7818 resultaten.
Zomereinde aan de Leie
gedicht
2.0 met 71 stemmen 14.685 dit is wat een schilder zou zien:
de gebleekte graskant, kastanjes
en linden, het warme maar heengaande
licht van de avond en tegen de haag
op de andere oever een loper, en zijn
gedachten, hoe schilder je die
en boven het water de meeuwen
en tussen het licht- en donkerder groen
de plecht van een jacht, het schuiven
der dingen, de richtingen…
Geboortedorp
gedicht
2.0 met 48 stemmen 11.121 De aarde had niet groter hoeven worden
dan een zandbak.
En alles kwam goed
omdat vader het zei.
Het venster op de wereld
was gewoon zwartwit
en de wereld kwam tot ons
over twee bedaarde kanalen.
Op die avonden sneeuwde het zachtwarm
ook buiten de beeldbuis.
De gordijnen lieten geen ongerechtigheid door.
Wanneer ik uit dromen opsnikte
het…
Leiden ontzet, ontzettend Leiden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 255 en je was het niet
in de kelder
hingen grote katoenen onderbroeken
ze gaven enge schaduwen
op de kale muren
Leiden ontzettend
krengetjes van barmhartigheid
een natte plasbroek
achter op je trui gespeld
zo naar school
meisjes apart van de jongens
toch ga ik elk jaar even terug
Leiden draagt wel zeker weten
de voetstappen van mijn jeugd…
Ben je zestig
gedicht
2.0 met 49 stemmen 12.850 ben je zestig? vroeg mijn vader
als ik iets wilde dat niet kon
wilde me binnen zijn perken
en ik was te horig aan hem
aan de gemoedelijke lasso
van zijn ogen en zijn stem
zo lang
doe al vaker wat niet kan
nu ik bijna zestig ben
----------------------------------------------
uit: 'Brieven motieven & juffrouw Vonk', 1987.…
Bewaarschool
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.916 Soms, als ik loop door een straat,
waar kalk valt uit een muur,
verschijnt mij een kindergelaat
en een non aan een kierende deur.
En ik klem mij weer vast aan de vrouw,
die mij altijd naar school toe bracht;
het galmde door het gebouw,
als de deur dichtviel met een slag.
Daar staat - de voet op de slang -
nog het blauwe Mariabeeld;
voor…
Nog is er niets verloren
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 169 ik was
weer even thuis
hoorde het subtiele kraken
dat mijn gang naar boven maakte
rook de geuren
die in kamers woonden
zag gezichten van passanten
in hun vroeger gaan en komen
raakte aan herinneringen
in het stof op zolder
werd bedolven door
mysteries uit mijn jeugd
angst en vreugde kwamen
terug in koude rilling op de rug
nog…
Grijsgallig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 Herinneringen (grijs maar goud)
vermalen wat vandaag gebeurt.
Mijn god, ben ik al echt zo oud?
Maar kom toch, jongen, niet getreurd
om dinkytoy en meisjesvlecht.
Drink bier, wees braaf en –ja, hoor- flirt.
Maar iets is in mijn hart gelegd,
waartegen ik weemoedig vecht.…
onze wereld
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.046 Liggend op mijn rug in mijn warme bed
Turend in het donker luisterend naar jouw stem
in die vertrouwde bovenkamer in dat grote huis,
midden in die laan tussen dorp en wildernis
Voelend echter dat ik zweef, we vliegen
Zwervend door een heelal aan beelden,
opgeroepen door onze woorden, onze gedachten,
ons gesprek, kalm of heftig, tot de slaap…
Niemand deed mee
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 197 ik wilde spelen
zoals vroeger met
emmertje schepje en zand
was op het strand
het rook en voelde
weer net zo als toen
maar mijn hand
was te groot
of de emmer te klein
het zand
wilde niet bakken
de vormpjes te fijn
ging later naar zee
maar de golven
waren verdwenen
wilde springen
hollen en zingen
maar niemand deed mee
pas…
Vroeger
gedicht
4.0 met 5 stemmen 3.882 Als mijn vader het boodschappenlijstje
voor Simon de Wit invulde,
schreef hij achter elk artikel
(goed en goedkoop).
Hij is nu oud maar beschikt nog
altijd over een grenzeloze fantasie.
