16479 resultaten.
Bij het graf
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.118 Door dezelfde bomen suist
nog steeds dezelfde wind.
Het is de gelijke regen
die ruist over eendere daken.
Het is het oude verlangen
dat geen overkant vindt.
Snel gaan regen en wind
voor eeuwig over ons beider
namen. Ze vervagen. Ik wil je
weer begraven onder
bloemen eer niemand, niemand
ons meer vindt.…
Het graf
poëzie
4.0 met 32 stemmen 9.553 Zijn adem blaast opnieuw - de schoonheid is verdwenen,
Een nare afschuuwlijkheid zweeft om de schoonsten henen.
--------------------------------------------------------------------
uit: Het graf (1793), het begin van de ‘Vierde Zang’.…
over het graf
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.138 hoor dan, de wind huist
in de bomen, onbesuisd
speelt ze de bladeren
op een kleurrijk hoopje
waar kindervoeten vrolijk
verder met hen dansen
in het park de mensen
meestal op hun eigen kluitje
met verhalen vol herinneringen
aan al die hen reeds voorgingen
in waarnaartoe iedereen ooit
eens zijn weg zal moeten gaan
de laatste dag van oktober…
Graf
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 65 stromen
zijn als wilde rivieren
tranen vinden warme wangen
alle onrust in een nacht gevangen
er is een weg naar nergens
een ontsnapping in niemandsland
bij het hek waar zijn slaap
een stille droom hervat
dwalen zijn sobere gedachten
naar een liefde uit het verleden
uitgeput met de fles in zijn handen
legt hij de witte rozen op jouw graf…
Er is geen graf
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 124 je valt als herfstblad
de mooiste kleuren dwarrelen
langzaam in het natte gras
er is geen wind of storm
die jouw rust op komt jagen
om jezelf behoedzaam los te maken
de vruchten zijn geoogst
voordat jij de nazomer genoot
in een eindeloos afscheid nemen
en weet er is geen graf
wel hoop om in het composteren
weer naar het lenteleven…
HET GRAF
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.245 haar sterven was een lange weg
we hebben veel gepraat
maar nooit heb ik van haar gehoord
waarom ze dat toen zei
haar graf ligt heel diep in het bos
het heeft een mooie steen
ik ga daar heel vaak heen
ik was alleen
ik bleef alleen
ook bij die mooie steen.…
Bij zijn ‘graf’
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 410 Daar achter de Weense Dom
schreef je grootse werken
Je vierde er triomfen, ontving
Leopold en zelfs de oude meester
Daar was het een komen en gaan
van leerlingen die Constanze en
jij opvingen – je leerde, lachte,
speelde, gokte en verloor
Hier sta ik bij de steen waaronder
je resten horen te rusten – de
laatste tonen weggestorven –…
Graf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 502 Na het begraven komen de problemen,
Een vers gedolven graf ligt er slecht bij.
Een uitvaartondernemer tipte mij
Voorlopig maar een opklapgraf te nemen.
En ik ga blind op zijn adviezen af,
Zo ’n man die kent het klappen van het graf.…
Bij zijn graf
poëzie
4.0 met 2 stemmen 526 De arm vol bloemen, ijlt de vrouw naar 't graf,
Alsof haar stralend dáar te beiden stond,
Wijd open de armen, rijzig, jong en blond,
Haar lief, die haar, wie zij een hemel gaf.
En hijgend buigt ze en bevend kust haar mond
De naam van hem, wien dood nam van haar af.
Zij lijdt voor liefde als voor een zonde straf.…
Aan je graf
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.964 Het is vreemd, mijn vriend:
sta ik weer eens aan je graf,
weet ik echt heel zeker
dat je er nog steeds bent.…
Bij mijn graf
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 556 Laat bij mijn graf geen traan om mij,
Ik ging niet dood. Ik ben nu vrij.…
Graf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 288 Daar lig je dan, in een houten kist,
oh als je toch eens wist,
wat een mensen er voor je zijn.
Gezien toen je ziek was, neen,
geen mens, maar nu, staat het vol.
Te weten dat de kist zo zakken zal,
tik ik nog eventjes op het gelakte hout,
om je zo te laten weten,
dat ik van je hield en hou.
Daar ga je dan, de lift komt in beweging,…
Graf
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 285 (Kruis II)
De steen
die eerst het graf had
afgesloten
verzegeld
was verwijderd en de
tombe was verlaten, leeg
Hoe is het toch mogelijk
dat Hij zichzelf heeft bevrijd...?
Zowel fysiek als geestelijk
tot het uiterste getart
heeft Hij
met het vergeven
van schuld, ieder-
een verward...!…
Aan een graf
gedicht
4.0 met 13 stemmen 8.336 'k Sta aan je graf als jij eens aan mijn wieg.
Moeder, vrees niet dat ik bij dit verzonken
handjevol as mij om het vuur bedrieg.
Ik ween, als jij toen, om de vrije vonken,
de bij, het kind, de vlinder en de vlieg,
die in het licht van puur geluk verblonken.…
HET GRAF
poëzie
4.0 met 2 stemmen 465 Ruis zachtkens om dit graf, verkoelende avondwinden!
Verwaai de sluimrende asse niet
Van hem, die jaren kampte om luttel heils te vinden,
Van hem, wie de aard' niets schonk dan bitter zielsverdriet!…
Graf
gedicht
2.0 met 12 stemmen 6.995 Aan Berta
Bij Gordonsbaai voor de duisternis
heeft ze kinderlijk gegist
waar de leliebloem kon zijn
die haar hart geneest van pijn.
