Alle inzendingen over Onbekende bestemming

ik hou van gedichten die door denderen als treinen schoonheid is bijzaak hoofdzaak is dat het confronterend is zoals spoorbomen die voor je neus neerdalen om haastige treinen voorbij te laten gaan en ons daar achterlaten met de dromen over onbekende bestemmingen…

Den Haag lang geleden mijn opa en zijn zonen in karakteriserende houding begeven zich in een nat beregende straat naar een voor mij onbekende bestemming een sfeervol plaatje van weleer dat zich zo fraai leende voor een lijstje zodat het nog jaren meeging…

ginds de groei van onrust als bij het naderen van een trein met onbekende bestemming zet de signalen op veilig zodat de trein met gezwinde spoed hier snel voorbij zal zijn waarna dan wellicht m'n wens nog in vervulling kan gaan 'het grote verlangen naar dat wat wij gemoedsrust noemen'…

iemand zien lopen aan de fluisterdichte overkant zwijgend antwoorden zien vertrekken met onbekende bestemming verzinken in gedachte, in aanhef een weg vervolgen fantasie bedrijven, water inademen denken aan een briesje langs de wangen geloven in goede afloop, virtueel ontmoeten het gesteente van een steen aanvaarden oprapen, bewaren,…

Mijn hoop is vervlogen is helemaal weg mijn hoop is verdwenen ’t is dat ik zeg er was een hoop te leren alsook te brengen maar nu is mijn hoop vertrokken met onbekende bestemming Ik ga de rook achterna zie het kringelen want de vervlogen hoop moet toch ergens heen?…

Een reis naar een onbekende bestemming. onbekend maar wel herkend als de mijne, met mij zelf weer aan het roer. I.H., B.J. ,K.B bedankt hvj !…

bestemming hier een enkele verdwaalde, eenzame passant levensdraden die hoopvol, maar korte tijd slechts, koesterend en lichtjes glijden langs elkaar even opwinding, vergetelheid in het troosteloos bestaan een stad nu zonder hart, zonder ziel, zonder hoop een dode stad, door wat er zonodig verloren moest gaan…

Mijn moeder is een oceaan van liefde waar een boot mij naar onbekende bestemmingen brengt Dat ik al vroeg in de morgen word gegroet door golven vol blijdschap en trots zodat ik haar tederheid opnieuw mag ontvangen.…

Betovering en verwondering beginnen te ontwaken uit hun slaap opdat ze zullen rijzen in een land hier ver vandaan Een onbekende bestemming waar ik op weg naar word ontvoerd langs wazige wandelpaden en wonderlijke fantasiewerelden van waar het einde nog niet is geschreven.…

Betovering en verwondering beginnen te ontwaken uit hun slaap opdat ze zullen rijzen in een land hier ver vandaan Een onbekende bestemming waar ik op weg naar word ontvoerd langs wazige wandelpaden en wonderlijke fantasiewerelden van waar het einde nog niet is geschreven.…

Vlinders vliegen vrij bestemming onbekend zoals mijn ziel zijn reis onderneemt ik weet niet waarheen vlinders zijn vrij mijn ziel zit geketend aan mij de reis ongekend bestemming onbekend.…

Ik vraag mij al zo lang af wat de zin is van het bestaan dat m’n onderbewuste, moe van verwerken van het denken, antwoordt in heldere dromen: Ik reis in een eindeloze trein buiten is het aarde donker reizigers kijken verwonderd als ik naar hun reisdoel vraag ze begrijpen mij niet - geboren en getogen in de trein weten ze…

Een zeilboot op zee bestemming onbekend vaart zoals de wind waait.…

de laatste trein heb ik genomen met bestemming "onbekend" zonder machinist en met lege wagons alleen ik ik alleen spoorloos…

Onbereikbaar zijn de lippen tot vergankelijkheid geplakt de dood lijkt nu pas echt te leven in tastbaar wit satijn verpakt poedertjes hielpen gisteren niet ze kleuren vandaag het gelaat tot een vredig slapend gezicht dat pijn en verdriet achterlaat een laatste blik op de scheiding gelegd door andermans`hand vaarweltranen gedrenkt in linten…

