9916 resultaten.
Schaduwzijde
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 713 aan de maanzijde leggen bomen
zich te rusten op de stenen
van het weggetje langs de zomen
waar de weegbree is verdwenen
aan de zonzijde liggen bidders
lakenlang de luim gestrekt
ingekuild als ridders
hun reptielenhuid bevlekt
aan de keerzijde slaapt een kind
dat niets van dromen weet
van warmte en bemind
tot het zijn naam vergeet…
Wat ben ik, dan een vogel
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.266 Wat ben ik, dan een vogel in de schemering?...
Ik ben verliefd, o mijne vriende', en, wen ik zing,
hoor ik de avond-dauw uit zware beuken leken
en, dof geplets, de rillend-diepe stilte breken;
en - 't is of mijn geluid in mijne kele breekt...
Ben ik bedroefd? - Hoor hoe een nachtegaalke spreekt
mistroostig en gerust, met droeve en staêge…
Mijn dag en was niet oud genoeg
poëzie
5.0 met 1 stemmen 808 Mijn dag en was niet oud genoeg,
mijn hart en was niet koud genoeg,
dat zwaar de vlijme twijfel-ploeg
mijn vree niet breke ...
Zo schijn 'k (misschien der vreugd bestemd)
een vrouw, die, vreemder angst beklemd,
oneindig naait haar doden-hemd
steke bij steke.
En 'k naai mijn eigen weifel-kleed,
zorgvuldig zo't mijn vrezen sneed…
LIEFDE-ZANG
poëzie
4.0 met 2 stemmen 660 Zo gij - de luie laan der zomeren verlaten,
de kudden van uw lust naar laatre stal gemend,
en toé de vrede-deure' en stil het gierend blaten,
en 't zorgen voor het voer der morgenden geláten,
de diepre vreugde van de winter-landen kent;
zo gij geen liefde zoekt in strakke dag-gelaten,
en zelfs geen luistrend oor naar duistre nachten wendt…
DE DICHTER
poëzie
4.0 met 4 stemmen 435 Geen zomer-schaâuwe is schoon als 't beeld, in volle teilen,
der welv'ge melk die ront, van roerig licht ommaald.
Mijn schamel huis, waar zoel een geur van peren draalt,
weegt teerder in mijn schroom dan 't hele herfst-verwijlen.
En, waar van 't winter-dak een schone mane daalt,
'n weifelt ijl een hele lente in hare wijle,
o mijn…
terpentijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 86 de kunst draagt
stut gipst bouwt
boetseert ver daarbuiten
een andere tijd
ze kerft tekens in
het landschap buiten
haar oevers stelt ze
leken op de proef
kunsten ploeteren en
politoeren de verbeelding
van de de zin van een
terpentijn bestaan…
Fantomen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 600 Niet langer meer verdoofd
schreeuw ik om alle zomers die verdwenen…
Bomen over bomen.
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 873 Even oud staat naast haar, nog stram en fier,
zich traag krakend buigend bij harde wind
de boom, die ik bewonderde als kind,
een meer dan twintig meter hoge populier.
Ze stonden er al vóór ons huis werd gebouwd;
zijn met mij gegroeid, staan er nog, als eerbetoon,
al ruim honderd jaar.…
Van boom naar boom
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.710 Het vloog van boom naar boom,
van tak naar tak.
Ongewoon mak en vrij.
Het maakte ons stil en een soort van blij.…
Vreemdeling
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 420 Vervreemd
van de stilte die mij beroert
dwalen mijn gedachten
in schaduw
een uil schreeuwt zijn roep
die eenzaamheid scheurt
in duizend stukjes
winterlucht
deze nacht
zoek ik naar de vreemdeling
die spoorloos verdween
tussen woorden op bleek papier
zijn naam
dwaalt tussen bomen
als ik mijn voeten zet
in pasgevallen sneeuw…
Van alle mensen hou ik het meest nog van apen
gedicht
2.0 met 39 stemmen 14.865 Hoe ver ook van elk woud dragen hun armen een boom in zich.
Ik ben een boom,
hun armen zijn mijn lianen.
Ben ik het die hen draag,
of zij die mij gespannen
tussen aarde en hemel houden?
--------------------------------
uit: 'Apenjaren', 1998.…
Einde van de zomer
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.097 De bloem is uitgebloeid
De vlinder weggevlogen
De laatste zonnestralen
Schijnen ingetogen
Over het vlakke land
Bomen waaien kaal en
Het strand is verlaten
Je hebt het niet in de gaten
Maar de dagen worden kort
De wind waait in vlagen
En een wolk stort
Regen neer
De hitte is verdwenen
Dit is de laatste keer
Dat ik hier zit
Met jou…
Einde van de zomer
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 377 De bloem is uitgebloeid
De vlinder weggevlogen
De laatste zonnestralen
Schijnen ingetogen
Over het vlakke land
Bomen waaien kaal
En het strand is verlaten
Je hebt het niet in de gaten
Maar de dagen worden kort
De wind waait in vlagen
En een wolk stort
Regen neer
De hitte is verdwenen
Dit is de laatste keer
Dat ik hier zit
Met…
Tekens van verdwenen dieren
gedicht
3.0 met 17 stemmen 8.073 tekens van verdwenen dieren
verdorde bomen, bliksemschichten
tekens in verkleurde inkt
wie dekt de tafel voor een nieuwe smaak?
een volle beker staat te wachten op de rand
het lepelt door de buik van het voorgeslacht
lepelt en roert
honing en bier
wat heeft de mond gedronken dat de mond niet proeft?…
Aan de Donge
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 123 Aan de Donge
neergestreken
tranen op de oever
en de snaren in de boom.
