Alle inzendingen over gemaakt OR van OR zand

Was het niet veel makkelijker een keus te laten gaan? Dromen van beslissing maar toch stil te blijven staan? Jaren huppelen zacht voorbij om het leven laten lijken als dat van een vallend blad, bestemming niet voor ogen maar langzaam vallend naar benee en daar een plaats bereiken.…

Veel van wat spannend was heeft plaats gemaakt -al is er wel iets van gebleven- voor het zeker weten Net zoals de lage duinen waarachter zich de donkere polders bevinden Die duinen die met helder weer zelfs waarneembaar zijn vanaf mijn eigen overkant zijn nu voorgoed verdwenen Ik heb ze ingeruild voor jouw eerlijkheid en maakten…

De eeuwige glimlach, gemaakt, niet echt, Diep gewortelde pijn, tranen waar ik tegen vecht. De glimlach die eens zo spontaan was, verdween, Eenzaam, altijd denkend, maar zo alleen.…

Door het album bladerend stoppend af en toe, mijmer ik dat lang geleden, heel lang ik weet niet hoe, ik foto’s maakte van de wereld, zoals die toen in mijn bestaan, bezig was om te veranderen, langzaam, heel langzaamaan. De foto’s het eerst erin geplakt hebben de tand des tijds niet heel doorstaan, de hoekjes krullen hier en daar, en je…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

kom maar spelen in mijn taalspeeltuin samen met de letters van de glijbaan woord taartjes bakken in het zand waarin spelvouten gemaakt mogen worden rebels woordhangen in de touwen taal kliederen op de schutting als vijf en half jarige heb ik het moeilijk met mijn lekkere bekkie smijt ik toch gezellig mee raak bijna…

ik heb garen gesponnen uit de tijd dat onze geschiedenis is begonnen nog niet van de wollige periode maar te midden van rots en zand beelden gemaakt met de hand in de geel bruine kleur van hitte en woestijn met duizenden slaven die stierven door ontbering en pijn het markante gebeuren in patroon en structuur kon ik later pas weven…

Afspraken, in passie snel gemaakt beloftes, even licht en vlug gedaan meegenomen in een zilveren wind in banen van licht van zon en maan Langs sterrenhemels en planetenstelsels verstrikt, verward, verloren geraakt tussen vele vertelsels op heet zand, in heerlijk warm water Schat, geloof mijn handen geloof mijn lippen en mijn ogen ik…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

jouw figuur creërde een andere figuur van zand gemaakt. een lichaam om te pochen dat trilt en antwoordt als mee gesproken wordt. een sculptuur die mij een waarom verschafte met een terugkeer reden. ---------------------------------------------- (uit: De namiddagen van weleer, 2005) ISBN 90-805979-5-3…

woorden ontdooien eenmaal uitgesproken als al het andere, werd verzwegen bezitten ze de schone schijn van gelijk geluk, soms iets te vaak beschreven, nooit te weinig, nooit genoeg, de hemel is vol lof van woorden, creëert het stof waarvan we zijn gemaakt op het weefgetouw van de tijd, het rijkt tot aan de ziel en kleeft aan mensenvoeten…

kogelrond oranjerood zoals je aan de hemel stond gewoon op klaarlichte dag zag ik jou een soort van naakt kersvers gemaakt door de zonnesmid met zijn ijzers heet en wit je moet de zon smeden als het ijzer heet is moet hij hebben…

kleurige heuveltjes op de witte ondergrond reikend naar de bron Soms slaagt zij daarin de voorwaarden kan zij verklaren als het gemaakte opgetogen jubelend, haast per ongeluk in het gouden kader knalt…

Ik ben niet gemaakt om 's avonds de trap op te gaan Naar het smalste bed van de wereld. Ik krijg het aan niemand verkocht. Ik ben niet gemaakt om 's nachts het licht uit te doen En mijn ogen te sluiten alleen. Kon iemand dat maar in mijn plaats. Ik ben niet gemaakt om wakker te worden 's ochtends Met een opgeschoonde kop.…

Vele pagina’s hadden een zwarte rand dat was onze schaduwzijde daarover strooide ik zoveel zand tot ik ze weer in het wit omlijnde. Ik heb hemelse dromen gemaakt op aarde die met jou nooit werden vervuld dat onze liefde in een stom onbegrip ontaardde wie van ons beiden droeg hier de schuld?…

