9503 resultaten.
bladeren
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 392 bladeren vallen
van huizenhoge bomen
de herfst zal komen…
Bladerend
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 393 Een koperen maan krulde aan de hemel,
dreigde te vallen...bladeren slechts.
Hitte bladerde van het licht
en zette de nachtelijke herfst in vlammen.
Zo was het.…
bladeren
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 322 dwarrelen overal
prachtige kleuren kijken
ritselend lopen door bladertapijt
eenmalig!…
Bladeren
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 430 Je trekt mijn aandacht
wat voor grote bladeren
zeg je ja zeg ik
je ogen hechten zich
aan al die bladeren
je zou ze willen rapen
één voor één
je trekt mijn aandacht
wat voor grote bladeren
zeg je ja zeg ik
je ogen hechten zich
aan al die bladeren
toch raap je
er maar één…
Bladeren
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 346 Bladeren en nog eens bladeren
Zij vallen neer op het natte gras
En bedekken de hele grond alras
Ten teken dat de winter gaat naderen.
De bomen verliezen hun schoonheid
En blijven als kale stronken staan
Hun glorie is voorlopig voorbijgegaan
Wachtend op de komende lentetijd.…
BLADEREN
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 630 Ik blader in mijn herinnering
probeer alles weer te weten
stel direct ook vragen
het is niet alleen hoe of wat
ik graaf in mijn belevenissen
spit ze soms weer onder
geef zelfs antwoorden
op vragen nooit gesteld
wie ben ik, wat is er van mij geworden?
hoe ben ik alles doorgerold?
is het leven wel gewillig?…
Bladeren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 174 klein
Doen hun best om te groeien
Ze hangen teer
Hun knopjes aan de tak en stammen
De zon geeft ze licht en warmte
De wind komt ze zacht kammen
De bloesem duurt kort
In tal van kleuren geschakeerd
om heester struik en bomen
Een zachte bries
laat de gewassen horen
Een zoete balsemgeur
Het ruisen over en weer
En zie, de bladeren…
bladeren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 181 gele bladeren
dansen wild
over de straten
bomen
kreunen onder
de hevige wind
weer een nieuw seizoen
dat arriveert
ik kijk nu al uit naar
een windstille dag,
waarop de zon schijnt
in milde herfstglorie
bladeren
in geel, rood
oranje en bruin
kraken zachtjes
onder mijn voeten
witte lichtstralen
schijnen bescheiden
door de torenhoge…
Bladeren
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 286 Van honduree*) heb ik geen kaas gegeten
Toch denk ik niet: het antwoord is me worst
Mij stuit zo’n blanco vel tegen de borst
De hamvraag wordt: hoe kom ik het te weten
Van Aar mag ik het niet bij Google halen
Dus rest slechts bladerwerk in Van Dale…
De bladeren
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.384 De zonne zond haar stralen uit
om d'aarde te vergouden,
Die, al te lange tijd verwaaid,
verregend en ontverfd,
Niet meer aan blijde dagen dacht,
maar aan de winterkoude
Zich zonder klagen overgaf
en stil en willig sterft.
De stralen die op 't bladerdak
een wijle wilden rusten,
Ze gleden door de takken heen
en vonden vuil…
bladeren
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 69 De bladeren
ze vallen van de bomen
dwarrelen tevreden
neer op de grond
zijn klaar met hun leven
om de wereld kleur te geven
op donkere dagen
in het bos.…
Bladeren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 82 Beuk en eikenblad
Van ouwe boom
Als woorden
dwarrelde 't blad
Dalend op dak, in goot
Besprak het hele jaar
't Verhaal van hem en haar
De dakgoot ving het daar
Zodat woorden niet verstoppen
Het water stromen kon
Ververste tot verzen
De aarde bereikte
Voor wortels van beuken en eiken
Rijmend alle ongelijk…
Bladeren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 53 Het zijn de bladeren in de wind
en de geur van bloemen
Het is het eerste ochtendlicht
en een zachte regen in het gras
Het zijn de wolken,
een langzame schaduw
en het tikken van leeg horloge
Het is de glimlach als ‘s avond
weer de zon gaat dalen…
Striptease
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 631 Als iedere herfst
pakt de zomer
haar spullen in:
al haar boombedekking
wordt uitgestald
op kleur gehangen
gesorteerd, dan uitgedund
en weggelegd
tot volgend jaar.
hun stapel kleding
belandt in bladerbakken
of op de grond
daar slordig weggesmeten
omdat dat harde groen
geen mode is.
