Alle inzendingen van wim...

De wetenschap heeft weer eens vastgesteld Hoeveel medailles we in Sotsji winnen. Alleen van eerder schiet mij nog te binnen Dat steeds te optimistisch werd voorspeld. En dus poneert Wim Overweg zijn stelling: De wens is ook de vader der voorspelling.…

Het moet de eerste badgast zijn geweest Van wie een stukje schedel is gevonden. Op één bot na met huid en haar verslonden, Waarschijnlijk door een mensenetend beest. Welk beest precies die arme stakker pakte? Hier houdt de wetenschap zich op de vlakte.…

Wie niet op eigen kracht een koers kan winnen Verstopt een klein machientje in het frame, Een uitgekiend geraffineerd systeem, Hoezo doortrapt…..hij moet toch wat verzinnen ! Die wint de koers dan met het grootst gemak, Noem mij een sport met nog meer hellend vlak.…

Nadat hij weer een keertje had gescoord Wou hij ons zo te zien iets gaan vertellen Met een gebaar wat men dan noemt ‘quenelle’, Waar ik tot dan nog nooit van had gehoord. De Fransman wordt daar zeker voor geschorst, Maar kennelijk is dat Anelka worst.…

De vrouwen hebben hun vallei-orgasme, Wat seks betreft is dat een winnend lot. Zwaar ademend naar toppen van genot: Een op zijn minst drie uren durend spasme. Maar los van dat dat haar graag wordt gegund, Gun mij mijn Himalayahoogtepunt.…

Vandaag heb ik veel naar mezelf gekeken, Dat moest ik doen van Jean-Pierre van de Ven Omdat ik op ‘Blue Monday’ depri ben. Persoonlijk is mij daar niks van gebleken. ‘Blue Monday’ draai ik nu van good old Fats, Jean-Pierre, nog wel bedankt voor je gezwets!…

Het scheuren van de laatste fundamenten… Daarna werd in Doodstil niks meer gehoord. De NAM die er naar aardgas had geboord “Vergoedt de scha tot op de laatste centen.” Maar laat een schade nimmer nooit bepalen Door één die ook die schade moet betalen.…

Wat is dat nondeju voor flauwekul, Als ik in het vervolg wat wil gireren Dan willen veel te duur betaalde heren Dat ik vervolgens achttien vakjes vul. Ik houd mijn hart vast voor hun volgend plan, Weg met die bank- en giro-Tal-IBAN !!…

De pluimveehouder voelde zich beledigd: “Uw kippen leven zes week in een schuur” - De sector ligt toch al zwaar onder vuur. Briljant, zoals de man zich hier verdedigt: “Al is zes weken inderdaad maar even, Ze hebben wel de tijd hier van hun leven.”…

Een executie die gigantisch flopt Omdat de valbijl in de hals blijft steken... Zó ernstig blijft een beul dan in gebreke Dat op het dieptepunt zijn loopbaan stopt. Een beul moet nooit zichzelf voorbij gaan hollen, Te laat merkt hij, dat er dan koppen rollen….…

Vitesse had de rug eens moeten rechten En nooit diep door de knieën moeten gaan. Door zo te laten zien waar ze voor staan, Dat ze zich echt door niemand laten knechten. Wat hangen blijf....toch een sportief gevoel: Vitesse mist een kans voor open doel……

Mortierbommen, geknal als van granaten, Veel jongelui aan oog en hand verwond. Je krijgt associaties met het front, Een oorlogssituatie in de straten. Elk feestje met onnodig veel gedonder Gaat vroeg of laat aan zijn succes ten onder.…

Het zou zo mooi zijn, opgeruimd staat netjes, Wél moest het oversteken tegelijk: Michelle kwijt maar Berlusconi ‘rijk’ - Die waren ook wel toe aan wat verzetjes. Van zedendelinquenten gaan verruilen, Welk land zal nu het hardste moeten huilen?…

“Die man die broodjes asbest heeft gegeten Wordt pas na minstens dertig jaren ziek,” Aldus de zegsman van de broodfabriek, “En niemand kan dat van tevoren weten.” “Wel een detail - te uwer informatie: Zijn darmenstelsel heeft nu isolatie.”…

Wie fietst van Helpman naar de Oosterpoort Ontkomt niet aan gigantische problemen - Die moet de Esperantokruising ‘nemen’. Nu heb ik van een ambtenaar gehoord: “Een stoplicht staat er en de wereld borden, U kunt hier veilig doodgereden worden.”…

