Alle inzendingen over Dag lief

"Die liggen onzichtbaar op het kerkhof" zoekende naar nieuwe slachtoffers Dag lieve jongen, dag lief kind, dag lieve zoon dat Koninkrijk van jou is veel dichterbij gekomen!…

lief, gij zijt mijn winterstoof…

Dag lief…

dag lief zeegezicht en nee ik kom geen afscheid nemen maar praten met jou talloze keren mocht ik met woorden alles tegen je zeggen zonder dat jij iets kon weerleggen het was mijn monoloog in moeilijke tijden ook al bulderden je golven ik liet me door jouw rust leiden jij wist feilloos mijn stemming te kleuren met vrienden als wind…

Eens was ze top nu was ze op Haar lichaam versleten haar geest onbegrepen haar leven gedaan nu wilde ze gaan Haar dochter doortastend medisch circus ontmaskerd toeters & bellen d'r af hoera ze mag, ma je mag Dag lief kind, je bent top ik kus, streel je, ik stop dag lieve, lieve mama ga maar lieve lieve ma!…

Hij sluit z’n ogen en ze voelt een windvlaag langs haar gezicht gaan, de gordijnen bewegen, daar ga je, dag ziel van mijn lief, dag laatste moment van ons samen. Dag!…

Dag lief , mijn allerliefste lief, we weten het ligt niet aan de tijd, ook niet aan ons wederzijds verlangen, maar puur, aan de onmogelijkheid…

Dag allermooiste, met je ogen die in 't vlammend vuur gaan vonken. Dag prachtig mens, dat met een grijns mijn hunk'rend hart steeds weer laat bonken. Dag lief!…

Ben alleen in de kamer Ga zitten op de grond Tranen branden, sluit mijn ogen Voel een trilling rond mijn mond Haal je sleutel te voorschijn Steek hem straks nog eenmaal in het slot Aan al het goede komt een einde Maar wat komt dit einde vlot Dag lief huisje, ik zal je missen Ik moet nu ergens anders heen Een andere stad een ander huisje…

het was goed dat de zon scheen dat alles was gezegd wat nodig bleek, gedaan dat de narcissen op de tafel geurden, rond hun witte kroon een mooie dag, oprecht en zuiver in mijn huiver school de kilte van de dood al was het nog zo duidelijk de liefde voor dit kleine dier gebood me sterk te zijn haar zachte vacht nog warm onder mijn…

op vermiste dagen zien ogen ogenschijnlijk niets zoeken handen tevergeefs naar het einde vol loos verlangen naar wat nog is in wat nooit was…

dag lief kind, zeg ik als je binnenkomt een klein kusje,klein want daar hou je niet zo van zo fijn dat je er weer bent, zeg ik Wat gaan we doen, knutselen bij juffrouw Josje? In de tuin wat doen? de stad in? Je tuintje is een grote onkruid bende... en de tuintjes van Ah is dat wat?…

Pijnlijk laten bloesems hun schoonheid los Vogels roepen je van 's morgens vroeg tot 's avonds laat Aarde bedekt de werkelijkheid De zon verschuilt zich in verbijstering Trappers vertragen de weg Plassen verdriet takelen zich omhoog Vermoeide wind baant zich een weg Bomen hebben hun leven weg gegeven De kist omsluit ons leven.…

Ik kan je nog niet missen, lief, blijf bij me, wil `k je smeken. Ik hou je hand vast, stevig in de mijne; ik streel voorzichtig huid en haar. Zolang ik je vasthou kun je niet verdwijnen, blijf bij me, lief, nog even maar.…

en we dromen en praten alsof alles nog zo is zoals het was en het hart stuwt tranen…

altijd later, alleen de twijfel is van als en twijfels zingen altijd vals ze zit en schrijft en leest wat staat er: “Als ik me verlaat op jou Of nu ik sterk ben, jou verlaat Als ik nu vertrek met jou Of nu ik ga, jou achterlaat Nu ik kies voor zonder jou Of jou bovenal verkies Als ik als verlies schrijf ‘jou’ Of nu ik jou, mijn lief…

