Alle inzendingen van nico

Het wil nog niet echt vlotten met formeren Ondanks geschipper van de formateur Gaan ze voorlopig nog niet door één deur Het struikelblok: GroenLinks wil niet migreren Er zit geen leven meer in de formatie Mark weet wel een adres voor de crematie…

Met achtentwintig benen – niet met één - staan we met Nederland in de finale. Nu vol erin na deze generale. De borst vooruit, met het gestrekte been. Ik ga ze helpen om de strijd te winnen. Mijn pils en chips werk ik ‘vol gas’ naar binnen.…

Ik voel wel eens een pijntje daar en hier Nu zijn er onderzoekers die beweren Dat je die pijn het beste kunt bezweren Door ’t slikken van voldoende liters bier Als dat maar in mijn medicijnkast past Ik overweeg een ruime inloopkast…

Mijn Koningsdag geëindigd in mineur Ik dacht dat hij al dood was en begraven Maar dat hij plotseling weer op komt draven Was niet bevorderlijk voor mijn humeur Nee...advocaatje leeft hij is niet dood Drie keer is scheepsrecht...redder in de nood?…

“GroenLinks is stukken linkser dan ze lijken”, zegt heer Hans Wiegel, één der prominenten, “Het gaat uiteindelijk toch om de centen, geen windmolens maar zoden aan de dijken.” “Luister naar mij...GroenLinks moet aan de kant. Daar knapt ‘t klimaat van op in Nederland.”…

De zee is de zee, een geweldig vat waarin dood en verderf regeren. Ik neem op zijn tijd een verfrissend bad, maar leer toch de dood niet waarderen. De zee is als zee ook een levensbron, dat kun je bij iedereen lezen. En toch zit ik liever terzij in de zon een beetje mijzelf te wezen. De zee is de zee, het domein van de vis, en de draagster…

Het kruis gaat naar het Wilhelminaplein De rolbezetting toont veel variatie Dat geeft een ongekende combinatie Jezus is zwart en Judas is wat klein De laatstgenoemde denkt: dat wordt een klus Hoe geef ik lange Jezus toch die kus?…

Ik ben een haft en ik leef bij de dag Als eendagsvlieg is er veel te beleven Ik zou u graag een voorbeeld willen geven Maar ik moet paren, ik moet aan de slag De zon ging eenmaal voor mij op en onder Heerlijk die dag...en verder geen gedonder…

Deventer. De schilder heeft zijn huis om in en uit te gaan. Zijn wereld is een wandeling, langs IJssel, marktplein en het oude Bergkwartier, dagelijks te herhalen. Een woede ligt erin besloten, monotoon; de kop van vrijheid, nauwe straten, steeds dichterbij. Hij stuwt; hij spreidt, streek voor streek en ongekend: Deventer, het hart een abstract…

Ik schrijf vandaag voor straf geen snelsonnet Ze kunnen me de pot op met z’n allen Klaas Knot zet stoer een domper op de pret Hij weet het feestje prima te vergallen Beleeft u aan dit versje geen plezier Verwissel dan de regels drie en vier…

Hij drukte zich wat calvinistisch uit Het geld gaat naar de “Schnaps” en naar de “Frauen” Die zuiderlingen zijn niet te vertrouwen Verschoot hij daarmee niet zijn laatste kruit? Mocht deze baan hem onverhoopt ontvallen Dan maar een flinke neut en naar de Wallen…

Zo... mijn partij is duidelijk aan ’t winnen Tenminste toch zo’n zeteltje of drie Ik heb gestemd maar ik zeg niet op wie Ik denk dat u dat zelf wel kan verzinnen Een tip: het volgende is het geval Ik was afvallig maar ben nu halal…

Poëzie is als je het hart opent met een zilveren sleuteltje dat ook op een fietsslot past Het doet er niet toe wat de dichter beweren wil als het maar waar is voor tachtig of honderd procent Soms worden de woorden zwaar als van goud, en blijven niet drijven En soms is een zeepbel genoeg om het barsten der aarde te zien We moeten…

Ik heb het wel gehad met Al-Haddad. Ze moeten hem zijn handen maar afhakken, want hij probeert de rechten af te pakken van iedereen die afwijkt van zijn pad. Is er geen man/vrouw die hem wil versieren? Dan kunnen we zijn steniging gaan vieren.…

Trekt u wel eens een baantje in het bad Houd dan uw neus en mond maar goed gesloten Want er zijn blijkbaar heel wat idioten Die alles laten lopen...wist u dat? Voortaan stop ik maar proppen in mijn oren Dan hoef ik dat gezeik niet aan te horen…

