Alle inzendingen van wim...

"Mijn theorie is misschien wel omstreden, Maar hem wordt duizend euro toegestopt, Die aantoont dat mijn theorie niet klopt. Geheel naar eigen inzicht te besteden. Mijn credits zijn voor hem en bovendien Heeft hij nog meer dan ik het licht gezien.…

Mijn broer vraagt naar een herinnering, hij kan hem steeds slechter zien. Wacht tot het voorjaar, zeg ik, sluit je ogen, tel tot tien en haal dan onverschrokken de jonge vogels uit de goot, hun nesten. In de berm. En kijk en luister naar het geluid van rook in een zwerm. --------------------------------- uit: 'Parmentier', 12/3 2003.…

Ik sterf hier voor de beeldbuis duizend doden- De touretappe eindigt in een sprint. Voor risico 's zijn renners blijkbaar blind, Men sprint elkaar bijkans onder de zoden. Het veiligst is van iedere etappe De laatste kilometer maar te schrappen.…

Die Marcel Harmsen toch om te berichten (Te lezen in zijn laatste snelsonnet) Dat hij zijn mams ertoe heeft aangezet Een tien te geven voor al zijn gedichten. Mams toonde wekelijks haar eigen bloed Dat men het van familie hebben moet.…

In China is men zo verdomd alleen… Zelfs ouders zien hun koters nooit verschijnen Waardoor die oudjes dreigen weg te kwijnen. De overheid daar reageert meteen: De staat verplicht u, samen met zoon Cheng Tot het herstellen van de navelstreng.…

De Coöp keert terug van weggeweest, Maar nu wordt het een zaak van louter hoeren Die met elkander het bedrijf gaan voeren, Een winkel waar gepijpt wordt en gepeesd. Waar elke meid haar eigen raam kan huren, Je kunt er mannen om een boodschap sturen……

Daar de regering alles controleert Is het in China zaak ervoor te waken Om ongeremd veel kindertjes te maken, Zelfs meer dan één kind valt daar al verkeerd. Taboe is het voor één miljard Chinezen Om voor het vaderland maar weg te kezen.…

In Haren ging verschrikkelijk veel mis Toen vorig jaar dat feestje werd gegeven, Maar mensen willen graag in Haren leven Omdat het er fantastisch wonen is. Natuurlijk is dat óók een feestje waard, Maar Haren staat al stevig op de kaart……

De tennisnivellering is begonnen, Al tal van grote sterren zijn naar huis En kijken nu bij moeder voor de buis Naar die toernooien die zij zelf ooit wonnen. Of dat nou kwam door vormverlies of pech, Mijn laatste zekerheden vallen weg.…

Niks moet ik hebben van aanstellerij, Dat laat ik ook in mijn gedichten weten. Waarom moet ‘AON’ ‘Viamijnwerk’ gaan heten, Ze hebben ze daar toch wel op een rij? Ik ben verbijsterd en ik ben verslagen, Er is een grens aan wat ik kan verdragen.…

Magicicades….excentrieke beestjes. Ze leven solitair maar kerngezond Tenminste dertien jaar onder de grond, En daarna pas gunt het zich tijd voor feestjes. Hooguit een maand leeft het het volle leven… Was dan maar liever ondergronds gebleven.…

Waar hoogmoed vaak gevolgd wordt door de val, Kon Nik nu -uit de losse pols- bewijzen Hoe je het snelst van a naar b kunt reizen, Met onder hem een gruwelijk diep dal. Bewezen werd, door even flink te stunten: Het is de rechte lijn tussen die punten.…

We mogen als bekend veronderstellen Dat wie de jeugd heeft, ook de toekomst heeft. Wat Spanje met zijn jonkies nu beleeft… Hoe simpel is die toekomst te voorspellen. Met deze slotsom moeten we het doen: Wij zijn nog lang geen wereldkampioen.…

Bij Ziggo heeft hij heel veel te vertellen, Dus zit de directeur van die gigant In ongetwijfeld een gigantisch pand Elk jaar zijn loon en bonus vast te stellen. Een crime in barre tijden om te doen, Een schijntje deze keer, vijftien miljoen.…

Zo af en toe was het om af te sterven, Aeolus en vriend Winter vierden feest. De meimaand was nog nooit zo koud geweest, Zelfs voedsel kreeg de kans niet te bederven. Nu tweeëndertig graden en nog meer, Gemiddeld is het hier best aardig weer.…

