Alle inzendingen over Uitgelaten

ik zie ze nog zwieren hun feesten vieren met een uitgelaten lach ooms en tantes dansen nichten en neven nog onhandig in bewegen waar zijn ze gebleven de samenkomsten bij geboortes en verjaardagen bij een verscheiden zie je de familie vaak compleet alleen het zwarte schaap ontbreekt die vond het te ver rijden zo gaan tradities nu…

ik steel zon om samen in het paradijs te zijn creëer een strand wat palmen bij de hand die wuiven naar de zee in het dansen door de golven neem ik zomer zon en jou weer uitgelaten mee we kijken hemels naar elkaar vergeten uren in ontmoeten Adam wil zijn Eva als een paar zo droom ik jou in ultraviolet mijn lijf ligt…

rivier in de groene vallei is het zigeunerkamp gelegen maken de zigeuners hun muziek mooie mysterieuze vrouwen dansen terwijl gitaren en violen klinken een paar meiden beginnen te zingen er wordt geproost op de zomer er wordt gelachen en gedronken het maanlicht schijnt over de vallei schaduwen bewegen rond het kampvuur de mensen zijn uitgelaten…

Uitgelaten schenken we onze lichamen in doen en denken vrij. Open deuren en ramen koelen onze warme posities. Ieder stukje huid wil graag delen met wat mondeling wordt overeengekomen. Tranen verschijnen als liefdessappen, ogen spreken over een gave, brandende tongen zijn niet te blussen. Het genot is oorverdovend.…

zo zacht, zo subtiel dat het even leek alsof mijn verbeelding sprak in plaats van jouw halfgeopende lippen blaas je warmte in mijn haar enkele ontsnapte lokken dansen langs mijn gezicht lonken naar de vrijheid uitgelaten door jouw zucht jij bent de figurant in mijn schijnwerper ik laat het doek vallen om je te laten spelen en heel…

hooggeëerd afgemeerd en uitgeteerd doorgeneukt al afgelikt gebromd toch geflikt schadeloos aangeklampt geschaakt en ingedamd gekraakt al verkrampt verzuurd toch uitgekuurd liefdeloos teruggekneld verdwaald en afgezeken doorgedacht al ongesteld afgetikt toch uitgelezen dadelloos geruïneerd gekotst en uitgevreten liefgehad al doorgeheten uitgelaten…

de vaart vliet aan mijn oog voorbij met aan de overzij het vee uitgelaten in een bonte wei en tussen hier en daar d’oude stee hoge bomen schuiven in een rij langs het dravend boerenpaard dat ’t voorjaar ruikt in natte klei en merries van de binnenwaard waar reigers scharrelen in ’t riet houden kieviten de wacht zingt de karekiet zijn…

geluk is de hond uitlaten je houdt hem in de gaten die zwangere wolk die nattigheid wil loslaten maar de hond moet weet het – het gaat gebeuren hij is nu te uitgelaten geen weg terug jij schat in waar hij zich zal ontladen en probeert hem te ontlopen geluk is iets wat je ten deel valt of het ongeluk dat je mijdt en jij moet maar…

Hij wist dat er een ander was Het lukte niet om hem te duiden Wie kon voor hem de klokken luiden Over dat blijkbaar groenere gras Zij was zo stil en teruggetrokken Ditmaal in plaats van uitgelaten Euforisch en in alle staten Omtrent dit zoveelste verlokken Volkomen anders dan voorheen Door wie liet zij zich nú verleiden Wie was het die…

Ik wil de zee - zei je alleen alleen voor mij niet voor het kind met emmertje en schepje niet voor zonnebadende barbie meisjes niet voor glimmende sixpack jongens of anti zonnebrand inwrijf senioren stijf van de olie ook niet voor uitgelaten opstuifhonden die gecultiveerde - in zand en water losgeslagen - kamerolifanten niet…

je zou nog een vlieger voor me maken van latjes, papier en lijm en heel veel touw zoals vroeger mijn vader op het strand zouden wij weer uitgelaten kinderen zijn rennen zouden we - op blote voeten met wind en vlieger mee ik weet dat je nooit wilde geloven aan wederopstanding maar toen ik je vroeg een vlinder te zijn liet je niet lang…

ik zag je kijken naar de sneeuw ze vlokte wit en traag je blik zong zon in de kristallen ze leken langzamer te vallen uitgelaten volgden we hun vlucht uit lucht die lichter werd we dwarrelden mee in een zacht deinen en lieten vlokjes op de hand verdwijnen de wereld die verscheen ontnam de kleur haar eigenschap versmolt…

de echtheid van het leven zachtjes wuif ik haar weg even hoor ik nog vuurwerk verder weg en toch dichtbij dat het jaar verjagen moet dat ik liefst vergeten wil de uitgelatenheid vervaagt in de nevelmist van alcohol als ik langzaam mij verdrink in de euforie van het delier dat mij daarna dartelen laat als de lammetjes in de wei met brallende…

Hij zag die parttime job bij de regering wel zitten; weinig privacy, maar hij kreeg er een hoop bewonderaarsters bij om niet te spreken over salariëring. Maar eens heeft hij zijn mond voorbij gepraat en staat nu met de billen bloot op straat.…

