249 resultaten.
GELOVEN
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 372 Ik geloof, dat ik sterf,
wanneer ik oud genoeg ben
om te gaan rusten.
Ik geloof, dat ik wil,
dat ieder gelukkig is,
nu al en altijd.
Dat er iemand is,
waar ik echt veel van hou en
die ook van mij houdt.
Ik geloof, dat ik geloof,
dat ik gelukkig wil zijn
voor, na en tijdens.…
wie is morgen nog mijn lief
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.104 vandaag dat telde
de dag was open en nog vrij
het patroon brak ik in stukken
de uren waren dan voor mij
want morgen was zo ongewis
die tijden kon je niet vertrouwen
ik had me al te vaak vergist
ging luchtkastelen bouwen
zo dacht ik maar de
toekomst heeft me ingehaald
vandaag is veel te klein voor
wat morgen te gebeuren staat
ik sterf…
Als een koning sterft
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 970 Waar de maan soms meer dan maan was
maar een ster - die hij deed lichten
als een koning die haar danste
door een ademloze nacht
daar huilt zij nu de sterrenzee
waarin hij viel om te verdichten
er met duizenden - die anders waren
anders dan hij dacht
Zij was de maan - meer dan de maan nog
keek omhoog met hem en zwichtte
voor zijn zachte voetenlicht…
Vluchten
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 816 beroofde kinderhand,
Eindeloos wreed,
Het kijken doet zo zeer
Een inwendig gezicht,
In de nacht verborgen,
Mijn hart gaat onbedekt dicht
Een knagend visioen,
Achterwaarts lopend,
Mijn slaap wordt wild gesnoeid
Het blijft maar regenen
Op mijn eigen huid
Vreemde tranen,
Een doods geluid
Vluchten kan niet meer,
In mijn dromen sterf…
nog even
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 906 langzaam sterf ik
in een huis
dat wacht
regen in de ramen
ik poets de laatste dag
hang wolken aan de nacht
koud, steeds bleker
de lippen achter glas
ik praat nog over stenen
en leg ze op mijn huid
alsof de stilte slaapt
in een verre dag na deze
het is de hoogste tijd
het
regent
op mijn mond
buiten
valt
het raam…
sluit je ogen
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 914 vertel me
hoe ik adem
de wolken, de oorsprong
het vrouw zijn, de zee
zodat ik kan zien
hoe liefde beweegt
ik leef en sterf
ben hier en daar
korter, verder dan
de kreet van een meeuw
zeg jij, de duinen
ik leg je neer
dichter de vrijheid
met jou om mij heen
de wind, het waait
vleugels vol jou
je geeft me het trillen
en maakt…
Zichtbaar en toch heel klein
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 424 mij
vraag ik me af
wanneer mijn rug de
zwaartekracht overhevelt
van mijn schouders naar het
gevoel van toen het kind dat in mij
huisde met me speelde en mij
de kracht gaf dromen na te jagen
en te gaan slapen op het kille bed
Ik heb de tijd gesproken
gezegd dat het niet bestond
al was het slechts alleen maar
om te zeggen dat wanneer ik sterf…
IN ONTKENNING
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 60 niet van geluk
ik ben moe
maar niet van het werk
ik ben verliefd
maar niet meer op jou
ik ben jong
maar niet van hart
ik ben wijs
maar niet van de
ik ben wel goed
maar niet gek
ik lach tranen
zonder tuiten
ik heb dorst
maar niet naar kennis
ik heb genoeg
maar niet van alles
ik ga
maar niet op pad
ik hoor
maar niet erbij
ik sterf…
as icke sterfe ( iegene taole)
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.581 As icke meuge sterfe
Ick sieje aol werumme
Ende sie freugt ende piene
In haort ende lieve geprieme
So mien jung, moei kieke
Ungelieke ende so rieke
T'is recht unne gaeve
Hunne siele te laeven
Al dieje mense, o so tere
Gelieke vao ende mien mude
Maoke mien so mere
Icke sou so gere die lefe kere
As icke meuge sterfe
Ende alle werumme…
Ik was geweest
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 380 waarom schreeuw ik
ik weet er is geen andere weg
want elk woord was op voorhand
al gedoemd tot sterven
waarom droom ik
wanneer ik beter over
dood kan spreken in
mijn leeg verloren lichaam
al wat bestond lees ik
met stompe letters
want ik sterf in jou
eer je bestond
ik schrijf mezelf weer
in de scherpe hoek
waarin ik beter
had…
Orpheuzen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 388 jij schrijft me
door het raam
een stil leven
van vage vlekken
aan elkaar geketend
waar ik als dichter
sterf buiten het zicht
van lege bomen
en uitgestorven vuur
vreemd lachend
hoor ik spotvogels
schateren met
afgerukte bladeren en
mijn grijsomrande huid
want alles wat
ik onderweg schreef
was de adem
van warmlicht verlangen…
schaak
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 370 dán is de herfst aan zet
blaast sterf door de bomen
het blad, te licht al nu, laat los
in de nevel zweven halve koeien
ik draai rond en rond en ...