Haast niemand in mijn jeugd had er tv, Dus zag ik door een winkelruit daar binnen Eusebio de voetbalbeker winnen, Je neemt zoiets je hele leven mee. De Parel, zoals iedereen hem kende, Eusebio, bij leven al legende.…

Phil Everly is vrijdag overleden, Mijn jeugdidool wordt nog postuum bedankt. Jeugdsentiment heeft hij briljant verklankt, Wat werd hij met zijn broer door mij aanbeden. Aan hen die hier totaal niks van begrijpen: Ga maar een keertje ‘Bye bye love’ staan slijpen.…

Ik word niet goed van al die loterijen, Wat dat niet aan papier en porto kost… Met die haast wekelijks ontvangen post Kan ik hier thuis mijn straatje mee plaveien. Mijn statement nu, mijn allernieuwste motto: Weg met de loterijen en de lotto!…

Nooit had het Gronings grondgebied gebeefd Voordat het grote gasveld werd ontgonnen, Miljarden kuub aan gas is er gewonnen, Dit jaar zelfs meer dan waarnaar werd gestreefd. Begrotingstechnisch is het simpel zat: Men dicht het ene met het and’re gat.…

Uiteindelijk zou Peter Wright dan zwichten, Want met voldoende pijlen op zijn boog -Een vaste hand alsmede haviksoog- Wist Mike zijn laatste pijl op hem te richten. “Het is wel zaak” - zo Mike mij toevertrouwde – “Het gooien van de pijl op peil te houden”.…

De kinderbijslag is hier ingeslepen En die wordt maandelijks in dank aanvaard. Vandaar dat hier succesvol wordt gepaard, Chinezen hebben daar niks van begrepen. Wordt met succes het ouderschap herhaald, Dan moet er bijslag aan de staat betaald.…

Het was een daad, een vorm van aandacht trekken, De klok die duidelijk waarneembaar staakt En daar haar taak als klok compleet verzaakt, Die op haar eigen wijze dit laat ‘lekken’: “Ik heb niks op met koninklijk gezag, Met Kerst neem ik gewoon een vrije dag.”…

Door jarenlang het Gronings gas te winnen Is dit nu wat in Groningen gebeurt: Het trilt, het beeft, het kraakt er en het scheurt, Van buiten kijk je door de muur naar binnen. Het onderzoek ernaar is ook nog knudde, De Groninger kan het voorlopig schudden.…

Zeg “NAM” en zie de woede in hun ogen, Zeg “Kamp” en zie terechte achterdocht. Wat staan de noorderlingen op de tocht, Ze zijn besodemieterd en bedrogen. Met Kampse kluitjes in het Gronings riet: “Uw woning daalt, alleen de waarde niet.”…

Ik dacht mij heerlijk uit te kunnen leven, Maar nimmer eerder vrat ik het zo zout. Een aantal goede woorden schreef ik fout En ‘foute’ woorden had ik ‘goed’ geschreven. Er is wel een excuus voor mijn geklungel: De Nederlandse taal is écht een jungle.…

Gelijk, als alle jaren weer, is kerstfeest nu weer daar. We halen onder`t stof vandaan, een kaars en kandelaar. En lichtjes schijnen overal, op markten en op pleinen en voor het venster van mijn huis met open kantgordijnen. De winkels liggen barstensvol met vele kerstgeschenken, helaas weet bijna niemand meer wat wij toch wel gedenken…

Het ambt van burgemeester impliceert Dat hij het goede voorbeeld steeds moet geven, Dat hij de scheve schaats schrapt uit zijn leven, Want overspel wordt echt niet gewaardeerd. En verder moet de man er steeds voor waken Dat mensen hem ooit 'burgemeester maken'.…

Die Gordon met zijn zouteloze grappen Bevestigt zo het beeld van ‘de Chinees’, Clichés van rijst erbij en véél meer vlees, Hij zou eens pure sambal moeten happen. Als dan het puntje van zijn tong verbrandt Wordt het toch éven stil in Nederland……

Synchroon werd in gebarentaal vertaald, Als speciale service voor de doven. Hoewel de tolk zich flink zat uit te sloven Is er nooit door vertalers zó gefaald. Maar hij is schizofreen, dus heel misschien Wil men dat bij hem door de vingers zien.…

Als een met kwik gevulde thermometer In Sèvres door onhandigheid bezwijkt, En kwik het standaardkilogram ‘verrijkt’ Dan wordt het voor de consument niet beter. Dan klinkt het daar als bij de Albert Heijn, Of het een ietsepietsje meer mag zijn.…