Alle inzendingen van moeke

Er was eens een jongen in Waalwijk die voelde zich dagenlang heel rijk maar wat hij vergat het lot dat hij had dat had hij verloren in Kortrijk.…

Vergeetmenietjes staan eenzaam in een vaasje met droge voetjes…

Ik vond hem nogal statig zo echt een heer van stand z'n zwarte pak ietwat verkreukeld een wandelstok in z'n rechterhand En het gleufhoedje op z'n hoofd had ook zijn beste tijd gehad het hondje naast hem was nog jong z'n vacht was dof en nat En hoe dichter ik hem naderde hoe bekender hij me leek 't was alsof hij voelde dat iets achter hem…

Je sliep al toen ik boven kwam 'k zag zweetdruppels op je voorhoofd staan heb me heel voorzichtig naast je neergelegd en wilde ook graag slapen gaan Maar het kijken naar jou was zo mooi dat ik mijn moeheid was vergeten ben op de stoel in het hoekje gaan zitten en weet niet meer hoelang ik daar heb gezeten Mijn ogen bleven maar staren naar…

Het kleine witte kruis herinnert nog aan de drie omgekomen soldaten een weg voor hen zo onbekend waar zij hun leven hebben gelaten De weg was glad en kronkelig en ook hun snelheid was te hard drie gezinnen waren in diepe rouw en heel de dorpsgemeente was verward Tachtig zou daar prachtig zijn geweest maar jonge mensen willen zo graag meer…

Het schemerde al toen ik langs grauwe huizen liep en daar herinneringen zag van het huis waar ik als kindje sliep Ik proefde weer de sfeer van toen de stilte van de kleine straat waar op het hoekje nog steeds dat klein en oud cafeetje staat Ik wist ik heb hier niets te zoeken mijn ouders zijn er niet meer en ook mijn boers en zusje niet…

Toen ik in mijn jongere jaren van vriendjes de foto's ging sparen toen wist ik meteen hier tussen zit geen waarvan ik een kindje wil baren.…

Alleen de dood zij ademt hier tussen weggezakte zerken wat leeft dat zijn de bloemen die graven sieren totdat ook zij het met hun leven moeten bekopen het ijzeren hek piept in zijn scharnieren ik trek het dicht en loop het leven tegemoet.…

Ik wil niet de borrel zijn die jou moet doen vergeten.…

Zal ik als ik tachtig ben mijn eigen kinderen nog herkennen en zal ik dan op mijn manier mijn kleinkids nog verwennen ? zal ik als ik vijfentachtig word en mijn oudste zoon al met pensioen zal ik dan de dingen van nu dan later nog eens overdoen ? of zal ik als ik oud geworden ben me weer gedragen als een kind en naar mijn eigen moeder…

Ik kwam het kleine huisje binnen waar het naar mottenballen rook een geur van veel te oude koffie zo sterk en bijna aan de kook Op het dressoir een oude pendule die jaren niet meer had geslagen wie er op die foto ernaast stond dat durfde ik niet te vragen Een oude krant voor de geraniums als bescherming tegen de felle zon wat oude tijdschriften…

Je keek me aan met lege blik en ogen die niets zeiden toch zochten ze de mijne zo leek het tenminste voor mij Toen heb ik zacht je hand genomen en het leek of je weer rustig werd je wilde opstaan uit je bed maar was vergeten dat je niet kon lopen En zachtjes neuriede ik jouw lied zag de herkenning in jouw ogen je straalde en deinde zachtjes…

Straks als wij zullen slapen en onze ogen dicht zijn gevallen zullen ergens in de wereld honderden geweerschoten knallen straks als wij zullen slapen en niks om ons heen meer horen zullen er vele mensen sterven en wordt er nieuw leven geboren straks als wij zullen slapen en niets van dit alles bemerken zijn er overal op de wereld mensen…

Voor mij heeft liefde geen kleur ik hou van jou in zwart/wit ik hou van je grijze haren en je kin waar een kuiltje inzit Maar als je het heel graag zou willen schilder ik voor jou een mooi gedicht in een lijstje met goud omrand en geniet dan van jouw blozend gezicht Onze liefde heeft geen kleuren nodig geen palet en ook geen penselen we…

Als je mantelzorger bent kan je leven soms zo eenzaam zijn vind je heel veel onbegrip en dat doet behoorlijk pijn Als je mantelzorger bent werk je fulltime dag en nacht leef je in onzekerheid maar bezit je toch veel kracht Als je mantelzorger bent heb je vaak geen eigen tijd doordat je alle zorg en aandacht aan hem of haar hebt gewijd…

'k Zat rustig in de zon te genieten een boek op schoot, maar las geen woord ik luisterde naar allerlei geluiden en stemmen die ik nog nooit had gehoord De buren links zijn weer opa en oma geworden en hebben de oudste bij hen te logeren het ventje mag opa helpen in de schuur want van opa's kun je heel veel leren De buurtjes rechts van ons…

Verwonderd sta ik hier te kijken en zie de kinderen samen spelen blank of bruin, het maakt niet uit ze willen alles met elkaar wel delen Zullen deze kinderen ooit nog weten dat hier zo lang geleden oorlog is geweest beseffen zij de twee minuten stilte en de dag erna het bevrijdingsfeest? Ze lezen kranten, zitten achter de p.c. zien op t.v…