de zon doet mee, wit als de maan
de wereld uitgewist, staat even stil
we reizen door de nacht
en passant fluit jij
een al bekende melodie…
klimop
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 215 en als van parelmoer
het licht onafwendbaar in knoppen
ik kan niet langer meer dralen
het blijde zal weer verhalen
zo hemels en zo aards
er is geen duisternis meer
waaraan ik moet weerstaan, geen ruw gescheiden
maannacht waarin ieder vers eindigt
met een optocht van ondoorzichtig cellofaan
ik sterf niet meer om de wonden van wind
die,…
Trekken
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 109 (hoe lang nog)
Willem Drees 'k houd U in ere
Want U zorgde er toch voor
Dat 'k mijn pilsje kan verteren
Wijl ik een sigaartje smoor
Willem Drees ‘k houd U in ere
Want ik heb een sneetje brood
En iets om er op te smeren
Nee, ik sterf geen hongerdood
Willem Drees 'k houd U in ere
Want nu op mijn ouwedag
Ga ik netjes in de kleren…
Uit balans
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 132 balancerend in het leven
op een leidraad, oh zo broos
jongleer ik pijn liefde en gemis
dan weer vrolijk dan weer boos
zwemmend in een zee vol tranen
al is er niemand die dat ziet
zeg ik steevast dat het goed gaat
ook al sterf ik van verdriet
niet wetend waar te beginnen
niemand zegt mij waarnaartoe
put ik mijn kracht uit de liefde
ook…
Brieven voor jou
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 zijn vrouw berijdt
Zie het allemaal voor me
het complete festijn
een prentenboek ga ik er van maken
al slaat het niet aan op de universiteit
Moet het dan gaan over de evolutie
het breken van een ei
liever zie ik de mensen
zich vergapen aan een schilderij
Ik heb zoveel woorden
al passen enkele in deze zin
rouw niet om mij wanneer ik sterf…
In memoriam.
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 929 Zielsverliefd op deze vrouw,
sterf ik nu verlaten.
Mijn hart voorgoed gebroken,
ga ik nu heen.
Van ware liefde verstoken,
liefde die nooit verdween...…
Maagdenvlies
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 444 breek lucht en wolken
achter strand en water
in een overgevoelig
zwijgen
geef wind en regen
een onverbloemde naam
over het lichte veld
van doodse
droefheid
hemel maagden
met weergalmende onschuld
in ongemerkte pijn
van de aarde
sterf aan het eind
van ieder woord
tussen de duinen
van mijn melaatse buik
maar wuif me geen…
Leren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 273 Ik zal zwemmen kunnen
tot ik sterf en verder
Achter me het leven
Lust, strak gespannen.
Het vuur zo behaaglijk
gebouwd op blokken
heet, zonder grip
Ooit opgebrand.
