Alle inzendingen van rob flipse

ondergaande zon vertraagd daalt een vliegtuig vanaf het balkon in de grond een steel waar elk jaar blauwe bloemen wortels onzichtbaar in het zonnetje een tafel onafgeruimd ober afgepeigerd in de tapasbar weer zwitserse kaasfondu de goedkoopste hap ondergaande zon een wezenloze stilte vliegt door het balkon…

geraakt door het vuur in allerlei staten staan we te wachten dat laatste uitje naar dat goede restaurant nog eens zonder jou de zon gaat onder een vietnamesche loempia in het stalletje heldere sterren eten bij de vietnamees duistere straten zo goed kenden wij - de vietnamees blijkt een thai elkaar nou ook niet…

de koperen kop een schijtlijster steekt over en miste me net een kunstige spin spannend draadjes door het bos vangt mijn aandacht monsieur jacques staat te staren in het licht een grijs schilderij grijze stuwadoors van muller en co lossen de zontomaatjes in de rij voor lunch een dagmaaltijdsalade op tafeltjes jacht…

bordewijk met bint en literair taalgevoel gestaafd met de sint naar de vierde klas mijn broertje gaat over ik ga met hoornik spijbelend van school het feest der herkenning met een bloemlezing op het lyceum verliefd op juffrouw wiewel gouvernante frans hoe schoon is god gewassen en gemangeld op de schoolbanken zondag verzucht…

het kampioenschap terraszitten buiten met oude klare bij de strandstoelen van mijn eigen zandberg rolt een raceauto een kuil in het zand voor de meisjes in de klas graaf ik mijn graf onder de waranda schommelend aan de laagste tak door de tuindeur de zwarte schapen van de elite voetbalsport rennen langs de lijn…

witte dagdromen scheren over de heuvels ik sta versteld en staar in mijn hoofd kabbelt onzinnig gekeuvel rond in de hitte van de zon een mindier drie dagen drie zinnen terwijl de bergen wegroesten in de rivier geritsel door het hoge gras van de boomgaard er is geen ratelslang te zien een vogel schiet angstig uit de halmen voort hoor de…

voetbal gelopen en de massa wordt weer grijs dagelijks oorlog de wielen draaien groen naar de andere kant waar we net niet zijn een perzische kat zijn witte haren zweven zijn baas hetzelfde…

tussen de varens ligt doodstil het vuurvliegje van mijn gsm…

een lange ziekte wanneer de zon onder gaat is het al winter…

onze deur gaat nooit meer open met zijn glimlach wij staan tijdelijk sprakeloos zo kort het leven gaf hij zijn blik van verstandhouding en ontzag zijn handen zullen nooit meer het ijzer strelen een lichaam door de dingen voort gedreven geschiedenis afgelegd en toekomst afgezegd voor de vervloekte brenger van het slechte nieuws winnen of verliezen…

over de snelweg dwarrelen de zaadpluizen sneeuw in de zomer…

de vlakkenvuller een puntneus voor een schenktuit een nieuwe kleur bruin…

beelden ontvoeren en tuinkabouters stelen we blijven bezig…

voor de microfoon zingend in de badkamer legionella…

een bommenwerper terugkerend van een missie weer opgedoken wat doet de grote turfsteker zonder grote turf de dijken breken de koningsbaby een allochtoon te velde watermanagement halve hollanders voor de geboorte-haiku zijn de namen zoek…

ultieme vrijheid verblijft in de mogelijkheid die niet wordt benut…

het levend lichaam loopt in de rechter dij ontstaat een gevoelloze spierlaag als het lichaam gaat zitten komt de dij weer bij het levend lichaam lag wel de hele nacht in slaap wordt wakker met een zwaar gevoel in de onderbuik thermostaat van de prostaat het levend lichaam ademt maar als het de vage geur van een roos wil opsnuiven voelt…

in het natte gras staan vogels te trappelen voor regenwurmen na de regen komt eten uit de wurmenbak op ons platte dak…

de auto verdwijnt in het gat onder de dijk langzaam uitgespoeld…

na een grijze dag in een zwarte nacht de maan - een wit wolkje…

de bars en de nachtclubs zitten vol verslapen dagen dorstige wijnplukkers met een stijve rug en een onderbetaalde timmerman en wij die ze trachten te vergeten het donker dat de felwitte dagen achtervolgt mannen raaskallend in hun glaasjes tongen van gelieven klevend op elkaar in de kracht van die momenten leef ik nu laverend en dansend…

voor een kale boom staat een man met zijn lap-top een zeldzame specht…

de zon scheen zonet en nu hagelt het sneeuw een vliegje danst -…

zie de lente komt het wordt weer tijd voor nestjes en het kievitsei…

uw bagage - reizigers in de doodstrein na de explosie…

voor het verkeersplan voor de singel een terras en meer wachttorens…

de ijzige wind geeft de crocussen een kus van roestend ijzer de roos steekt alles bottels en uitbottende blaadjes in de zon de forsythia aarzelt tussen groen en geel haar eerste lente doe de kalverdans rondom de watertoren in de zonnedauw…

daar is ze in het verschiet en ze is alles wat je ziet veel te lang heb je aan de poort gestaan veel te lang ben je vreemd gegaan en dan is er niets dan die tollende irissen die me naar peilloze diepten doen vissen een duiker die naar adem snakt een oester die de zee inhapt een woordeloze aandrang en tijdeloos in de tang na haar is er…

ik heb nooit kunnen wennen aan dat ik niet met bier mee kan vloeien niet met gas uit een vulkaan kan stijgen niet hiroshima naar de maan kan stralen ik zit met een maag die borrelt met beteerde longen die nahijgen een hoofd dat alle kanten uit holt met een penis die niets wil dan stijgen ik zit met een lichaam als doorkijkraam waar de schoonste…

kan ik alleen nog maar stil zitten staren de tijd is toch zo al eindeloos uitgerekt niemand kan het tij nog keren in doodtij blijft in onze accu het zoutzuur bezweren ellendige starheid beheerst ons leven van langer leven ga je vroeger dood ingepopte angst en slechte raadgever oh de prachtige vlinder ochtendrood blijven wij toch altijd als…