Alle inzendingen van wim

Ik werk ondanks de lockdown als een buffel, beloon mijzelf soms met een hapje truffel, zoek koesterwarmte in mijn winterduffel, dat voelt nog ietsiepietsie als een knuffel. Omhelzingen? Mark toont nog geen erbarmen. Wel mag u het idee alvast omarmen.…

Nooit zou ik in een Zeekr willen rijden, Een Zeekr krijgt voorzeker ooit eens pech. Dan sta je met je Zeekr langs de weg, En zeker niemand zal je dan benijden. Vooral maar doen: de goden eerst verzoeken, En dan je eigen Zeekr gaan vervloeken.…

De populist komt graag in het gevlei. Met vrijheidsleuzen wil hij zieltjes winnen, met covidfabels sleept hij stemmen binnen. Natuurlijk is het volksverlakkerij. Krijgt hij de macht, dan wordt het problematisch. Dan blijkt hij absoluut niet democratisch.…

Als ik belastingenveloppen open Dan val ik bijna elke keer in zwijm. Viel dát nou maar eens onder briefgeheim - Dat ik daar met een boog omheen moest lopen. Met veel plezier voldeed ik aan mijn plicht, En liet ik zulke post hermetisch dicht.…

Een onderzoek met dit als resultaat: als vrouwen in vergaderingen spreken zijn het steeds mannen die hen onderbreken. Dit viel zelfs op in de ministerraad. ‘Mooi!’ zei mijn vrouw, ‘een kloppende beschul …..’. ‘Kom op!’ zei ik, ‘dit is toch flauwe kul!’…

Een mijlpaal, en dat moet ik even kwijt: Drie lange dagen mogen we straks stemmen. Ik ben door niets en niemand af te remmen, Maandag al krijg ik de gelegenheid. Dat ik nu hoogstpersoonlijk mag beleven Dat Groningen gelegenheid gaat geven.…

Zien wij zo’n stembiljet vol kandidaten, dan is de vraag die automatisch rijst: ‘Waarom die duwers onderaan de lijst? Veel beter om die neppers weg te laten.’ Ach, leiders willen niet dat wij ontdekken dat zij niet sterk genoeg zijn om te trekken.…

laten we weer jong worden klimmen op een duin spelen in een zandkuil laten we ontdekken wat voorbij de heuvels ligt als was het de eerste keer laten we naar zee lopen naar schuimkoppen in een vliegende storm laten we zoeken naar een plek waar het veilig voelt en weer bedeesd worden verlegen strelen gordijnen in zomerwind…

Al weet ik niet wanneer ik overlijd, Ik weiger ‘proportioneel’ te sterven. Maar zij die in Qatar die werklui werven Verdienen in dat opzicht een verwijt. Die passen eerst de statistieken aan, Waarna je ’evenredig’ dood mag gaan.…

Mijn echtgenote? Fijn, fantastisch, top! Ons liefdesleven is nog dik in orde, al is ze wel helaas wat zwaar geworden, dus vrij ik nu bij voorkeur bovenop. Dat wil je echt niet, in coronatijden, een mens te zijn met onderliggend lijden.…

Gedwongen moet ik scheiden van mijn vrouw, Zij wordt in een verpleeghuis opgenomen. Het zat er onomkeerbaar aan te komen, Na jaren lief en leed komt er nu rouw. Het klopt dus wel wat vaker wordt beweerd: Het voelt als onverdoofd geamputeerd.…

Verkiezingen bij ons zijn democratisch. We kennen veel partijen uiteraard, een kleine veertig doen er mee in maart, het stembiljet wordt dus wat problematisch. Voor een A4’tje is het veel te lang. U krijgt het in de bus als rol behang.…

Niet ieder die de dood is aangezegd Verstaat de kunst dat monter te verwerken. Vol levenslust nog is er niks te merken, Van Merwijk voert geen ‘ongelijk gevecht’. Zijn joie de vivre was nog nooit zo groot, Er is nog volop leven voor de dood.…

Ik werd gebeld door een reclamemeid, zo’n bijdehante consumentenjager: mijn rekening voor gas kon stukken lager, hetzelfde gold voor elektriciteit. Bij mij wekt dit alleen antipathie: ‘Mevrouw, dit is verspilde energie.’…