Muziekloos,
want hoe te zingen
van de liefde
en de vader van de tijd
als met de haast
en in het gedrang
bij de doldwaze dagen
het rood van de rozen
verdwenen is?
Gras als hoogpolig tapijt
kriebelend aan blote voeten.…
DAG MIJN LIEF
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.113 Toen de zon door de bomen scheen
zuchtte ik om wat er kwam, die dag
Ik dacht aan haar; aan het kille steen
waaronder dadelijk haar lichaam lag
Wijl de herinnering even verdween
loerde heimelijk reeds mijn realiteit
Elke dag alleen.…
De kracht van bomen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 43 Van jaar tot jaar, klimaatverandering en seizoenen worden
doorgeworsteld met heel veel energie en een uitzonderlijke moed
Zonder tegenslag of nare gebeurtenissen zal je deze strijd niet verliezen
O lieve boom vol wijsheid, een fascinatie, inspiratie en meditatie, telkens weer.…
Overbuurboom
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 73 Vol bewondering en verwondering kijk ik al vroeg
in de morgen hoe jij als een reus lijkt uit te rekken met jouw
reusachtige, gespierde takken waarop de vogels bekken, snavelen onder
elkaar en poetsen hun verenkleed voor de komende vluchten in pastel dageraadlucht.
Voel tegelijk het geritsel van bladeren die op het ritme
van de seizoenen en het…
ongeluk
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 652 zijn weg versperd door tegenslag
alleen een mist in zijn gezicht
nog nazwaaiend met de witte vlag
en zijn ogen op de toekomst gericht
was alles opeens verdwenen
als de lucht in een ballon
die, wanneer men erin prikt
niet snel genoeg ontsnappen kon
grote katers in zijn denken
door een bom van ongeluk
hij viel neer in het verleden
maar…
Op de rand van de lente
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 185 In een zacht ritmisch bewegen
danst onzichtbare wind door
de nog naakte takken
van de bomen
maar toch al met een zweem van groen
steken ze af tegen een hemel
grijs en grauw
zon is verdwenen
nergens een stukje blauw
zo nemen we afscheid
van de laatste dagen
van de winter
afgewisseld
met regen en zon
wachtend
op een nieuw
lenteseizoen…
Antifoon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 104 ik zit veilig op de schouders
hoog boven aarde verheven
zo kan ik met mijn armen reiken
naar verleden en toekomende
tijd, samengebonden als
korenschoven in eeuwigheid
alle bomen zwijgen in koor
vergroeid met bekend terrein
ik had nog kruimels neergelegd
die allemaal verdwenen zijn
misschien ben ik verdwaald
of waren de vogels me…
De onderste vijgen
netgedicht
4.0 met 40 stemmen 45 ik heb lange
takken gepakt
om de mooiste
vruchten uit
de boom te slaan
natuurlijk heel
voorzichtig aan
de onderste vijgen
waren zelfs als onrijp
snel verdwenen
maar in het topje
van de boom groeiden
dichtbij hemel en zon
de mooiste hun droom
zelfs met takken
kon ik ze niet pakken
moest klimmen en in
een wankel evenwicht
viel…
Dag nacht!!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 288 ik groet de koning
met gebogen hoofd
een serene stilte
de stemmen geroofd
de zon nog onder
mijn ogen gericht
op de koning der bomen
nog buiten het licht
een aarzelend fluiten
heel even, heel zacht
betekend het einde
van de stille nacht
het koor zwelt aan
het duister verdwenen
de angsten ver weg
de wonderen beschenen…
De laatste blik
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 840 Ik wacht en kijk, tot je echt verdwenen bent.
Je loopt al achter de boom.
Dan kijk je om, ik zie het tussen de takken door.
Je kijkt om, kijkt, naar mij.…
Gebogen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.114 Opeens waren de bomen in het woud
verdwenen. Weg was het weiland, geen
gras noch kruid.…
Mijn woorden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 657 Het zorgt ervoor dat de bladeren van een boom gelezen worden
En het zand waait op
Zonder dat de wind dat wil.
Mijn woorden zweven stil door de lucht
Onzichtbaar en geruisloos
Enkel zichtbaar als ik ze voordraag
Mijn woorden zijn op reis
En tot ze uit het zicht verdwenen zijn
Zul je ze blijven horen.…
Leen.
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 581 Leen, buurman,
fijne vent,
ik ben best wel verdrietig
dat je bent heengegaan
maar ik ben ook blij
dat ik je heb gekend
de boom
die schaduw bracht in jouw tuin,
die heb ik nog voor jou geveld
De schaduw is verdwenen
maar nu ben jij ook weg.…
het wrattenzwijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 305 Het roeide zijne wrattensnuit
door wrijven langs de bomen uit.
Spoedig zal van dit wrattenzwijn,
zonder een wrat, zwijn over zijn.
Voortaan was het nu niet meer wrattig,
maar werd instede vreeslijk kattig.
`t Verdween uit lexicon en taal,
want zwijn alleen dat stond er al.…
Sneeuw die niet smelten wil
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 98 jullie hart
Gevestigd heeft,
Boom waaruit de kroon
Is weggeslagen,
Sneeuw die zelfs
In de zomer nog
Niet smelten wil…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 979 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…