----------------------------
uit: 'Van 8 tot 5', 1975.…
Nu zij bij de valput staat.
gedicht
4.0 met 2 stemmen 4.548 Nu zij bij de valput staat.
Vanouds speelden zij hier
het zelfgekozen einde na.
Het stonk er naar vlasafval.
De blauwe bloem was een motief
voor een breekbaar kinderservies.
Tussen de dijken broeiden de stengels
op tollen van vlas, mini-indianendorp.
Zij schoot de klodde*) met de klakbuis*) af.
Olie en linnen liggen thuis in de kast…
En elke ademteug
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 227 Het is wanneer ik achterom kijk
en een kind zie staan
wiens uitgestrekte hand naast licht grijpt
dat zich kwijnend aan de voeten hecht
voor het als schaduw groeit
ver boven frêle schouders
lippen beven zie
bij het proeven van de wind
die zwijgend ijs legt
rond een tere mond
of het stille neerhurken in duister
zonder…
kleine strateeg
gedicht
3.0 met 4 stemmen 8.311 de kleine zonnetafel was immens
waaraan ik als kind mijn dromen speelde
de bergen hier de dalen daar
en het gevaar daartussen met zijn woeste baard
alles was toen geel onder gelukkige ogen
geen schaduw werd er ingedeeld
zelfs de despoot bleef onbewogen en in stilte
aan de altijd zingende slaven uitgespeeld
-------------------------------…
Mijn laatste toeverlaat
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 203 zijn handen zijn
van hout het stoffen lijf
lijkt eeuwenoud
geknakt ligt hij
te wachten op
de eerste die hem ziet
met opgewekte ogen
een blijde lach maar ook
vaak tranen van verdriet
hij was mijn kameraad
we deelden alles samen
mijn laatste toeverlaat
ik heb hem opgepakt
wil hem nooit meer kwijt
mijn jeugd in onafscheidelijkheid…
Eet smakelijk
gedicht
4.0 met 3 stemmen 4.948 ze rookten nooit
dus het asbakje bleef leeg
op het dikke ronde tafelblad
waarop tussen de middag door oma ene pan met vette kippenvleugels
en een schaal prei in maïzenasaus en aardappelen werden gezet
opa zei dat ik de juslepel dieper door het vet moest halen
het donkere is het lekkerste
mijn sokken speelden met
de barokke houten poten…
Zeemansliedje
gedicht
4.0 met 18 stemmen 6.937 Toen ik klein was
droeg ik een matrozenpakje
mijn moeder nam me mee
naar de vijver in het bos
daar aan een touwtje
liet ik mijn zeilboot varen
de bomen ruisten
de wind kwam van zee
nu is het vele havens later
en mijn moeder dood
nooit vond ik meer
zo'n veilige ree
-----------------------------
uit: 'Een oud geluid', 2011.…
Witter nog dan bleker blauw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 134 ze hebben me
heel zachtjes dood gemaakt
rood kon ik verwassen
witter nog dan bleker blauw
van binnen ijzigde de kou
vuil heb ik eraf geschrobd
ik voel betast en vies
zie mijn haren niet
het piekt als slierten om
mijn nek tot zwarte vlek
ik wilde niet ik gilde
maar ze braken in
hun vingers waren overal
ik brandde spuugde gal
en sloot…
Ik rond je hart in steen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 243 heb je alles gezien
mijn blik gebroken
gekeken met mijn ogen
jouw prille groen
de hellingen met puin
mijn bloemen gaan verdrogen
ik hak je trekken
uit basalt en
rond je hart in steen
ik snoei je wortels en
je aast het polderland
waar jeugd verloederde
in pesterij en jij
de klappen kreeg
niemand je bemoederde
je eigen weg ben…
Op zolder
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 159 Herinneringen aan vriendschappen,
avonden van wijn en liefde.
De kamer is
leger dan ooit tevoren.
Hier hebben we gelachen,
gevreeën,
voor het eerst de liefde omarmd.
Alles had een reden,
de wijnvlek in het vloerkleed,
de pennenstrepen op de muur.