Zal ik?…
Vergeef me
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 480 veel te veel
tussen nooit en weer
laaf ik me niet genoeg
aan uw dikke druiven
niet genoeg
aan uw droge wijn
tortel ik veel te veel
tussen grijze duiven
veel te veel
tussen echt en schijn
open ik niet genoeg
de deur van mijn drijven
niet genoeg
het raam van mijn zin
zinder ik veel te veel
om in u te blijven
veel te veel
sterf…
lichtkind
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 656 als je wakker wordt
verzamel je kleuren
loopt zo in stralend wit
streelt bloemen open
er is geen schaduw naast jou
het licht golft door je heen
toch breekt de zon soms tranen
in je regenbogen ogen
want iedere nacht sterf je weer
los je op, ben je niet meer
hoor ik nog zacht
een fluistering in de wind
ik ben je kind, je zonnekind
kom…
Memo
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 614 al herhaalt
de stilte steeds méér
van alle doden blijf ik het langst bij jou
en bij mijn eigen dood
kopieer ik wel jouw zwijgen; mijn lichaam
scheefbuikig, bloedt toch immers leeg
het schreeuwt : stil toch
je weet dat de aarde kraakt
in kelen van dronkaards
en dat zelfs de glazen broeikas
buiten blijft staan
ik sterf gewoon…
augustus, net voorbij de wind
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 447 zal je mij
nog herkennen op de dag
dat ik sterf
of de vlinders
vanuit mijn vrouw-zijn, teder en waanzinnig
aan alle zijden wit
en onze liefde
de verzen die wij lazen, licht zonder
schaduw
als zon op zwanen
een middag van oceanen
eentalig zacht
en vrij, zo stil, zo stiltevrij
in jou, zo hemels jou in jou
---------…
voor Jordy 1997-2016
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 277 in de verre
verte witte
vlekjes elke
vlek is
een schaap
je angst is
te groot
om in
slaap
te vallen
de slaap
die teveel
lijkt op de
witte dood in
bitterkoude grond
te jong
ben je nog
om te oefenen
met de
dood
nauwelijks 19
je kreeg geen
tijd om
het sterven
te leren
in het
harde licht
sterf je
van honger…
Als het mooi had mogen zijn
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.770 keer als ik zo kijk
Moet ik toch weer betreuren
Dat mijn leven is gegaan
Zoals het moest bestaan
Ondanks die openbaring
van de mooiste kleuren
En dat ik hiermee mijn leven vul
Als strepen op een doek
Met kleuren verf zo fris en gul
Over een diepe zwarte laag
Van vernieling en verderf
Ach, die prijs dat is mijn tol
Tot de dag waarop ik sterf…
Dood, jij rijpt
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 286 Mag ik jouw zinnen rijpen
zoals je schoot mij kan bevrijden
van lusten ongerijmd
met ingelijste metaforen
jou berijden nachten lang
door het woud waarheen ik ga
is het duister slechts mijn licht
en sterf ik eer ik voor je sta
maar ‘k moet de dood nog baren
in scheuten pijn vanachter
hemd en rok, toch bewaar
ik in dit leven
jouw laatste…
het slaafse beeld
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 115 dagelijks sterf ik in mijn lijf
en schreeuw de leugen die
me pijnt, er is geen hemel achter
de grote zon slechts een deken
die de nacht doet ontluiken
hoe mijn stem ook krijst in het schreeuwen
van haat en tucht blijf ik mens in het
slaafse beeld van silhouet en schaduw
en zelfs geridderd door het lot
tart de zekerheid mijn hoop…
Vergeven
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 622 ik sterf in een wereld
die niet de mijne is
ik staar naar een tijd
die zwijgend vervaagt
ik kreun om een onrust
die mij verwart
ik verdrink in een put
zonder echo
mijn lichaam siddert
naar eenzaamheid
tussen de sterren en de maan
mijn ogen trillen
naar stilte
tussen de zon en de zee
mijn mens-zijn huilt
om een herfstgekleurd
waanidee…
Marmer
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 771 Ik verga in tranen
opgezweept door
een schor verleden
Onder grafzerken
rukt mijn hand aan
vertroebelde geesten
Door onbegraven gehuil
splijt de hemel zich
in de donkere lucht
Geketend aan het marmer
sterf ik onbeweend
in een tergende vlucht
Te diep geworteld
draag ik mijn gebeente
onder de holle treden
Verduisterd zal
mijn…
De vloedgolf van het verleden
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.096 Sluit je ogen en val
Volg die traan
En glijd weg
Op deze eeuwige pijn
Voor de laatste keer
Sluit je ogen en sterf
Binnenin breekt je hart
Een nog nooit ervaren pijn
Neemt je in de macht
Voor de laatste keer
Sluit je ogen en voel
De pijn stromen door je lichaam
De gekmakende herinneringen
Voor de laatste keer
Open je ogen en…