Het is rond: een week lang hebben we: -wat je noemt- een logeerhond Geen gesputter tegenspraak noch diep fronsen: zij komt bij ons logeren Laat nog op -ongekend- vroeg uit de veren met 'n hond is 't sportief ......verkeren laat je haar uit ze is uitgelaten Blaft vrolijk Springt hoog tegen ons lijf en leden op…

losse pols met hier en daar wat buitenissige akkoorden er waren mensen die daarvan de schaduw hoorden in de vol tonige muziek van mijn primaire kleurenlied zij mengden niet in een natuurlijk vervloeien zoals halve noten mensen mateloos kunnen boeien ik sloot tevreden de klep bracht mijn kwast en palet weer op orde en bekeek de uitgelaten…

En ik vang elk gebaar waarmee zij minder moeder wordt, steeds meer het meisje dat ik van een foto ken; dat uitgelaten door de golven rent in een voorbije tijd, toen ik nog niet bestond. En dat ik haar, dat zij mij vond, lijkt groter wonder dan tevoren. Op zondagmorgen word ik steeds opnieuw geboren.…

We dansten de dans van uitgelatenheid op weg naar de plek van serene rust. En ik keek glimlachend in het hartje van dat mooie glanzende sterretje.…

half Holland aanbidt de voetbalgod en kleurt zich fel oranje verplaatst zich uitgelaten lallend in wagonnen zonder franje men juicht en joelt hup Holland hup terwijl de stad leeg wordt geplunderd een regen scheldwoorden daalt neder als Holland voetbalblundert talloos ook de ware fans als clowns met hun pluimage en hoge heren…

ze waren weer present, die rare hoeden een dame had een bloemkool op haar hoofd haar buurvrouw had een vogelnest geroofd zo groot, daar kon een ooievaar op broeden een uitgelaten juffrouw, een gegoede had zich vandaag bijzonder uitgesloofd een zwaarbeladen vrachtschip sappig ooft genoeg om heel het ziekenhuis te voeden ’t is fraai, zo’n…

Zo veel en mooi en uitgelaten. Dat deed je liever nog dan praten. Met mij en hen die zoveel om je gaven. We konden ons aan je liefde laven en aan de warmte die je ons steeds gaf. Je bent niet meer. Niet hier maar ginder en onze liefde wordt niet minder. Van mij en hen die jou nooit zijn vergeten.…

Ik zing je een feest, een beeld van walsende akkoorden Uitgelaten en liefderijk verstaan we elkaars gedachten en proeven elkaars blik Ogen die toveren en liefde glanzen over de hoofden van andere geliefden, wereldwijd Gedachten die bloemenvleugels schenken aan vermoeide schouders Ik zing je een feest, een gouden geest met zilveren…

het leven weer manifest en frivool vervolgt het kabbelen van het levenswater zijn weg De storm kent in de luwte geen ademnood meer Met zuivere intenties breekt het verleden zijn stakige punten en herleid ik de schoonheid der dingen tot hun verfijndere openbaring Dit was mijn vurige wens om te komen tot waar de horizon zich uitgelaten…

Wil ze uitgelaten worden? Ze zegt: ik ben geen hond. Niet om over mezelf te vertellen ben ik bij jou, maar om geleefd te worden. In de drukte raak ik haar kwijt, maar als ik terugkeer, zie ik haar naast mijn bed. Was het prettig voor haar? Dat ze even alleen was? Ik blader door haar om haar te lezen. Ze zegt: ik ben geen woorden.…

Ik kijk uit mijn ramen tegen huizen aan Zeg ook maar tegen de daken Ik kan ook bij de overburen naar binnen kijken maar gelukkig ook over de daken heen Ik zie dan de blauwe of grauwe lucht de wolken, de regen spetteren, voel de sneeuw ruik het hout wat in rook opgaat ’s winters en In de zomer uitgelaten mensen op dakterrassen Ik zie ik zie…

De omarming, de eerste zoen het knuffelen, jong en naïef stiekeme ontmoeting in 't plantsoen uitgelaten had je het leven lief. Door misverstand of stommiteit ben je elkaar uit het oog verloren tot op heden heb je echter spijt niemand kon je ooit zò bekoren.…

Bij de buren klinken groetende geluiden in uitgelaten vorm met de jeugdige spiraal zonder dure slotsom langs oprotpremie, geen mishandeling voor ontnuchtering ze weten wil waar dat vandaan komen goed voor mag zijn schijnt mijn bevestiging overeenkomstig haar lenigende kijk op het wereldbeeld in het achterhoofd.…

Varkens komen voorbij en ja, je studieresultaten vielen tegen, maar uitgelaten kijk je rond: wie doet je wat in dit domein, hier zal niemand dat willen wegen. Je denkt aan stroop, aan brij, aan 'hoe zal mijn toekomst gaan', je smeert je nog eens in, ineens hoor je het woordje 'kolder'- en heb je genoeg van die ò-klank.…

Een lading soldaten waadt uitgelaten Naar een onbewoond eiland Door koraalachtige water Waar glanzend en transparant bontgekleurde vissen tronen En wuivende zeeanemonen Waar tussen lianen na het lege strand libellenkluwen in lichtbanen Warrelend door elkaar darren En apen met schuchtere ogen Hen sarrend aangapen Vanuit het weelderige…

In een heldere werkelijkheid aangeraakt door het aardse bestaan hebben we van zachte liefde genoten onder het licht van de lavendelmaan het was een geurig samen zijn een nacht met wijn overgoten een vrolijk dansen in de tuin lachen van genieten onverdroten om onze vrolijkheid en uitgelaten kreten liefde hebben we gedronken elkaar schoonheid…