Soms wil het hart iets anders dan wat het hoofd bedenkt. Dan blijft een mens proberen al is hij diep gekrenkt. Dan wil men zich vastklampen om iets écht niet te verliezen. Tot het moment weer daar is dat men voor zichzelf gaat kiezen!…

Ik staar naar het laatste teken Dat jouw aanwezigheid verraadt Een afdruk in een stoffig pad Herinnert mij aan het verraad Gekwetst door zielen Gillend in het duister Kruipt ze door kamers Hopend dat er iemand luistert Zwakke woorden Proberen verdriet te overwinnen Je ziel geef je weg Opdat we opnieuw kunnen beginnen Duizend demonen…

Toen de zon door de bomen scheen zuchtte ik om wat er kwam, die dag Ik dacht aan haar; aan het kille steen waaronder dadelijk haar lichaam lag Wijl de herinnering even verdween loerde heimelijk reeds mijn realiteit Elke dag alleen.…

dat hij lief is en zij zich niet druk hoeven te maken over wat hij verder zoal doet…

Achttien jaar vliegeren wij nu samen. Trekken de touwtjes op en neer. Onze vlieger duikt en stijgt, naar onbekende hoogten. Bleek bestand tegen wind en weer. Wil met jou, nog wel 100 jaar samen, aan de touwtjes trekken als weleer. Met de wind van achter, of van voren. Naar onbekende hoogten, keer op keer.…

Ik zou je nog eenmaal willen beminnen, omarmen, je laten gaan Ik zou je nog veelmalen willen liefhebben, schuldloos naïef mijn eeuwig lief…

zo lief, mijn lief laat zijn waarden varen lieve lief om mij te evenaren zoekt hij niet meer naar gerief en daarom ben ik week dag in, dag uit periodiek onthoud ik wat ik hem geven kan deze lieve, warme man…

dag, mijn lief, ik heb je zo lief maar ik moet je verlaten, want bij je blijven, leidt tot kwaad en verraad, ach, mijn lief, ik heb je zo lief, maar moet je verlaten, verraad heerst en kwaad, zolang ik bij je blijf, dag, mijn lief, ik heb je zo lief, ik laat je nu los en laat je alleen, dat jij blijft leven is mij lief…

Maar een lief klein meisje ben je niet meer, dus een lief klein meisje voor de laatste keer. Dus lief klein meisje leef met de dag, en sta elke dag op met een lach. Dan komt alles wel goed, en dan wordt het leven o zo zoet!…

iemand kan leuk zijn op een foto in zijn tuintje bij een bruine van westmal maar reeds bij een eerste date verknalt hij het al met uit te pakken wat hij allemaal bezit en vooral wat hij kan en nog veel meer verlangt. aan mijn lijf met hem geen polonaise en nog minder een wurgslang noch een serpent van een vent! lacht cindy de spanning…

Durf jij voorzichtig om je heen te kijken want alles blijft maar gaat ook voorbij. Zie ook jij de vergankelijkheid van dingen, al lopen wij nog op met elkaar zij aan zij. Zoals ooit in oktober ons samenzijn bij zee, we brachten samen mooie herinneringen schelpen, oud eikenhout en een zeester blootvoets al juttend naar huis weer mee. Durf…

Zo af en toe lift er iets met me mee, dan loop ik niet alleen, maar met z'n twee Ik noem het m'n verstekeling, gewoon een niet noemenswaardig klein ding. Zo af en toe zit ie in m'n zak 'k laat 'm zitten, puur voor gemak en als het tijd is, laat ik 'm eruit soms wil ie niet, de kleine schavuit. 'k Zal bekennen wat of 't is 't is een duveltje…

stil, lief en zacht een geweldige dag zacht omdat niemand schreeuwde stil omdat het zachtjes sneeuwde lief omdat jij bij me was stil, lief en zacht in mijn gedachten vannacht…

Weet je mijn lief waar Abraham de mosterd haalde weet je mijn lief waarom wij steedts faalden weet je mijn lief dat was de dag dat zij de brom uit mijn toonladder haalden.…