Alle inzendingen over verdriet OR verwerking OR verhuizen

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Hoe moet men dit verdriet verwerken? Familie weet het niet! Wat kan hen in 't verdriet versterken... Zacht klinkt hun laatste afscheidslied...…

nu hier bergen ontstaan van hard karton gepakt met herinneringen er schifting is ontstaan van bewaar, oh ja dat en kijk nu eens ruimte heeft gemaakt vele uren achter geregel van hier naar daar er sleutels wachten op nieuwe avonturen nieuwe deuren nieuwe muren een ander uitzicht een ander ochtendlicht datums die steeds veranderen…

Er is nog zoveel te verhalen Verder dan gepraat Maar ik ben alleen op straat En kan liefde slechts vertalen Neem nu deze dag Sneeuwklokjes zon en noordenwind Het voorjaar dat openlijk begint Terwijl jij het niet beleven mag Ik spreek ronduit Al hoor je ’t niet Het moet geduid Men noemt dit verwerken van verdriet Het is een gezamenlijk…

De dagen gaan van kort naar korter de zon landt niet meer in mijn tuin moet ik verhuizen…

Klap na klap kregen we te verwerken drie van de familie in acht maand tijd nu begint het pas echt door te dringen worden opgekropte tranen zachtjes geschreid Verdriet om hen die we verloren hebben zullen we langzaam aan een plekje geven de tranen drogen die gehuild zijn en verder gaan weer met ons leven…

nooit meer verhuizen Nooit meer ...…

De enquêtes zijn verdwenen tijdens een computercrash en een verhuizing.…

troost vanuit het hart vervangt een duizend woorden verlichten pijn en smart bezorgt je nieuwe dromen elk gebaar in tederheid stopt heel even het verdriet soms zal het nooit verdwijnen maar verschuilen helpt je niet laat je tranen niet verborgen verwerk ze samen in verdriet voel ook nooit de eenzaamheid schuil heel even in de tijd…

Ben alleen in de kamer Ga zitten op de grond Tranen branden, sluit mijn ogen Voel een trilling rond mijn mond Haal je sleutel te voorschijn Steek hem straks nog eenmaal in het slot Aan al het goede komt een einde Maar wat komt dit einde vlot Dag lief huisje, ik zal je missen Ik moet nu ergens anders heen Een andere stad een ander huisje…

de kleur heb je zelf bepaald in maten die je al mocht weten de inrichting was in jouw gedachten al compleet met ruimten zonder ziel passen en opnieuw weer meten toch was de erfenis te groot begon het grote schonen niet alles zomaar in de goot je hart is ruim kamers anders dan gedacht het opruimen doet pijn je boezemt toch nog onverwacht…

Kolderiek periodiek (nr.14 uit een reeks van 100) Verhuizen? Dat doe je maar ergens anders!…

Ik denk aan verhuizen Voel me ver van huis Eerst maar eens mijn eigen huisje binnen bekijken…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Laat me maar eventjes met rust ik ben er even niet ben de weg een beetje kwijt ‘k heb wat verdriet te veel dingen zijn even teveel allemaal tegelijk te verwerken dat kan ik nu even net niet aan dus laat me maar even even niet tegen me praten het komt allemaal wel weer ’t duurt even een poosje, maar dan is de wereld weer een mooie plek om…

hoeveel tranen kan een mens vergieten hoeveel ingehouden woede verwerken hoeveel verdriet kan een mens aan hoeveel kan dit alles een mens sterken hoeveel moeite kost het om iemand te leren vertrouwen hoeveel energie is telkens weer nodig om de relatie opnieuw op te bouwen hoeveel keer dreigt men te stikken in zijn tranen hoeveel…

geen woorden meer die gevangen in een zilveren spinnenweb blijven hangen tussen jou en mij geen gevoelens meer waar ik je in terug vinden kan hooguit een lichte aanraking die ik net niet vang geen geluiden meer die zeggen dat ik er ben verloren stem van verstomt geluid onherkenbaar onbereikbaar er niet meer zijn…

Ik heb al mijn reserves verspeeld Mijn geduld op de proef gesteld Tussen hoop en vrees gebalanceerd Op de rand van de wanhoop geheld Ik heb alles zomaar laten gebeuren Al het onacceptabele geaccepteerd Mijn grenzen te ver overschreden Nu weet ik dat was echt verkeerd Ik ben er niet beter van geworden Het heeft me niets goeds gebracht…

In een wachtkamer voor gekwelde mensen Met hartzeer en onverwerkt groot verdriet Staat een groot beeldscherm vol herinneringen Waarin je de pieken en dalen van je leven ziet Je kunt er je mooiste dromen even herbeleven Maar ook de dalen komen langzaam voorbij Het is de bedoeling dat je die emoties verwerkt Zolang je in de wachtkamer zit ben…

Verdriet dat mag je houden, hoelang mag je zelf weten... Denk aan haar, het hoeft niet te vervagen. Herinneringen heb je nodig, om het verlies te kunnen dragen. Probeer haar, een speciaal plekje te geven. Dan zal ze in je hart, voor altijd blijven leven...…

draaiend aan een stalen rek verwaait het kind gedachten aan huiselijke narigheid en lange luisternachten zodra ze vaart heeft opgebouwd opent zij haar handen alleen de holten van haar knieën wrijvend om de gladde stang stuwt zij zich verder in het rond verzamelt dan haar meisjeskracht voor een gewaagde sprong en losgekomen zweeft ze…

Waar zich ooit de velden uitstrekten Met de kleuren van een bont palet Ontstaat een nevel, grijs en star Schoonheid onttrekkende zielenspinsels Nevelvingers Steeds dichterbij Intense waanzin Omhelsde je steeds meer De marmeren poort naar Het schaduwwoud Uitnodigend en Zonder vrees Trad jij daar binnen Op zoek naar...maar Besef van…

Zij keek mij zonder ogen aan en zag welhaast door mij heen Haar ogenlicht leek uitgegaan Inwendig dood, zo het scheen Lege blikken zagen door mij, als van een onbestaand mens In hemdje met jeans, als kledij uitte zij haar zwijgende wens Stille woorden, zonder klank zweefden uit haar droge keel Dan week ze van de mistbank haar blikken…

verzand in diepere lagen verloor ik allengs grip op dagen liet wind en regen lang begaan ontblote wortels bleven nog reiken naar houvast in dit woelige bestaan en moeizaam vaste grond hervonden vertakten zij naar zomerend licht sterke seringen kwamen in zicht vragend om voeding voor groei vanuit een eigen drang tot bloei voorbij de groene…

Ergens in het eenzaam wachtte zij wellicht tot iemand haar zag zitten Ze weende, niemand houdt van mij niemand laat ik mijn hof omspitten Ergens in het eenzaam schreide zij altijd alleen staan doet immers pijn Iedereen meende, zij is best heel blij innerlijk was zij ‘t huilmeisje klein Ergens in ‘t eenzaam verlangde zij naar een lief die…

Ze zit alleen, zelfs tussen velen zo heel alleen met haar verdriet Pijn, die zij met geen kan delen Erover spreken gelukt haar niet Ze lacht wel eens wat vluchtig edoch haar ogen doen niet mee Die haar nam bleek zelfzuchtig Hij brak haar geestelijk in twee Ze weent, edoch zonder tranen want dòòr duurt maar haar pijn Ongeschonden..geen…