Uitdagend in haar ronde vormen gul bij de bovenkant de blauwe bies verdraagt de stormen zij voert ons terug naar een jeugdig land Waar flair zo vrouwelijk is een blik je kan noden waar je vorm aantrekkelijk is waar jaloezie kan doden Verbinding geeft de blauwe band als levensader kan hij voeden hij houdt bij storm ook stand kan ons voor…

Regen verbindt de zee met het land zand droogt zich in zeewind in vlagen in duinen in striemend geweld in opwaarts bewegen verbindt zich in regen met zeewind met land…

ik cirkels in de tijd ik schets oude zomers en handen vol zee, blote schouders en dagen gedeeld ik schep wolken en verhalen, fluister sterren en beloftes, stapel woorden op de horizon, daar waar jij verdween nog één keer omcirkel ik zacht jouw naam, bevrijd vogels en vluchten en glimlach langzaam tussen korrels zand…

met de kinderen van de buren leerde draaien met de tol geen auto´s die er hinderden en wat beleefden wij en lol hier leerde ik schaatsen op de dichtgevroren rivier geen tijd die ons haastte een ieder die er woonde was je naaste hier begroeven zij mijn jeugd onder opgespoten land waar eens de koeien graasden ligt mijn dorp onder het zand…

Steeds omlaag en omlaag in het rulle zand. Heel snel om de pijn te breken. Het valt in ontelbare kleine zachte , verloren en dode stukjes in het zand. Daar worden die kleine, dode en verloren stukjes zo maar weggedrukt Door voetstappen in het zand. Harde en zachte voetstappen van veelmensen in het zand.…

die dag was er zon en het deed ons vragen samen naar elkanders mond je gebaar wees naar mijn eerstgeboren huid en steeds vaker naar jouw vingers door mijn haar je gezicht in mijn adem gevangen raakte het water en elk woord dat ik in mijn handen had genomen het werd stil tussen middernacht en de ochtend wij woonden samen…

sporen in het zand de rand reeds afgesleten hier kwam een mens voorbij alweer een hele tijd geleden met welzeker een last vol oude jaren zichtbaar aan de meegesleepte lijn zijn naam is onbekend het kan Horizon zijn geweest of Kim, wie weet zelfs Einder de wind is nu zijn milde helper en ook de tijd, ongrijpbaar en toch nog immer alom aanwezig…

Over het mulle witte zand, dat rult, zoetjesaaan mijn klompjes vult. Eindelijk kom ik op mijn plekje, tussen brem en kamperfoelie. In de hei zet ik me neer.... mijn angst verdwijnt, de rust keert weer. Die zoete geur, gezoem van bijen. Heel stil zit ik daar, tevree.…

Sterren in het zand Ontelbare stofdeeltjes Zal ik je geven…

Zachte voetstappen beroeren het zand. Voeten die wegzinken in het losse zand. Gevoelens van blijdschap komen los. Voorzichtig breekt het hart open. Ogen die stil glinsteren in de zon. Een lach doorbreekt de stilte van de dag. Stil ga ik zitten op een bankje. Het uitzicht op de zee is eindeloos van stilte.…

ik schrijf jouw boekenkast met vragen over wijsheid je blijkt er geen vouw jurken uit op zoek naar wat jouw maat verleden heeft gedragen een mouw spelt overdreven zomen, maar geeft geen prijs van lang verbleekte waarde etiquette verdorst de glazen en uit mijn hand slurp ik wat lichtgezouten druppels water net als aan zee toen zand…

Nevels tussen de grove dennen weglopend in het glooiend zand ik hoef nooit aan jou te wennen jij staat altijd aan mijn kant.…

ik herinner me woorden als nerven in hun groei er waren kinderen en kastanjebomen vogelpootjes 'n kopje groter en niets vroeg naar schaduw we speelden met elkander in een lichaam zonder honger wisselden van leven, nooit om te vergeten ik was moeder en dan weer meisje ik was cowboy en indiaan en ik werd zand schuilend voor…

In dit getijdewerk van gesmolten sterren ontspringt de geest van de ongeboren telgen, daar verrijst een onsterfelijke eiland in het geloof van doorschijnend zand, aangedreven door wolkenschepen.…

Sporen in zand Door golf, wind gewist Op strand Door niemand gemist. Sporen in zand Door zon, wind gewist Op land Door niemand gemist. Sporen in zand, Resten van leven Zijn al vergaan Voor zijn kon geven. Dieho…