Alle inzendingen over (schrale) troost

zigzag opent de dag al doormidden gebroken voor het besef van nieuw sleept zich nog voort naar een zielloos einde als troosteloos mislukt rest de schrale troost dat er vooralsnog een volgende zal zijn…

Een liedtekst wordt nog zelden uitbesteed Waar zangers eigen teksten prefereren Blijft men de liedjesschrijvers wel fêteren Een schrale troost, als huldiging verkleed Tekstdichters krijgen sneller een hommage Dan een gepaste opdracht. Met een gage…

Mijn bloed bevat gewild aminozuur Ik hoor dus rond mijn bed frequent gezoem Maak licht, zoek dader en dan klinkt weer boem Wat rest is een rood vlekje op de muur Dat ik toch bijdraag aan veel muggenkroost Beschouw ik - krabbend - als een schrale troost…

Een schrale troost is misschien dat anderen zich achter een masker dan verschuilen?…

Pittig van binnen Stevig van buiten Je treurige resten liggen intussen Bruin te verteren Pittig ben je Nog steeds Ik heb even gezocht naar de klepel maar vond hem niet Een schrale troost: Je bent verplaatst Dat is alles…

de schrale troost van een mogelijk hiernamaals geeft slechts minder schaduw over het nu een vroege dood is genadevoller dan dit te lange levenslijden als er een god is die dit aan kan zien of aan wil horen dan is die machteloos of gewoonweg wreed het lijkt hopeloos je bent zo machteloos vlucht maar mijn kind de eeuwigheid is…

ik geef je een bloem nog altijd in de knop het groen tiert welig mag die nog even in je handen bloeien of geven we het op jij kent de kleur en ik de geur in samen bloeien ik opende de zon in de eerste lente die jij won we hebben eindeloos gezomerd elkaar geoogst maar nu het herfst wordt blijkt winterslaap een schrale troost…

de tijd is soms een bom wachtend op ontsteking zelden een kabbelende rivier stromend door sprookjesland windstilte voor een storm barst die los aan alle kanten lijkt er geen eind aan te komen wanneer je er midden in zit een schrale troost die wacht: elke tijd is tenslotte verleden vooral als de pijn is geleden want het heden leeft zich…

. ___________________________________ Soms geven woorden mij een schrale troost Want in de schaduw van Van Duinhoven Vermogen zij niets, minder nog dan loven Dan lijk ik wel die Feyenoordsuppoost Was Cruijffie vijfenzeventig geworden Stond het nul tien voor Ajax op de borden…

Op het komende nieuwsjaar een proost Voor republikeinen een schrale troost: Om echt goed te kunnen ontdooien Moet het toch eerst hebben gevroren ?…

waar ik kijk zie ik herinnering de tafel ligt ermee bezaaid restanten van gedachten een schrale troost wat harde woorden vaak emotieloos in een keer weggemaaid wij waren een beginneling wind waait stevig muizenissen weg zand verstomt de zee kleuren trekken langs de lucht mijn vlucht neemt de gedachten mee gedachten over jou niet…

Maar elke school voor het lieve kroost geeft de bezorgde ouders een schrale troost De uiteindelijke Cito-score blijkt grotendeels aangeboren…

Daar staar je dan met mijn schrale troost in de kamer van verwarring maar mijn naam weet je nog die straks weer vergeten is hij maakt plaats voor een stilleven aan de wand waarin jij terug wilt naar de buurt uit jouw jeugd die allang is afgebroken ik verzin een leugen uit bestwil om snel weer weg te gaan naar mijn eigen huis omdat…

troost wie een huis heeft opent deuren ramen en het hart met duizend armen…

Vandaag legt de vlinder zijn doodshoofd neer zo kleurrijk vol bewogen fantasie bewust van leven de bijzondere magie zijn verbeelding laat zich door de dood niet vangen hij blijft van de natuur een schrale troost voor de dierbaren die naar hem levend zo blijven verlangen.…