Nog even pakt ze
dan die rode jurk
daarna een bruine…
Elfje
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 210 Bladeren
Warm gekleurd
Vallen van takken
Dansen om ons heen
Herfst…
Boekarest en de goot
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 518 ...Want in Roemenië
goddelijk apathisch
waar al meer dan tien jaar
geleden een god werd
weggezonden omdat de mens
hem niet meer moest
draaien steden langzaam
om de as van de inflatie
draaien de nek om dragen
vrouwen het hoofd in
doekjes voor het bloeden
de jaren vijftig
wederopbouw
veegt men straten
die nog vol bladeren waaien zullen…
Natuurschoon
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 294 Opgenomen in het wilde
Waaien van de wervelwind
Reiken nimfen naar mijn hart
Om het met de schoonste liefde op te vullen…
Herfst
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 465 Regendruppels uit de lucht doen het op straat stromen
De bladeren beginnen een beetje te vallen van de bomen
Met af en toe het zonnetje dat mij weet op te beuren
Wordt het straatbeeld gehuld in warme kleuren
Tinten als warm rood, bruin en oranje komen voorbij waaien
En deze weten het decor op straat prachtig te verfraaien
Mensen strompelend…
zomer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 de regen
op de stijlen
van mijn balkon
de bladeren
in de binnentuin
ruisen door de regen
en ik die daar sta
en denk aan de warmte
die ik voel van zo ver
Sahara, toendra, steppe
en de troepen van snelle ruiters
hijgend van de hitte verlangend
ijsklontjes en naar haar, altijd…
Als een lied van stil verlangen
netgedicht
4.0 met 59 stemmen 1.488 Ik volg het voetspoor
van een dromer
langs de kustlijn
van jouw hand
geven golven
zich gewonnen
en de branding
waar ik strand
spreekt van liefde
zonder woorden
schrijf ik zinnen
in het zand
onbewogen
lacht het leven
in jouw ogen
keert het tij
als een lied van
stil verlangen
waai jij even
mee met mij...…
Komorebi
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 55 beelden dalen als
trage bezinksels neer
licht valt door de bomen
de poort scheidt het
heilige van het profane
de schaduw van het haveloze
boompje op de tuinmuur
het zonlicht dat miljoenen kilometers
aflegde om het zielige boompje
binnen enkele minuten te bereiken
verzink in de verstilde eenvoud
de transparante schoonheid van…
Het Bos...
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.154 Ik loop door het bos,
de stilte brengt rust,
net zoals de stilte tussen ons,
rust in mijn leven brengt
De bladeren laten los,
en waaien weg,
net zoals ik los liet,
en mijn eigen weg ging
De zon, nog krachtig,
breek zich een weg door de bomen,
net zoals ik met al mijn kracht,
de circel doorbroken heb
Ik kijk voor me uit,
zie een kleurijk…
De herfstweg
gedicht
3.0 met 12 stemmen 6.388 Als regens waaien in de hoven
en maaiers op de heuvels gaan,
bundel ik mijn vreugde tot schoven.
En het oog is hol en vol tranen.
Bomen lozen bladeren, ik haar,
schaduw en nagels. Kort ben ik
op aarde, korter dan een sjaal.
Steeds verlaat mij weer de ochtend.
Steeds lokt mij weer de laan.
Tot ik door het dwarse tuinhek ga.…
wind heeft je gestreeld
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 340 waai maar weg
mijn bladeren
de witte zijden
kennen nog geen licht
gestreeld door zon
werd groen de kleur
je groeide lentegroot
tot de zomer naakte
alleen de onderkant
moest nog ontwaken
het verlegen draaien
zal volwassen maken
wind heeft je gestreeld
met je gespeeld
de wereld laten zien
in zijdelings passeren
de eerste zomerdag…
Gedachten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 160 Als bladeren die vallen,
dwarrelend in de wind.
Nog met de warmte...
van de zomertijd.
Hun voedsel gevend,
aan de grond waaruit...
ze zijn ontsproten.
Hopend
op een nieuwe lentetijd.
Antje.…
Verlangen
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 199 ik schilder en strijk strepen
met een gezicht in mijn gedachten
laat ik mij volledig meeslepen
reikhalzend verlangen, eerder... smachten.
ik schilder en droom strepen
het gezicht krijgt stilaan een gelaat
maar ik kan enkel in mijn dromen dwepen
als ik lachen wil, terwijl ik even... met je praat!…
zoals zij in de ochtend
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 280 nog doodgeboren gedichten dragen
ik waai en waai
rondom roerloosheid…
Geurt naar nieuw leven
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 151 het eerste hemelsblauw
gevat in voorjaarsgroen
ontwortelt zich uit wit
tussen vlokken die
nog ingehaakt de laatste zijn
van het winterse festijn
verlangend spreidt
de bloem haar bladeren
naar de al warme zon
de zachte lentewind
geurt naar nieuw leven
voorbij de glimlach van een kind…
Prima Materia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 392 Wanneer wij dus door eeuwen waaien
in het heelal van onze dood,
zullen wij zoveel zwaarte krijgen
dat ik naar jou en jij naar
mij wordt toegebogen.
We zullen elkaar vast wel niet meer raken,
maar reiken, reiken,- en verlangen
en bewaren.…
Memento
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 664 hoe groot toch het verlangen
naar zomernachten van weleer
toen wij ons onbevangen
laafden aan het boezemmeer
waar ik aan knoopjes prutste
jouw zoete geur opsnoof
zweet van onze lijven gutste
speelde een bloesje met het loof
een minnelied zo warm van kleur
dat in weemoed aan komt waaien
door de openstaande deur
wil ik lezen in het avondlicht…