, beperkt.…

Ik zoek naar woorden, voel me verloren. Ik zoek naar woorden, de kreten smoren. Ik zoek naar woorden, voel me verdoofd. Ik zoek naar woorden, van geluid beroofd. Ik zoek naar woorden, maar vind ze niet. Er zijn geen woorden voor intens verdriet.…

De woede, die je voelt door 'n ander geeft precies aan hoe ver je over je eigen grens heen bent gegaan.…

Op de weg van al je dromen, wacht aan ‘t eind een paradijs. Door je kracht zal jij er komen, al is het, soms, een lange reis.…

ik sta voor mijn kleding kast en denk; wat moet ik nu weer aan?! Dan zou ik liever weg willen gaan. Maar dan denk ik:wat maakt kleding nou uit sommige mensen zijn zelfs te arm voor een beschuit…

Ondanks die blik in jouw ogen, waarmee je schijn me bedriegt, Blijf ik in je geloven, wanneer je glashard tegen me liegt. Ondanks die blik in jouw ogen waarmee je mij ontwijkt Blijf ik in je geloven, wanneer je ‘n vreemde voor me lijkt. Ondanks die blik in jouw ogen waarmee de realiteit ontwaakt, Blijf ik in je geloven, wanneer…

Laat een mens gelukkig zijn. Laat hem in zijn waarde, want wat had de wereld er mooi uit kunnen zien. Als we elkaar bespaarden. Wanneer laten we elkaar met rust? Wanneer gaan we de medemens respecteren? Wanneer gaan we luisteren naar elkaar? Want van iedereen valt er wat te leren. De spullen worden steeds duurder. Want alles draait om geld…

Zien hoe het gebeuren zal, met open ogen en handen toe. Smekende ogen, zwetende handen. Hopen dat het veranderen zal. Alles moet anders, niks hetzelfde. Verandering is van groot belang. Zien hoe het gebeuren zal, met open ogen en handen toe. Smekende ogen, zwetende handen. Tranen op mijn wangen. Dwalende geest. En de grote vraag: Hoe?…

Als het einde in het zicht is en de waarheid aan het licht is Als de laatste slag heeft geslagen Kan ik deze last nog dragen? alleen de sterkste blijft bestaan blijf maar bij me als we vergaan we zijn slechts een schaduw op de muur we zijn aan het spelen met het vuur ik ben degene die blijft leven alles wat ik heb dat zal ik geven ik…

wat is huilen? is het een teken van verdriet. of wil het zeggen: vergeet dit moment niet. een traan rolt over mijn wang. ik filosofeer over dit moment. Duurt mijn verdriet nog lang? Ik ben er niet één die voor verdriet wegrent. Ik wil niet verdrietig zijn, Ik wil m'n blijheid kunnen tonen, laat mij verlost zijn van de pijn dan zal ik mezelf…

Het was zondagavond laat in de avondgloed. We waren aan het praten zonder onderwerp zonder reden Zoals we elke dag al deden. Maar dit keer .. ik weet het nog zo goed. Ik probeerde te onthouden te luisteren naar wat je zei Maar steeds keek ik naar je ogen en je glimlach Die lach die ik toen voor het eerst zag En die …lach die was voor mij…

De hemel kleurt raar Er hangt iets in de lucht Wolken verschuiven, dreigen gevaar Veilig binnen kijk ik naar buiten Bewonder de kracht Gekletter van water, tegen de ruiten Het is donker, dan weer licht Ik geniet volop Van regen, donder en bliksemschicht Bomen en struiken zwaaien woest Dit is geweldig Maar toch denk ik: "VERROEST…

In het holst van de nacht belemmert dichte mist mijn zicht Ik moet opletten, alert blijven De aandacht verzwakt als de mist verdwijnt mijn ogen, gericht op de maan Ze is vol, volmaakt...net als jij…

Het kent geen diepte. Het is een gevoel. Iets zonder benoeming. Zonder reden of doel. Ergens waar niemand komt. Een donkere stuk. Waar je al je angsten voelt. Er rust een hoge druk. Het kent geen vreugd of liefde, Noch haat of verdriet. Met geluk duurt het maar even. Vakantie waar ik niet van geniet. Het verdrinken in onzekerheid.…

Ik kan er niet meer tegen Al die mensen, al dat gezeik Altijd maar beslissen wat ik moet En wat ik vind lijkt onbelangrijk Ik wil er wat van zeggen Maar ik weet niet zo goed hoe Ik weet niet hoe ik het moet brengen Maar ik bepaal zelf wel wat ik doe Je kunt me niet dwingen Ik zal nooit worden zoals jij ‘t Kan me ook niets meer schelen…

Elk woord giftig Elke blik dodelijk Een enkele aanraking fataal 'Hoe moeten we verder leven met elkaar?' schreeuwt zij 'Niet' fluister ik, maar mijn woorden worden weggedragen door de wind Pijn die snijdt door merg en been Ze scheuren mijn hart aan stukken En voeren het aan de wolven Koude vingers raken mijn spiegelbeeld…

Even zie je kinderen spelen en die mooie herfstbladeren aan de bomen Even zegt iemand dat hij van je houd Even een lief woordje gefluisterd in je oor Een knuffel van een goede vriend Even ben je gelukkig Even.....…

Leven zonder liefde, Leven zonder liefde, is leven met verdriet. Leven zonder liefde is het leven niet. Leven zonder liefde is leven zonder jou, En dat wil en kan ik niet.…

Ik ben alleen. Iedereen ligt op bed, Hij deed weer eens gemeen, Soms is het echt geen pret. Soms denk ik ga toch weg, Maar waar moet ik naar toe? Dus gebeurt het weer eens dat ik mijn grens verleg. En voel mij ontzettend moe, Toch kan ik niet slapen, Het maalt maar in mijn hoofd, Af en toe zit ik te gapen, Hij had mij toch…

Na die erge woorden: "Ik houd niet meer van jou", Voelde ik alles onder mij weg zakken, Steeds dieper kwam ik ten val, Happend naar adem en met een behuild gezicht, Hield ik mij staande na jouw vreselijke bericht. Ik hoorde nog jouw woorden, Ze sneden door mijn ziel, Voelde hoe ze mijn hart doorboorden, En hoe wanhoop mij totaal overviel…