Ik word zo langzaamaan verkiezingsmoe De strijd gaat doorgaans niet over de feiten Maar over wat men iemand kan verwijten Uit elke sloot komt weer een oude koe Maar straks doet iedereen weer trouw zijn plicht Een kalf verdronken...kom die put moet dicht…

Men neemt een lepel rubbergranulaat en mengt dit met een scheutje helder water. Schudt dit goed door elkaar en even later, valt er een zebravisje van zijn graat. Al bent u het gezeik van Zembla zat, ga nooit meer met uw rubbereend in bad.…

Na vijf uur wil ik rust en geen gezeur Mijn baas moet mij niet langer lastig vallen Quality time willen we met zijn allen Want anders raken we uit ons humeur De telefoon...zo laat...wie kan dat zijn Als het niet waar is...Asscher aan de lijn…

De boterbergen stapelen zich op Het linkse vingertje wordt weer geheven Zo laten ze die president wel beven Het hele Malieveld stond op zijn kop Maar bouwen wíj geen muren van beton? Rot op...voor kinderen hier geen pardon!…

Mark Rutte gaat geregeld naar De Wallen En Geert is op een afwerkplek gespot Kees van der Staaij is stiekem los van god Marianne Thieme zet soms muizenvallen “Smerige leugens”, wilt u mij verwijten? Welnee...het zijn alternatieve feiten!…

Het tijdperk “Trump” gaat eindelijk beginnen Het zal vast met de wereld beter gaan Al onze zorgen zijn straks van de baan Hij komt en ziet en zal ook overwinnen Misschien vindt u dit alles ongegrond Vergeef mij...ik ben dol op dom en blond…

Kees van der Staaij zijn code is gekraakt Ook Pieter Omtzigt is lek als een mandje Die kamerleden krijgen dus een standje Maar ik weet wie ze kwetsbaar heeft gemaakt Geert heeft met hulp van Putin ze gehackt Hij waant zich reeds de “President-elect”…

Hè hè, het nieuwe jaar is aangebroken Ik ga volledig voor mijn streefgewicht Alleen door ‘t melden hier in dit gedicht Zal ik bereiken wat is afgesproken Ik vreet me dus het schompes ‘t hele jaar Tien kilo meer krijg ik best voor elkaar…

Sylvana Simons wil niet langer ”Denken” Ze voelt zich bij die baasjes niet meer thuis Het is polariserend hels gespuis Die erop uit zijn anderen te krenken “Artikel 1” gaat dat heel anders doen Discrimineren...doe je met fatsoen…

Na Kerst verschijnt er steevast een Nieuwjaar Precies hetzelfde als een jaar geleden Men dankt Allah en God in zijn gebeden En dan bestookt men wederóm elkaar De mensheid zou zich moeten gaan herpakken Het hele jaar elkaar de nagels lakken…

Ik zoef vaak op mijn e-bike door de velden Maar ik zie niets van ’t wonderschone land Gespannen staar ik naar mijn rechterhand Weer geen bereik...al heb ik niets te melden Niet appen op de fiets...nooit van gehoord Want ik ben elke dag contactgestoord…

Het aardgas heeft z’n langste tijd gehad. Het broeikasgasniveau moet naar beneden, want dat beïnvloedt weersomstandigheden. Zelfs Kamp zegt: “We gaan aan de megawatt” In Groningen kan men weer ademhalen. Maar mondjesmaat...de CO2 moet dalen!…

De toespraak ook gehoord van Jan Terlouw? Hij had het over touw en brievenbussen en over het klimaat dat we gaan blussen. Alleen Monasch dacht: “man wat zeg je nou”. Maar wat zo’n toespraakje al niet vermag. Hij komt: De Nationale Touwtjesdag.…

Mijn vrouw wordt alsmaar grover in de mond. Ze zegt vaak: “lul”, “malloot” of “klerelijer”. Ik word er bang van, voel me minder vrijer. Ze maakt het in mijn ogen al te bont. Misschien moet ik mijn vrouw maar aan gaan klagen, en bovendien beveiliging aanvragen.…

Hij moet weer voor de rechters gaan verschijnen. Vijfduizend Euro hoorde hij als eis. Hij zei: “Ze zijn bij het OM niet wijs, waarom is dat bedrag niet in Florijnen?” We moeten richting “roetveegmarokkaan”. Wellicht wil Geert die wél als onderdaan…