Toekomst omhulde mijn gevoelens na een nacht van donder en vuurwerk werd ik door God verlaten wakker met een lege zolder in mijn hoofd zonlicht inspireerde me deze ochtend van sneeuw smolten oude gevoelens je laat me nooit alleen lijkt vaak voorgoed voor eeuwig bij me maar soms overwin ik je met wat simpele woorden kan ik je in dromen…

op de golven van jouw emoties probeerde ik krampachtig op koers te blijven steeds bang dat ik je nooit zou bereiken pas toen ik opgaf en besloot daar te gaan waar de wind mij heen zou voeren kon ik de angst laten varen want zonder doel kun je niet verdwalen en nu ik eindelijk veilig aangekomen ben begrijp ik dat mijn bestemming niet…

Bezittingen verkocht de deur is afgesloten Weg van deze plek hier is hartebloed vergoten Bestemming onbekend ik heb geen route uitgezet Naar waar niemand mij nog kent spontaan en onbesmet Als zelfverklaard verliezer wandel ik mijn hazenpad Op weg naar een huzarenstuk in een naïve nieuwe stad Een hoed op nieuwe pleinen bezield door scoringsdrang…

ik de bestemming wel zeker wist Onderwijl opende hij een achterdeur en noodde mij in de eikenhouten kist Nog eenmaal keek ik over ’t bestaan zonder iets van pijn, verdriet of wrok Heel blij kwam ik in ’t onbekend aan maar ergens ver luidde de doodsklok…

Als men zou vragen: Wat zoek je hier? zou ik zeggen: Weet het niet het regende vanochtend vroeg uitgebloeide gouden regen nu sneeuwt het resten bloesems uit de rijen iepen langs het pad en dwaal ik zomaar half verdwaald in de richting van de zon op zoek naar een begin van iets wat ik nog niet weet vager kan het niet maar ik loop en…

Grillige paadjes pas ontdekt bij het bewandelen klimmen via onbestemdheid opwaarts. Ogen aanschouwen luchtledig. Het hart wordt als water dat alsmaar naar het laagste punt sijpelt.…

Toe dan, ga dan maar om aan van alles te ontkomen niets heeft mij nog nodig en zonder dat ik er op let is mijn bestemming overbodig want ik ben al aangekomen.…

op reis bestemming onbekend geen naam geen vluchtnummer geen koffer zelfs geen vaarwel zomaar op reis zonder afscheid zonder dat je ooit weer thuiskomt...…

O kamertje, kamertje in mijn huis Is er dan geen doorkomen aan Waarom blijf je gesloten als een kluis Mag ik dan nooit naar binnen gaan De gang is een weg naar bestaan Om woorden te zoeken, te blijven dolen Want reizen is twijfelen, te denken aan Wat onbereikbaar ligt verscholen Het dorsten lijkt wel het doel Niet slechts het water Zo…

samen zijn wij even weggeweest naar een feest zonder wereld alles hebben wij losgelaten geen agenda of afspraken richtingloos hebben wij zonder kaartje de trein gepakt hij stond voor ons op wacht vertrok meteen na de fluit reed snel het anoniem stationnetje uit nog tikken de wielen hun maatschappelijk verbonden cadans…

slalommend om slakken zijn de jongen uitgevlogen weg van onder moeders vleugels naar bestemming onbekend rood kleurt de avondzon waarin gemis langzaam de boventoon voert dit is mijn zomer niet…

ik stopte geen zin meer in leven even eruit koos een weg zonder pijn hield gewoon op hier te zijn sneed alle draden door vertrok op de gok bestemming voor mij onbekend en heb u nooit gekend…

Ik heb mijn vleugels in mijn hand Ze liggen roerloos stil Te wachten op de wind Ik heb jouw vleugels in mijn hand Ze hebben zoveel kracht Maar beschadigd in orkaan Laat ons samen vliegen Ik houd je vleugels vast Laat de wind ons brengen Naar bestemming onbekend…

Ik zag je vannacht, leven in het moment, bestemming onbekend. Ik zag je vannacht.......…

De weg is onbekend Het doel ook Alleen één ding is zeker Het einde is bekend Eens zal hij niet meer voort gaan Eens zal hij stoppen Voor altijd Het einde is dan bereikt Als hij eenmaal is gestopt Zal hij nooit meer verder gaan Maar hoe, wanneer en hoelang dat nog duurt? Onbekend Maar eens zullen ze zeggen: “Bestemming bereikt”…