Alle inzendingen over duizend scherven

wanneer de zon door takken breekt valt schemer in scherven op de grond…

Raamwerk van het leven Vensters Met glas Open ramen Met gordijnen Scherven Op de grond Kleuren in de scherven Met lachende gezichten De zee ver weg Die speelt en ruist tegen het avondlicht Komt er donder De straten blank van de regen Een auto stopt onderweg Een blikje bier Raamwerk van het leven…

Elke dag worden duizenden mensen geboren elke dag gaan duizenden mensen dood Elke dag vrijen duizenden met andere duizenden en moorden enkelingen duizenden uit Elke dag zoek ik naarstig naar mensen en ga met mijn kop door duizenden muren ------------------------------------------ Uit: 'Geen Hemel zo hoog', 1983.…

Elke dag worden duizenden mensen geboren Elke dag gaan duizenden mensen dood Elke dag vrijen duizenden met andere duizenden en moorden enkelingen duizenden uit Elke dag zoek ik naarstig naar mensen en ga met mijn kop door duizenden muren -------------------------------------------------- uit: 'Een haven voor alle woorden', 2012.…

niet begrensde wensen we zijn de zomer ingegaan hebben elkaar de liefde aangedaan in duizend uur en even zoveel nachten verlangen liet de herfst wachten we oogsten geen geluk vruchten waren klein en wrang ik bood je nog de andere wang jij kon geen ander zijn en koos voor het aloude veilige refrein…

om jou In een mist van vage regen Komt aan alles toch een eind Maar de lente geurt door Terwijl mijn lief zacht verdwijnt Duizend kleuren groen Duizend nieuwe lentes Duizend nieuwe levens Duizend jaren oud Duizend keer gevallen Duizend keer weer opgestaan Duizend kleuren groen Brengen een nieuw seizoen…

Nog duizend en één vragen. Nog duizend en één dingen te zeggen. Nog duizend en één zoenen te geven, minstens. Duizend en nog eens zoveel redenen om bij je te liggen je te voelen te strelen te doen wat ik fijn vind te doen met jou alleen met jou daarom nog duizend en één keer, ik ben blij dat ik je ken.…

de spiegel brak scherven stonden rechtop in het gras waar het beeld zonder licht begraven was…

Er zijn meer dan duizend dingen boven de dertien daken waar we nooit van los zullen geraken.…

geweest vangt aan duizenden gedachten razen nog door me heen als de verdwaasdheid me bespringt en me met zich meevoert naar het land der kudden…

Een zacht klein kneepje van je rimpelige hand zegt meer dan duizend woorden er is gewoon die stille band. Waar woorden overbodig zijn zijn de gedachten één bij alles wat je aan me geeft daarbij voel ik me nooit alleen.…

en alle positief paradoxaal geplooid in duizend vouwen die we achterlieten ik pas er niet alleen in dat bed een loket zonder klanten in de avondschemering herinneringen dansen op het nog warme gesteente tot vroeg in de ochtend vroeger dan morgen Zal ik het afsluiten?…

jij bent gesloten ik probeer duizend sleutels krijg je niet open…

Kom mijn dochter verberg je in de plooien, hoor het tekeergaan van mijn hart duizend keer liever dan het geweld daarbuiten. Voel mijn hartstochtelijke liefde geborgen in de ingewanden van mijn ziel. Pijl de diepte mijn dochter, van de liefde voor mijn liefste waaruit je bent ontstaan.…

Duizend vaak verliefde sleutels lijken onmogelijk te passen, hadden een schitterende goudrode kleur. Duizend sterke sloten willen breken hangen diamanten aan elke hemelpoort, beloven zeldzaamst gekleurde trouw en een papieren diamantenring die niemand wou.…

mijn moeder was iemand uit de duizend. zij kon vergeven maar ook blijvend vergeten. nooit kwam ze nog op die spijtige feiten terug! mijn moeder was iemand uit de duizend. al had zij het zelf niet te breed toch wou ze met haar hart van goud diep geslagen wonden zacht helen. mijn moeder was iemand uit de duizend.…

", is wat ik bedenk, het maakt dat ik een duizend doden sterf.…

Al schreien en al schreeuwen, Neer uit uwe kruine, stuift Een dikke duizend spreeuwen.…

Daar staan wij, taai en trots, bij zelfgenade vorsten, Die durven, één alleen, wat duizenden niet dorsten, En zwaaien door de wind de losse vaan der kracht.…

Met duizend armen Heb ik je hartstochtelijk Geprobeerd lief te hebben, Te omhelzen waar ik maar kon - Leven dat mij ongedacht, Onverwacht gegeven was; Het omarmen was kennelijk Alleen aan mij toebedeeld, Jij omarmde mij gevoelloos Terug, keek daarbij in mijn Beleving uitsluitend verveeld…

Zwaartekracht ze zweven, duizenden tegelijk, dode punten vergeven. Vloer vangt verleden, duizenden tegelijk, omarmt jouw heden. Toekomst treedt toe duizenden tegelijk, even geen gedoe. Gedachten gaan gebeuren, duizenden tegelijk, knippen of kleuren?…

achteloos scherven lijmend waarheid liegende dromen…

Ik wil praten met de maan Ik wil stalen met de sterren Ik wil staan met volle handen Helpen dat kind dat in de scherven staat!…

hij zegt duizend dat is zeker genoeg voor veel zoals een duizendpoot of duizend bommen en granaten het is veel zoveel als duizend dat is zeker genoeg voor veel…

Een felle vloek en het bord valt uit zijn hand druppels bloed op duizend stukken hij foetert iets van; ’scherpe rand’ en; ’doe het lekker zelf voortaan!’ zij troost, maar kan haar lach niet onderdrukken ’Ik help nóóit meer!’…

ondertussen niet weet hoe 't verder moet duizend en twee vragen tollen in haar hoofd duizend en twee dagen...…

Ik vond laatst wat losse scherven van de oude tijd zij liggen her en der in mijn herinneringen verspreid. Die vaas van toen was nauwelijks nog te repareren de randjes waren te scherp, dat zou teveel bezeren. Sommigen spreken van scherven brengen geluk.…

gesleten ik een mozaïek zie van scherven die ik niet ben vergeten Ik bewaar het zorgvuldig, zij maken mij tot wie ik ben man, vader, zoon, een mens, een dichter in de pen.…

Ik vond laatst wat losse scherven van de oude tijd zij liggen her en der in mijn herinneringen verspreid. Die vaas van toen was nauwelijks nog te repareren de randjes waren te scherp, dat zou teveel bezeren. Sommigen spreken van scherven brengen geluk.…

Met glazen woorden spreekt ze overal waar de scherven verwoesten wat ze niet meer geloven en liefhebben als het glas niet meer met liefde gevuld is…