Als een echte heer in het verkeer zul je mijn man nooit horen toeteren wel hoor ik hem als ik zijwaarts kijk stilletjes op medeweggebruikers foeteren Man, man, man, wat wil je nou wil je in mijn kofferbak misschien hij houdt dus niet van die bumperklevers die je het liefst van dichtbij willen zien En ook de fietsers in de stad is niks…

Ik heb stil genietend zitten verlangen naar jou daar aan de waterkant wat verderop zaten twee mannen rustig met een hengel in hun hand Ik hoorde vogels lustig fluiten ieder op hun eigen manier en ik bleef nog steeds verlangen en had binnenpretjes en plezier Maar opeens was daar dat vliegtuig dat mijn heerlijk genieten verstoorde en ik…

Als ik denk dat ik jullie kwijt ben dan neem ik een kijkje in mijn hart want daarin leven jullie voort en heb ik voor ieder een plekje apart Daarnaast zijn er de foto-albums waarin jullie gezichten tot leven komen en ook zijn er de nachten waarin jullie verschijnen in m'n dromen En dan weet ik weer heel zeker ik ben jullie helemaal niet…

Soms zie ik voor mijn ogen mijn leven als een film voorbij gaan en wil ik op bepaalde momenten de beelden eventjes stil laten staan Bijvoorbeeld toen ik op mijn zevende een eigen melktand heb uitgetrokken of voor het eerst op de dansvloer met m'n zelf geverfde rode lokken Maar 'k zie ook zoveel droevige beelden die ik versneld voorbij wil…

Je hoeft voor mij echt niet opzij te gaan ik heb geen ongelofelijke haast ik sta veel liever stil bij alles wat mij weer dagelijks verbaast Ik zie de allermooiste dingen de zon, de bloemen en de bomen toch blijven het bijzonderheden waar ik urenlang over kan dromen De lente is al zomers warm en echt weer mijn seizoen ik kan de hele dag…

Ik bloosde rode blosjes bij onze allereerste zoen en heb je lief gevraagd of je het nog eens wilde doen en ik voelde weer jouw lippen zo heel zacht wangstrelend 'k weet niet hoelang het duurde maar ik vond het niet vervelend jouw mond tussen snor en baard brengt mij nog steeds buiten zinnen je kust nog net als toen in heerlijk zielsbeminnen…

Je droeg me negen maanden met liefde onder je hart pijnlijk was mijn geboorte bevrijdend mijn huilende start Je voedde me op als een kind die van haar jeugd genoot gaf me bijna alles wat ik vroeg terwijl je mij de slechte dingen verbood Je leerde me lief te hebben en hebt me respect bijgebracht zat vaak aan mijn ziekbed ook in de donkerste…

Heb me lief vannacht en kleur de hemel blauw dan zal ik je zeggen hoeveel ik van je hou Heb me lief vannacht de hele nacht lang en laat ons weer opstaan met vogelgezang Heb me lief vannacht zoals nooit tevoren fluister de liefste woorden heel zacht in m'n oren Heb me lief vannacht zoals ik ook jou laat de hemel stralen in het helderste…

Heel dicht tegen je aan vergat ik de wereld om me heen had ik geen benul van de tijd en was vergeten dat oorlogen bestaan Heel dicht tegen je aan gierde de liefde door mijn lijf had ik geen kou meer of zorgen maar leefde alleen in onze wereld Heel dicht tegen je aan sloot ik mijn ogen voor de buitenwereld en voelde je hart sneller slaan…

Ik zag opeens met andere ogen een foto in zwart/wit en zag haar ogen stralen echt een dametje met pit Haar bloemetjesschort kwam tot leven en ogen straalden groen voor mij was het opeens een kleurenfoto geworden en 'k wist wat ik ermee moest doen Ik heb een heel mooi lijstje uitgezocht plaatste de foto achter het glas mijn moeder op…

Hoe lang kan ik nog dagen tellen die zitten in een week hoeveel uren ben ik kwijtgeraakt volslagen van m'n stuk gebracht en zo vreselijk van streek Hoe vaak zie ik de zon nog schijnen die lacht en tegen me zegt geniet maar van mijn stralen want alles komt wel goed terecht Hoe vaak en hoeveel vragen nog liggen er voor mij in het verschiet…

Ik loop met lege handen en voeten zwaar als lood de nagels in m'n palm gedrukt voel warmte van bloedrood ik kan daarvan de pijn niet voelen maar zie hoe het m'n kleren kleurt en zelfs mijn denken is verdwaald na alles wat er is gebeurd 'k voel langs mijn wangen tranen die langzaam druppen van m'n kin verdriet wat zacht zal slijten maar…

Jij hebt mijn hart beroerd met de allerliefste woorden ze sloegen aan als mooie muziek gespeeld met de mooiste akkoorden Jij hebt mij innerlijk geraakt met alle liefde wat je had je bezorgde me kippenvel toch had ik het nog nooit zo vreselijk warm gehad Jij die altijd alles voor me deed en elke dag met liefde doet jij bent gewoon…