Alle inzendingen over OR vertrouwd OR vallen

Ik val ik breek naar het dal ik smeek laat me gaan niet hier blijven een traan moeilijk te beschrijven ik val het gevoel vrij het dal dichterbij het voelt goed en raar is dit wat moet nee niet waar ik val ik zie een hand ik pak en sta weer op het land deze keer niet gelukt het wou niet meer de gedachte die rukt we proberen het…

de woorden zijn zacht komen geruisloos binnen en vormen, onhoorbaar de zinnen van een verhaal dat zo opnieuw kan beginnen zo dicht voel ik het om mij heen maar het is niet meer dan een mantel van liefde waaronder alles verdween gevangen in mijn dromen ben ik op nieuw alleen en woorden vallen buiten zinnen in duizend letters UIT-EEN…

gevlogen door de tijd op vleugels van spijt verwaait het leven en lijdt voor wat niet is en nooit zal zijn oneindig het geluk waarheen deze reis leidt op slechte paden verkeerde wegen de ongelijke strijd van het leven tussen de doelloze pijn en het voorbije zijn verwijdert ons van ons gevoel kom, kom dan terug en laat me voelen…

in een land waar wij smullen van de vuiligeid het nieuws en daarna de thee in de file heen verbrand weer terug de tijd tikt snel veel te vlug klimmen klimmen klimmen op naar de top o zo diep dit dal van gal stop teken leef met me mee de straten van woede neem ik mee op een pad vol vrede het is tijd voor de rede tot dan mijn strijkt…

De zon zakt de nacht valt je moet alweer op pad De maan staat hoog de muziek roept je was al zolang je richting zoek Niemand weet waar wij heen gaan niemand weet waar wij zijn Maar wij behoren tot de stad Wij behoren tot de nacht lopen in het duister tot de zon weer naar ons lacht…

Vroeger viel ik vaak Als kind en toen steeds minder Dan wist ik dat ik vallen zou, (want m'n fietsband raakte de stoeprand) (of mijn voet bleef hangen achter een steen) Dan wist ik dat het komen ging, De schrik, de pijn, de tranen De bloederige knie Maar ook dat het meevallen zou En terwijl je viel, dan wist je In moeders armen komt het goed…

Als de avond valt Val je zoals Altijd ook binnen in me Dan schijnt het vergeelde Licht door de bovenlichten Van de deuren de donkere Traphal naar beneden binnen En komen rust en z’n broer onrust Hand in hand m’n kamer Binnen, je lach, nee ik Zeg het fout, je, hoe moet Ik het zeggen, je even Tot rust komen kwam hier Dan aan, samen met je…

tijd is nodig om op je plek te vallen eerst moet je ontstaan daarna zoem je wat rond veel later vind je op het smalste pad de meeste tijd om op je plek te vallen…

Bijtend in een onsje geluk terwijl ogen haken langs vertrouwde lippen verbergt zijn grijns diepe treurnis de stoel, ditmaal om op te zitten, houdt het wankele lichaam niet meer in balans twee benen zoeken steun daar waar de geest hem heeft laten vallen loopt nu ook zijn lichaam van hem weg en steelt als laatste de kleine sleutel,…

draad in om weer te komen op vertrouwde en betrouwbare wegen zij wijzen allemaal naar jou…

Natuur in stilte, tijdens regen Gedachten kunnen hier gemoedelijk afwegen Druppels vallen tijdens een mijmering Vredigheid boetseert de beleving Watervocht op bladgroen Regenjas in goed fatsoen Naaktslakken kruipend over rottend hout Vogelzang klinkt vertrouwd Regendruppels uitvergrotend in een plas Een badende appelvink die aan het genieten…

hij ziet weer zilveren vogels vliegen zonder enig geluid pas als de bommen vallen gaan zijn dromen uit dan is er chaos herrie stof explosies klinken dof in die paniek vindt hij zijn weg zonder een woord te hebben gezegd de vertrouwde straat was al kapot geschoten hij zoekt zijn eigen plaats kijkt verbijsterd op bij een bekende…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Mama-Papa, ik vertrouwde op jullie..…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Wachten op eenzame momenten en vragen naar gezichten die mij nieuwsgierig fluisteren dat ik niet verdwijn zolang ik mijn spiegelbeeld niets vergeef en vraag waarom hij niet op mij wil lijken…