Ik kan ze weer zien,
de foto`s aan de wand zijn verdwenen.…
straat vanmijn jeugd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 daar waar vaders zaaiden
in moeders vruchtbare schoot
daar waar je met de oogst daarvan
van je jonge jeugd genoot
daar waar straten wemelden
van voetjes druk in het spel
daar waar een vriend te voorschijn kwam
na een enkele druk op de bel
waar sokken nog werden gestopt,
kleren werden vermaakt
waar op het zondags rustuurtje
gebreid werd…
Blijvend
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 243 Wie kent niet de schemering en bankjes in 't plantsoen
het meisje dat je daar als eerste hebt gekust en
beiden nippend uit het glas van lust.
Op vleugels zijn we uit elkaar gegaan en spraken af
weer naar de zelfde plaats te gaan,
daar is het bij gebleven.
Soms denk ik, hoe zal het met haar zijn
wellicht gaat zij gelijke wegen, ook
dat wij…
het meisje van toen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 363 weer zag ik je foto
het meisje van toen
schuchter en verlegen
bang voor een zoen
maar dromend van jongens
hun lach en gepraat
je wilde een vriend
die alleen met jou gaat
gewoon samen lopen
waar niemand je kent
een bank en de kus
waarmee hij jou weer verwent
de lente was pril
het zomerde even
één kus niet genoeg
hij wilde…
De jaren betalen
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.119 Het gras is gezaaid, de bomen zijn gesnoeid.
Er zijn mensen aan het werk en verderop
in een straat die te vol werd voor mensen die die straat waren
kan de belofte van gras niemand iets schelen.
De woede en het galmen tussen zingen en schreeuwen in
vreet alle ruimte op.
Dat we niet meer in de straat gewenst zijn -
we zijn niet erg gewenst in…
in een stenig land
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 879 ik heb de rots gebroken
mijn eigen jeugd gewroken
ben mild geworden
in een stenig land
alles met de blote hand
verwond bij het splijten
mijn armen laten openrijten
aan de scherpte van het puin
maar alles is nu eindelijk weg
het zicht is vrij en ruim
nog groeit er niets
uit zaden die op een
later leven wachten
in blakerende zon en
diepvrieskoude…
voel koele kleur van groene schaduw
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 453 ik ging weer even terug
waar korte beentjes
eindeloze wegen liepen
in een zomershete zon
de weg naar zee
was recht nog krom
omzoomd met
kilometers vergezichten
dat wat wij wisten
lonkte aan de horizon
duinen en het golvend koele
water waar je eindelijk in zwom
weer ruik ik dennengeur
voel koele kleur
van groene schaduw
langs…
DE DAHLIA'S
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 143 Het klopt toch
dat ze zich hier overdadig ontvouwden
onder jouw zorgzame handen
vanaf hun eerste knop jij
hun rijping volgde met
waren het liefdevolle ogen?
en ik menigmaal
op dat pad aan de zijkant ...
nog voor mijn lippen
woorden konden vormen
'niet hier spelen' riep jij alleen maar
als een getalenteerde bloemist
gaf je voedsel en…
ik zie het steels bewegen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.164 ze dringen op, laten me schrikken
de kring gesloten, ik alleen
ze dreigden alle dagen
ik sloeg met vuisten toe
tot ik ze kon verdragen
en zij het treiteren moe
ik nam de hand die me
kon wijzen, keek de spoken aan
hoofden werden toen gebogen
zo is mijn jeugd ook weggegaan…
Wildernis
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 118 niet langer grenzen kent
in zijn hebzucht om te blijven
wat is er over van het kind
die mijn volwassen geest voorvoelde
misschien een boodschap in de wind
een ansichtkaart van vroeger
waar ik herinneringen terugvind
wat is er over van de wildernis
die in mijn jeugd zo ontroerde
vrijheid die zo voelbaar was.…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 249 het voelt alsof het gisteren gebeurde
de herinnering voert mij naar het verleden
waar mijn jeugd naar onschuld geurde
die onschuld is verdwenen met de jaren
een heel leven gaat voorbij aan mij
terwijl ik bezig ben om de woorden te vergaren
is er weer een half uurtje voorbij…
Tour de force
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 78 (met dank aan Scientias voor de foto)
__________________________________
Op een zomerdag
zeg ik je alleen maar dit
Zeg mij geen gedag
...de herinnering leeft
in de binnenzee
langs de savannegroene rivier
waar het universum antwoordt
met de stem van het leven...
Zing van de man
Leef!…