"Op het juiste uur geoogst, de dood kan overstijgen, een reis intens beleefd, en is geen schrale troost, waarin dicht en daad herleeft."…

En in het juiste uur geoogst, de dood kan laten overstijgen, een bewuste reis intens beleefd, en is geen schrale troost,waarin de dicht naar daad herleeft."…

troost achter Maar de horizon spreekt dat tegen zoals het contrast tussen de zon en de regen…

troost van een beate fan Echte spijt en rouw maken ook de man…

rosanne huppelt om mij heen en vult de hof het hoofd het hart met prille vragen zij wil als thomas weten onverhuld wie hij is die nooit meer op komt dagen een worm begint weer opgewekt te knagen: mijn wenteltrappen monden niet in licht, mijn vensters zijn al jarenlang beslagen mijn summa heeft een vederlicht gewicht een schrale troost: ook…

Niemand weet het en gissingen zijn geen garantie, want nooit is uit die dimensie iemand teruggekeerd; dus dat is een schrale troost voor onze zielen. Toch wil ik je vandaag alvast één ding verraden: Ik wil naar jou aan gene zijde intensief gaan zoeken.…

Ik weet, het is slechts een schrale troost, Voor iedere traan die viel. Of ooit nog vallen zal, Om wat geweest is of nog komt. Het zijn slechts woorden die ik schrijf, De waarde daarvan is aan jou. En voor alles wat ik niet schrijven kan of kon, Is slechts een regel van 2 woorden; Liefs, Jhon.…

De poëzie biedt schrale troost, de liefde als een bouwpakket - het onbegonnen werk is klaar. Wie doet mij een tegenzet. Voor Markéta --------------------------- uit: 'Alle goeds', 2003.…

Dat ik daarom niet de enige ben Is voor mij een schrale troost De zon staat morgen weer aan de hemel Herinnert mij opnieuw aan die vrouw Hoe verliefd ze me aankijkt, stralend bloost Een spiegelbeeld van een open wond Het gevoel nog dagelijks Brandend op de voorgrond...…

troost Haar geweten blijft maar knagen Ze is te jong, te groen, te zwak Ze kan het echt niet dragen Ze heeft een hele weg te gaan Ze moet nog zoveel leren Een rijper stel wil wel haar kind Dat moet ze toch waarderen?…

Sluipend sloeg hij toe op niets vermoedend leven dat de andere helft nu overslaat zij die zelf al dichtbij staat moet weer een kind begraven ze is in elk geval nu bij de Heer zegt ze als troost maar liever had ze zelf die laatste stap gezet…

Ik zit als een gevangene achter glas en dikke muren, de winter ken ik slechts van het naar buiten turen. Als een vogel die wil vliegen zit ik in een kooi te zwijgen in de stilte, aan weemoedigheid ten prooi. Als een monnik zit ik eenzaam in m’n cel, alleen een monnik doucht niet met verpleegsters; en ik wel.…

Ze hebben je weer op de korrel man De Kamer zit vol hongerige wolven Die Sywert heeft bijkans je graf gedolven Doe al je media toch in de ban. Al was je door de Wob eruit gegooid Zo "slim" als Attje Kuiken word je nooit…

oprekken over te veel gelaten met dorst het is daarom dat liefde met mate en vaak als leegte door mij wordt gevoeld neen, nimmer zo bedoeld maar het was een smal gazon met gevreesde gaten o zo menselijk in die tijd resten van autoriteit en kortwieken van de groei geloven en eeuwige vlijt voorzagen de dragende hand van schrale…

De tijd was daar gekomen Waar hij eigenlijk niet mocht zijn Opgenomen in de grote horde Het fiere verlaat vergetend Van volwassen tot heel klein Eens was hij het leven Aaneen gesloten in het geheel Nu tot last van velen Starend in de leegte Achterlatend het schraal…