De waarheid komt nu eindelijk naar boven, Geen fabrikant wil eerlijk aan u kwijt Hoe ‘zuinig’ uw geliefde auto rijdt, U moet een fabrikant ook nooit geloven. Zodoende dat ik bij zo ’n man steeds denk: Nooit spreekt hij van die draaikolk in mijn tank.…

Toen we van oorlog hoorden trokken wij allen een aardappelzak over het hoofd en begonnen wij door elkaar te lopen en elkaar verwijten te maken en niets dan lelijke dingen te schreeuwen, zo hard dat ze onverstaanbaar werden. Daarop gingen we elkaar, redenen genoeg, met aardappelen en stenen en spijkers bekogelen en probeerden we elkaar te raken…

De man zag enkel vogels en geen mensen, Omdat er ook geen straatnaambordje hing, Wist hij niet waar hij was, de drenkeling, Maar wat had hij op zo ’n moment te wensen? Hij is gered en veilig op het strand, Het zal hem worst zijn waar hij is beland.…

Hij is een prima zakkenfabrikant En maakt al jarenlang de beste spullen, Geschikte zakken om met zand te vullen, Daartegen zijn ze optimaal bestand. En tevens wordt nu een geheim onthuld: Daardoor wordt ook zijn eigen zak gevuld.…

Ik heb een tuin om fijn in weg te dromen, Want werken in die tuin doe ik niet graag. Na mijn vakantie is altijd de vraag: Hoe is de tuin die weken doorgekomen? Het antwoord op die vraag stemt mij niet blij: Fantastisch staat het onkruid er weer bij !!…

We hebben het nog nooit zo zout gevreten, En te veel zout is op den duur fataal, Dus fabrikanten: wees niet zo royaal En strooi wat minder zout in wat wij eten. We gáán nu voor een minder zoute hap, Maar blijf wel van het zout af in mijn pap.…

Hier sta ik dan als zonnebloem zo maar tussen het puin. Ik kan mijn kop nog draaien al hangt hij wel wat schuin. Hoewel ik mij bij tijden soms ook wel eenzaam voel heeft onze grote Schepper met mij toch ook een doel. Wanneer het weer wat meewerkt begint mijn kop te zwellen en wordt er zaad gevormd voor vogels om te pellen. Ik blom…

Wat moeten Nederlanders veel verduren... Waar moet het met ons 'arme' landje heen... Dat er bezuinigd wordt snapt iedereen, Toch zien we dat het liefste bij de buren. Want nu wordt zelfs mijn 'backyard' niet gespaard, Ik krijg steeds minder slagroom op mijn taart...…

Jan Pronk is niet meer lid van 'De Partij': "Ik wil er tot mijn dood op kunnen bogen Dat ik partijbeginsels nooit verloochen, Dus per direct hoor ik daar niet meer bij. Die socialisten zijn zo diep gezonken, Ze hoeven met mijn naam nooit meer te pronken."…

Familie die ineens verdwenen is, Vier jammerlijk vermiste teerbeminden, En dan niet weten waar je ze kunt vinden, Wel dat je weet 'hier is iets heel erg mis...' Twee zaken met eenzelfde parallel, De broertjes en het volleyballend stel.…

Het blijkt weer eens dat driemaal scheepsrecht is. Na vorig jaar eraan te zijn begonnen Wordt eindelijk de Champions League gewonnen, Met Dortmund als de laatste hindernis. Crescendo, zoals het met Bayern gaat, Op Bayern staat voorlopig nog geen maat.…

Naar nota 's die correct zijn kun je fluiten, Door artsen wordt te veel gedeclareerd, Haast structureel wordt er gemalverseerd, Wat hun bestek betreft valt dat er buiten. Met messen was men altijd al bedreven, Nu wordt er ook nog met de vork geschreven.…

Ik wil het hebben over weervoorspellen, Dat om de haverklap dat weer niet deugt, Op 'waterbommen' had ik me verheugd, Heel Hilversum kan mij nog meer vertellen... Wims weekend-weersverwachting - in het kort: We zien wel weer wat het dit weekend wordt.…

nooit eerder klonk in de grote tuin de oude gong zo zuiver bij de vijver zingt een wasvrouw en water draagt stemmen van ver aan de oever in de warme schaduw van de pagode tuur ik naar glinsteringen lelies en het pas gevallen blad eerste druppels kringen om mijn spiegelbeeld…

Die lijst met namen geeft hij zomaar niet, Van sporters die hij hielp hun lijf te slopen. Fuentes doet alleen zijn boekje open Voor hem, die er het allermeest voor biedt: "De toko wordt voor één jaar onderbroken, Mijn schoorsteen moet dat jaar ook blijven roken."…