Het diureticum furosemide, Een pil die overtollig vocht afdrijft Doet pijlsnel wat de fabrikant beschrijft, Maar heeft ook dopingzondaars veel te bieden. Onana wist dus niet -wat mij bevreemdt- Dat met die pil gezeik een aanvang neemt.…

ik heb hem gevonden pa de muur om tegenaan te lopen je had gelijk maar vergeef me het verlangen was te groot de illusie te realistisch ik besefte niet waarom je deed wat je deed zei wat je zei nam je pijn niet waar alleen je woorden die ik bespotte want het waren oude frasen belegen zegswijzen die me kwetsten en afstootten ik ontstak…

ik wil deze zei de vrouw en ik dacht het gaat over de kooi naast mij want ik heb in drijfzand vastgezeten en voor dood in grachten gedreven ik heb in huizen gewoond waar ik niets te zoeken had over eenzame paadjes geslopen gesnuffeld langs kanalen gezworven over pleinen en gebalanceerd in hoge goten ik ben bespot en weggejaagd en eens heb…

De kleine ondernemer weert zich dapper. Hoewel de zaak al vele maanden kwijnt houdt men zich man-/vrouwmoedig overeind. De overheid biedt steun als flappentapper. Maar over vaccineren klinkt gemopper. Hier lijkt het kabinet meer floppentopper.…

De hippies vluchtten ijlings naar hun bedden Door acties van de Jantjes op de Dam. Nu haalden Bossche hooligans hun gram, Die zouden daar de middenstanders redden. Eencelligen zijn zo dus af te troeven, Ook in Den Bosch vangt men met boeven boeven.…

Ik doe niet mee met illegale feesten, ik ga niet bij familie op bezoek, ik dood mijn tijd met krant, tv en boek en mijd de boze viruswaarheidgeesten. Zodat die vraag mij later niet benauwt: 'Pap, was jij in de covidoorlog fout?'…

Wij dachten aardig slim te zijn geweest, Omdat wij ’s avonds laat een uurtje lopen Besloten wij een hondje, “Chris”, te kopen, Maar Chris is een behoorlijk kattig beest. Bizar dat in dat uurtje onze Chris Chagrijnig maar ook uitgelaten is.…

Zo’n avondklok betekent huisarrest. Ik ben jaloers op hondeneigenaren die ’s avonds nog wat buitenlucht ervaren en zie maar weinig heil in een protest. Dus moet er maar iets anders aan de lijn. Loes doet de cavia, ik het konijn.…

De bendes opereerden zeer extreem, Maar konden met de dode niks beginnen. Daar schoot Ridouan Taghi iets te binnen: “Er is een oplossing voor elk probleem”. Toen hebben ze daarginder even later Het lijk maar opgelost in koningswater.…

Ik polste laatst een loopbaanadviseur: ‘Een werkkring voor mijn zoon wordt problematisch, hij is argwanend, star en niet empathisch en raakt bijzonder snel uit zijn humeur. In mensenkennis is hij niet het kienst.’ Zijn tip klonk stellig: ‘De Belastingdienst!’…

De vleesgeworden vorm van een depressie, Die schijnbaar permanent corona heeft, Die over treur-tv zijn mening geeft. En dat in tijd van lockdown en recessie. Eerst denk je dat je alles hebt gehad - Het kan toch zwarter dan het zwartste gat.…

Ik vond het een verschrikkelijke naald, het leek erop dat ik het niet zou durven. Zo’n GGD-mens greep me bij mijn lurven, dus ja, ik heb de covidprik gehaald. De nazorg vond ik overigens slecht. Mijn vaccinatiewond werd niet gehecht.…

Wat heb ik van Wim Meyles weer genoten, Dat staaltje van ultieme erotiek. Nu maak ik hoe het hier toegaat publiek: Mijn lief zal zich nooit helemaal ontbloten. Voor mij kiest zij het beste uit veel kwaden, Zwaar ‘mondgekapt’ valt er genoeg te raden.…

Mijn lief is op het oog behoorlijk zedig, de blouse tot aan het hoogste knoopje dicht, make-up vindt zij een ordinair gezicht, haar rok verhult de enkels zelfs volledig. Maar ’s avonds is ze echt niet te weerstaan. Voor mij trekt zij een doorkijkkapje aan.…

De beste wensen voor het komend jaar, Dat we maar met een minimum aan kwalen Tweeduizendtweeëntwintig mogen halen, Want met corona zijn we nu wel klaar. Om 12 uur heft heel Nederland het glas: “Was het maar weer zoals het vroeger was.”…

Gedichten schrijven wordt beroerd betaald. Toch wil ik mijn contract een jaar verlengen, opnieuw mijn blijde boodschap bij u brengen, dus aangebeld en euro’s opgehaald: ‘De beste wensen en veel lezerspret, van de bezorger van uw snelsonnet.’…