Zoekende raken haar handen
aan het onkruid op de stranden
wordt haar iris zacht en blind
waait haar droom weg op de wind
hurkt ze roerloos vastgerankt
toegedekt door wier en zand.
Vertaling: Gerrit…
Bij mijn graf
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 187 Vandaag sta ik bij mijn graf,
waarin ik eens zal rusten,
onder oude dennebomen.
De zon schijnt door de takken.
Het is hier stil.
Als tiener stond ik hier ook,
toen opa ter aarde werd besteld.
Dezelfde bomen waren getuige.
Vader en moeder stonden stil,
bij eenzelfde moment als nu.
Als opa ben ik nu zo oud als opa.…
Afscheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.487 Op je laatste rustplaats aangekomen
kijk ik om me heen.
Zijn er meer die zich zoals ik voelen,
of ben ik maar alleen?
Peinzend buig ik me weer tot je graf,
maar alles gaat langs mee heen.
Het enige wat ik nog kan denken is,
lig jij daar nu echt onder die kale koude steen?…
Het moet
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 251 Mijn geest wil vluchten,
vluchten voor al het verdriet.
Voor de geur van de dood,
die mij overal omringt.
Maar vluchten kan ik niet.
Verzamel maar weer nieuwe moed,
koste wat het kost,
en doe wat je doen moet.
Blijf op je post.
Dus hebben wij jou weggebracht.
Naar een heerlijk plekje in het bos.
Met bomen in prachtige herfstkleuren,…
Doorschijnende halve bol van nevel
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.223 Zoekende lopen de gedachten rond
Op 't eng bewustzijnsplein, en keren om,
Elk de eigen weg, of zij de waarheid vond;
En ontzaggelijk rijst op de achtergrond
Van ied're ziel afkeurend, wachtend, stom,
Het angstig donk're blok van 't christendom.
-------------------------------------------------
dit sonnet is het 2e sonnet in de cyclus:…
BEIDEN
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 199 ingewikkeld zwevend brein
wil zowel het ene als het and 're
brengen tot hechte broederschap
opdat eerbied wederzijds zal leven.…
Gekraakt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 121 Hersens die vloeiende
Gedachten niet meer
Kunnen leveren
De doorgang stokt
Boek dat niet meer
Te lezen is, na
Een halve pagina
Gaan mijn ogen nog
Wel door, maar houdt
Mijn brein er mee op
Favoriete programma
Dat voor mij al na
Vijf minuten de deur
Dichtgooit -
Het denken wil
Niet meer,
Woorden blijven hangen
En zijn…
terwijl jij het sherryglas vult
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 33 er zit geen merel in de top
van de boom
de ijsbreker schuift jou mee
over de dansvloer
zijn smoking hangt aan het plafond
terwijl jij het sherryglas vult met schreeuwen
om hulp
Woorden kunnen jou redden
dans opnieuw die wals…
vergeten is een kunst
snelsonnet
4.0 met 18 stemmen 135 ze hebben weer een document verloren
en lachen vals, de kous is voor hen af
ze nemen 'het' belust mee in hun graf
maar maken eerst een feest van nepverhoren
een schaterlach maakt heel de rel compleet:
de massa hebben we weer lekker beet!…
DIT IS UW URE...........
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 420 Dit is uw ure, 's vijands waan,
in stokken en in zwaarden
breekt al hun haat zich eind'lijk baan,
de heiligen ontaarden,
de beker moet gedronken zijn,
o onafwendbaar lijden,
een judaskus als bitt're wijn,
U wilt van schuld bevrijden,
zij allen vluchten van U heen,
geen troon is hen gebleven,
die eenzaam is wordt meer alleen,
zó is…
MEI
poëzie
4.0 met 2 stemmen 328 Maar 't gaat voorbij, wat lieflijk is in 't geuren
Aan 't leven grenst de dood, het wiegje aan 't graf
Steeds 't zelfde zien we in anderen vorm gebeuren.
De straal ruist op, valt weer de heuvel af
Op vrolijk-zijn volgt later droevig treuren,
Wat weldaad is, schijnt straks een bitt're straf.…
Opvallen om te overleven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 190 Trek een cameraman aan
schreeuw zo hard je kan in de natte aarde
splits je in een fractie van een tel van een fractie af
of spring over de Blauwe Bergen in Wageningen heen
en zorg voor de nodige journaille
zo werd het een persmoment dat zijn weerga niet kende
hij groef het graf om overheen te springen
zo tartte hij de dood
met de aanloop…
boven het graf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 ik graaf een
graf voor het
wegstervende woord
de doorgestreepte zin
een graf voor
schots en scheve
verlangens en de
tranen met tuiten
voor het gebrek
aan lucide dromen
aan taal en het teveel
aan menselijk tekort
boven het graf
laten moed en
hoop zich
onvermoeibaar horen…
Zielzucht
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.063 Wat vermag ik,
't Graf ten buit!
Blind geboren
Is 't verloren
Zo Gij 't oog mij niet ontsluit.
Immer droever
Thans op d' oever
Van het graf,
Onder 't breken
Van de weke
Wandelstaf,
Strek ik de armen
Onder 't kermen
t' Uwaart heen!
Zij me in 't donker
Slechts één flonker
Van uw heilzon afgebeên!…
Sterven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 767 Ik zie de gezichten nog voor me
hoe ze huilden bij je graf
voor hen was alles af
zij droogden hun tranen en keerden huiswaarts
maar ik bleef met mijn gedachten
zou er iets zijn wat mijn pijn zou verzachten
jij was de navelstreng die nooit was doorgesneden
jij was de toekomst gelijk met het verleden
uiteraard waren er die dag kraaien
om…