Rondom de Nederlandse voetbalvelden Is het vanaf vandaag niet toegestaan Om als supporter fijn je gang te gaan En alles op de mat verrot te schelden Ik lijk misschien dan wel een onbenul Toch klonk 't vertrouwd, dat hi-ha-hondelul (Er is een lijst van verboden spreekkoren opgesteld door de KNVB.…

De zon die zo vertrouwd en zo onstuimig de dagen vult met glans en blij bericht en die daardoor wat kleine vrede sticht tussen de mensen die gebukt gaan onder zorgen; Ze straalt en doet dit ongevraagd, als geuren die gegeven zijn zonder dat iemand eist; als klanken die verloren vallen in de ruimte maar die een zwerver blij herkent als huis.…

Ogen ontdekken oude verten. Kijk zie, ik ben weer Terug in de zomertijd. Gras wordt besproeid, Een geur van de echo geeft Zonneschijn op ’t gordijn. Er is slechts een zijn. Onze huiskamerdeur zucht Een hunkering naar morgen. Open en weer dicht. Gerinkel in de keuken, buiten Hen die nog wel mogen. Verlangen is mijn deken. Geen geeuw…

Gewoonte aanhouden om het even waar voor een gouden avonduur sjouwen wij vertrouwde piepers maken ons leven minder duur thuisgevoel ligt aanlokkelijk op roze plastic bord panklaar.…

Het is bij jou zo vertrouwd het is vreemd gewoon Alles is bij jou zo gewoon het is gek eigenlijk Ik denk dat pas als ik je ooit kwijt zou zijn dat het dan pas tot me door zal dringen hoe ongewoon ik het heb met jou.…

Ik voel me vertrouwd bij je ook al ken ik je maar op internet is dat eigenlijk normaal? Ik wil het maar ook niet laten jij bent het jij bent mij het liefst jij bent mijn ware liefde alleen is er een probleem je bent niet echt je bent maar internet kon ik je maar vasthouden!…

Van uit het niets zo maar hopend op iets mij een weg banend in het donker zoek ik naar warmte en het licht geheel vrijwillig soms verplicht maar toch... rusteloos en moe ga ik dan stilletjes weer even naar het donker toe Intens genietend doet het geen pijn niets of niemand te hoeven zijn…

rozenblaadjes zacht vertellen me van de pracht hoe mooi de eeuwigheid zal zijn als ik met mijn ogen streel over de rijkdom van het fluweel elk blaadje zie, zo teer en fijn hoe het hartje zich openvouwt zo zichtbaar vertrouwd de regendruppel toelaat dan weet ik er is geen nergens dat er ergens een hand van liefde bestaat…

dan rusten we samen tot zolang zal ik je bezoeken me laven ons aan vertrouwde geuren zonder jou daar leven kon ik niet…

Vertrouwd en intiem is het lichaam van een vriend – al de eerste keer.…

hoe m'n ogen vochtiger worden meer dan bewogen naar het verleden dwalen bij het luisteren naar een oude melodie waarin het dorp uit mijn jeugd weerklinkt hoezeer vertrouwde beelden en geluiden me nog altijd weten te raken in wat mij ooit geborgenheid schonk, doorheen het leven nooit verloren ging hoe het kind in mij me nog…

Je bent me vertrouwd, ik kan zien hoe jij je voelt – toch weet ik het niet.…

Ze lijken vertrouwd, maar huwelijksrelaties -- zijn een mysterie.…